Ekj saj de Woarheit enn Christus, ekj leaj nich, mien Jewesse jeft mie uk Zeichness em Heilje Jeist,

Daut ekj en grootet Trua, en enn eent Weedoag ha enn mien Hoat.

Dan ekj ha jewenscht fonn Christus febaunt to senne fa miene Breeda, miene Fewaunte nom Fleesch,

dee Iesraeliete sent, dee Gott erwaelt haud aus siene Kjinje, daen dee Harlichkjeit jehead, en met daen hee en Bunt jemoakt haud; haud an uk daut Jesats jejaeft, en daen Gottesdeenst, en aul daut waut hee an fesproake haud.

An jeheade de Fodasch, en derch waem Christus jekome es nom Fleesch, dee aewa aules es, Gott jesaejent fa aule Eewichkjeit. Amen.

Daut sajcht nich daut Gott sien Wuat fespaelt haft. Dan nich aul dee, dee fonn Iesrael haeastaume sent Iesrael.

Dee sent uk nich aule Kjinje dee fonn Obraum staume; oba -"enn Iesak saul dien Some jenant woare".

Daut heet, dee sent nich aule Gott siene Kjinje dee em Fleesch sent, oba dee, dee derch Gott sien fespraeakje sent, woare aus Sot jetalt.

Dan dit es daut Wuat daut Gott fespraeakje deed: "No dee Tiet no woa ekj kome, en Sara woat dan en Saen ha".

10 Nich bloos daut; oba aus Rebeka enn aundre Ommstaend kjeem derch eenem, onns Foda Iesak;

11 [dan eehe dee jebuare weare, en haude noch kjeen goodet oda beeset jedone, daut Gott sien Wele no siene Wol mucht stone,

12 nich derch Woakje oba derch daem dee beroope deit,] wort to aea jesajt: "Dee Elsta saul daen Jinjsta deene".

13 So auset jeschraewe es: "Joakopp ha ekj leef jehaut, oba Eesau ha ekj jehaust".

14 Waul sel wie dan saje? Es doa Onnjerachtichkjeit bie Gott? Muchtet nich senne!

15 Dan hee sajcht to Mooses: "Ekj woa daem bejnodje daem ekj bejnodje wel; ekj woa mie erboarme aewa waem ekj mie erboarme wel".

16 Aulso henjt daut nich auf aun eenem sien Wele, oda eenem sien ranne, leewa aun Gott siene Jnod.

17 Dan de Schreft sajcht to Farao: "Fa krakt dise Uasook ha ekj die oppjestalt, daut ekj miene Krauft derch die bewiese mucht, en daut mien Nome sull enne gaunse Welt bekaunt woare".

18 Doaromm eset daut Gott Jnod bewiese deit waem hee wel, en waem hee hoat moake wel, moakt hee hoat.

19 Du west dan saje: "Wuaromm beschuldicht hee dan? Waea haft sikj jestiepat jaejen sien Rotshlach?"

20 O Mensch! waea best du daut du jaejen Gott striede west? Saul daut Dinkj daut jemoakt es to daem saje dee am jemoakt haft - wuaromm hast du mie so aus dit jemoakt?

21 Oda haft dee Toppstrikja nich Macht aewa sien Leem, doafonn een Jefaes to moake to Ea, en eent to daut jaeajendeel?

22 Oba wan Gott wull sien Oaja bewiese, en siene Macht weete lote, lang jedult haud met dee Jefaese dee reed jemoakt sent to fenichte;

23 en daut hee siene rikje Harlichkjeit mucht weete lote aun dee Jefaese dee hee Jnod bewees, dee hee ferhaea reed jemoakt haud to Harlichkjeit,

24 daut es fa onns dee wie beroope sent, nich bloos fonn de Jude, oba uk fonn dee Heide.

25 So aus hee uk en Hosaea sajcht: "Ekj woa daen mien Folkj nanne dee nich mien Folkj sent, en daen Leef habe dee nich jeleeft weare,

26 en saul soo senne daut wua daut to an jesajcht wea, 'Jie sent nich mien Folkj', doa sele see daen laewendje Gott siene Kjinje heete."

27 Oba Jesaja schreach omm Iesrael aea haulwe: "Wan Iesrael aeare Zol uk so wea es dee Saunt aum Maea, woat doch bloos en aewabliefsel seelich woare;

28 dan de Herr woat en kortet Woakj moake, en siene Oabeit foadich moake oppe Ead."

29 En soo aus Jesaja eare jesajcht haud: "Wan de Herr Zeebaot onns nich Sot jelote haud, wudd wie so senne es Soodom en Gomora".

30 Waut sel wie dan saje? Daut Heide dee nich Jerachtichkjeit nojefoljt haude, ha Jerachtichkjeit jekjraeaje; oba ne Jerachtichkjeit dee fom Gloowe es.

31 Oba Iesrael, dee ne Jerachtichkjeit nofoljd derch daut Jesats, haft nich daut Jesatse Jerachtichkjeit jekjraeaje.

32 Wuaromm? Wiel see sochte daut nich derch daem Gloowe, oba derch aeare Woakje; see stolpede aewa daen Stolpesteen;

33 So auset jeschraewe steit: "Kjikt! Ekj laj enn Zion en Stolpasteen, en Beleidjunksteen, en waeaemma aun am jleeft woat nich to Schaunde woare."