59 Til söngstjórans. Lag: Spill eigi. Miktam eftir Davíð, þá er Sál sendi menn og þeir héldu vörð um húsið til þess að drepa hann.

² Frelsa mig frá óvinum mínum, Guð minn, bjarga mér frá fjendum mínum.

³ Frelsa mig frá illgjörðamönnunum og hjálpa mér gegn morðingjunum,

⁴ því sjá, þeir sitja um líf mitt, hinir sterku áreita mig, þótt ég hafi ekki brotið eða syndgað, Drottinn.

⁵ Þótt ég hafi eigi misgjört, hlaupa þeir að og búast til áhlaups. Vakna þú mér til liðveislu og lít á!

⁶ En þú, Drottinn, Guð hersveitanna, Ísraels Guð, vakna þú til þess að vitja allra þjóðanna, þyrm eigi neinum fráhverfum syndara. [Sela]

⁷ Á hverju kvöldi koma þeir aftur, ýlfra eins og hundar og sveima um borgina.

⁸ Sjá, það freyðir úr munni þeirra, sverð eru á vörum þeirra, því að _ "Hver heyrir?"

⁹ En þú, Drottinn, hlærð að þeim, þú gjörir gys að öllum þjóðunum.

¹⁰ Vígi mitt, um þig vil ég kveða, því að Guð er háborg mín.

¹¹ Guð kemur í móti mér með náð sinni, Guð lætur mig sjá óvini mína auðmýkta.

¹² Drep þá eigi, svo að lýður minn gleymi eigi, lát þá reika fyrir veldi þínu og steyp þeim af stóli, þú Drottinn, skjöldur vor,

¹³ sakir syndar munns þeirra, orðsins af vörum þeirra, og lát þá verða veidda í hroka þeirra, og sakir formælinga þeirra og lygi, er þeir tala.

¹⁴ Afmá þá í reiði, afmá þá, uns þeir eru eigi framar til, og lát þá kenna á því, að Guð ríkir yfir Jakobsætt, allt til endimarka jarðar. [Sela]

¹⁵ Á hverju kveldi koma þeir aftur, ýlfra eins og hundar og sveima um borgina.

¹⁶ Þeir reika um eftir æti og urra, ef þeir verða eigi saddir.

¹⁷ En ég vil kveða um mátt þinn og fagna yfir náð þinni á hverjum morgni, því að þú hefir gjörst háborg mín og athvarf á degi neyðar minnar.

¹⁸ Vígi mitt, um þig vil ég kveða, því að Guð er háborg mín, minn miskunnsami Guð.