31 Til söngstjórans. Davíðssálmur.

² Hjá þér, Drottinn, leita ég hælis, lát mig aldrei verða til skammar. Bjarga mér eftir réttlæti þínu,

³ hneig eyru þín til mín, frelsa mig í skyndi, ver mér verndarbjarg, vígi mér til hjálpar.

⁴ Því að þú ert bjarg mitt og vígi, og sakir nafns þíns munt þú leiða mig og stjórna mér.

⁵ Þú munt draga mig úr neti því, er þeir lögðu leynt fyrir mig, því að þú ert vörn mín.

⁶ Í þínar hendur fel ég anda minn, þú frelsar mig, Drottinn, þú trúfasti Guð!

⁷ Ég hata þá, er dýrka fánýt falsgoð, en Drottni treysti ég.

⁸ Ég vil gleðjast og fagna yfir miskunn þinni, því að þú hefir litið á eymd mína, gefið gætur að sálarneyð minni

⁹ og eigi ofurselt mig óvinunum, en sett fót minn á víðlendi.

¹⁰ Líkna mér, Drottinn, því að ég er í nauðum staddur, döpruð af harmi eru augu mín, sál mín og líkami.

¹¹ Ár mín líða í harmi og líf mitt í andvörpum, mér förlast kraftur sakir sektar minnar, og bein mín tærast.

¹² Ég er að spotti öllum óvinum mínum, til háðungar nábúum mínum og skelfing kunningjum mínum: þeir sem sjá mig á strætum úti flýja mig.

¹³ Sem dáinn maður er ég gleymdur hjörtum þeirra, ég er sem ónýtt ker.

¹⁴ Ég heyri illyrði margra, _ skelfing er allt um kring _ þeir bera ráð sín saman móti mér, hyggja á að svipta mig lífi.

¹⁵ En ég treysti þér, Drottinn, ég segi: "Þú ert Guð minn!"

¹⁶ Í þinni hendi eru stundir mínar, frelsa mig af hendi óvina minna og ofsækjenda.

¹⁷ Lát ásjónu þína lýsa yfir þjón þinn, hjálpa mér sakir elsku þinnar.

¹⁸ Ó Drottinn, lát mig eigi verða til skammar, því að ég ákalla þig. Lát hina guðlausu verða til skammar, hverfa hljóða til Heljar.

¹⁹ Lát lygavarirnar þagna, þær er mæla drambyrði gegn réttlátum með hroka og fyrirlitningu.

²⁰ Hversu mikil er gæska þín, er þú hefir geymt þeim er óttast þig, og auðsýnir þeim er leita hælis hjá þér frammi fyrir mönnunum.

²¹ Þú hylur þá í skjóli auglitis þíns fyrir svikráðum manna, felur þá í leyni fyrir deilum tungnanna.

²² Lofaður sé Drottinn, því að hann hefir sýnt mér dásamlega náð í öruggri borg.

²³ Ég hugsaði í angist minni: "Ég er burtrekinn frá augum þínum." En samt heyrðir þú grátraust mína, er ég hrópaði til þín.

²⁴ Elskið Drottin, allir þér hans trúuðu, Drottinn verndar trúfasta, en geldur í fullum mæli þeim er ofmetnaðarverk vinna.

²⁵ Verið öruggir og hughraustir, allir þér er vonið á Drottin.