23 Wan du die dol satst met en Harscha to äte, kjikj sorjfeltijch no waut fer die es;

un laj en Massa aun dien Hauls wan du diene Seel eajenst.

Lot die sien Scheens nich jankre, dan daut es daut Broot fonn Läajes.

Doo nich sträwe rikj to senne; hia opp met die opp dien eajnet Festentnis to felote.

Woare diene Uage opp daut fleaje? Dan sejchalich woat daut Flijchte kjriehe fa sikj selfst; daut flijcht enn dee Himmels enenn soo aus en Odla.

Doo nich däm sien Broot äte dee en beeset Uag haft, un felang nich sien scheenet;

Dan soo aus hee enn sien Hoat denkjt, soo es hee! Hee sajcht to die: Doo äte un drinkje, oba sien Hoat es nich bie die.

Daut Biet daut du jeäte hast woascht du ut kolkje un woascht diene seete Wead fejäte.

Räd nich to en Noa siene Uare, dan hee woat opp daut Fäasejchtjet fonn diene Wead traumple.

10 Doo dee oole Jrense nich wieda stale, un doo nich enn dee Weisekjinje äare Flekje waundle.

11 Dan äa Rada es majchtijch; Hee woat äare Sach met die feträde.

12 Brinj dien Hoat no Unjarejchte, un diene Uare to dee Wead fonn Wissenschoft.

13 Hool daut trajchthalpe nich trigj fonn en Kjint; dan wan du am strofe deist met ne Stang, woat hee nich stoawe.

14 Du woascht am schlone met ne Stang un woascht siene Seel rade fonn dee Hal.

15 Mien Sän, wan dien Hoat weis es, dan woat mien Hoat, soogoa mien Hoat sikj freihe.

16 Mien Ennaschtet woat sikj freihe wan diene Leppe daut Rajchtet räde.

17 Lot dien Hoat nich neidisch senne äwa dee Sinda, bliew blooss enn däm Herr Gott siene Forjcht dän Dach äwa.

18 Dan sejchalijch es doa ne Tookunft, un diene Hopninj woat nich aufjeschnäde woare.

19 Mien Sän, horjch un sien Weis, un doo dien Hoat bestädje enn dän Wajch.

20 Sie nich mank soone dee fäl supe, mank soone dee selfst to fäl Fleesch äte;

21 dan dee Supknust un dee Fielfros sent aufjeschnäde, un fäl Schlop woat eenem met Koddre kjleede.

22 Horjch no dien Foda dee die enne Welt enenn brocht; un doo diene Mutta nich feachte wan see oolt es.

23 Kjrie dee Woarheit un doo dee nijch fekjeepe; uk Weisheit un Unjarejchte un Festentnis.

24 Dee Jerajchte äa Foda woat sikj seeha freihe; un wäa Foda es to en weiset Kjint woat Freid enn sikj habe.

25 Dien Foda un diene Mutta woare froo senne; un dee die to Welt jebrocht haft woat sikj freiehe.

26 Mien Sän, jeff mie dien Hoat; un lot diene Uage opp miene Wäaj kjikje:

27 Dan ne Hua es ne deepe Kul; un ne framde Fru es en schmaula Borm.

28 Sejchalijch luat see soo aus fa Raup; un see femeat dee jefäarlijche mank Mana.

29 Wäa haft Weegaul; wäa haft Trua? Wäa haft Striet; wäa haft Jeschwieta? Wäa haft Wunnde oone Uasoak? Wäa kaun schlajcht seene?

30 Soone dee lang bie dän Wien bliewe; soone dee gone jemischte Wien to seakje.

31 Kjikj nijch opp dän Wien wan dee root es; wan dee de Kollea jeft enn daut Kuffel, wan daut jlei rauf jeit –

32 Tolatst deit daut biete so aus ne Schlang; un daut deit stachle soo aus ne jeftje Schlang.

33 Diene Uage woare framde Fruehes seene; un diene Hoat woat schlajchte Dinje räde.

34 Jo, du woascht soo senne aus dee sikj dol lajcht med enn dän See; oda dee bowe opp ne Stang lijcht,

35 un sajcht: see schluage mie oba ekj wea nijch feletst! See feheiwde mie, un doch wist ekj daut nijch. Wan ekj oppwakj, woa ekj doa toolaje, ekj woa daut wada seakje.