Psalmy 10

Updated Gdańsk Bible

10 Dlaczego, PANIE, stoisz z daleka? Dlaczego ukrywasz się w czasie niedoli?

² Niegodziwy w swej pysze prześladuje ubogiego, niech niegodziwi uwikłają się w zamysły, które uknuli.

³ Bo niegodziwy chełpi się pragnieniem swej duszy, a chciwiec błogosławi sobie i znieważa PANA.

⁴ Niegodziwy przez pychę, którą po sobie pokazuje, nie szuka Boga; całe jego myślenie to że nie ma Boga.

⁵ Jego drogi zawsze są ciężkie, twoje sądy są zbyt daleko od niego, parska na wszystkich swoich wrogów.

⁶ Mówi w swoim sercu: Nie zachwieję się, nie zaznam zła po wszystkie pokolenia.

⁷ Jego usta pełne są przekleństw, zdrady i podstępu, pod jego językiem krzywda i nieprawość.

⁸ Siedzi w zasadzkach wsi, w ukryciach zabija niewinnego, jego oczy wypatrują ubogiego.

⁹ Czyha w kryjówce jak lew w swej jaskini; czatuje, by schwytać ubogiego, porywa go i wciąga w swe sieci.

¹⁰ Schyla się, zniża się, od jego mocy padają ubodzy.

¹¹ Mówi w swym sercu: Bóg zapomniał, zakrył swoje oblicze, nigdy nie zobaczy.

¹² Powstań, PANIE Boże, podnieś swą rękę; nie zapominaj o ubogich.

¹³ Dlaczego niegodziwy znieważa Boga? Mówi w swym sercu: Nie będziesz się upominać.

¹⁴ Lecz ty widzisz utrapienie i patrzysz na krzywdę, aby za nie odpłacić twą ręką. Na ciebie się zdaje ubogi, ty jesteś pomocnikiem sierocie.

¹⁵ Złam ramię niegodziwego i złego, dochodź jego nieprawości, aż jej już nie będzie.

¹⁶ PAN jest Królem na wieki wieków, z jego ziemi zniknęły narody.

¹⁷ Usłyszałeś pragnienia pokornych, PANIE, utwierdzisz ich serca, nakłonisz swego ucha;

¹⁸ Aby bronić sieroty i udręczonego, aby śmiertelny człowiek nie gnębił już na ziemi.