Dee 55 Psalm

To dän Haupt Musikaunt opp Neginot; En Nodenkje; En Psalm fonn Doft.

Horjch no mien Jebaed, O Gott, en doo die nijch festäakje fonn mien Jeschrejcht.

Horjch no mie, un doo auntwuate; ekj sie onnruehijch, un stän enn mien kloage,

Wäajen däm Fient siene Stem, un wäajen daut bedrekje fonn dän Fient, dan dee scheddre Beeset äwa mie, un enn äa Oaja hausse see mie.

Mien Hoat es enn Weedoag enn mie, un daut Schrakj fonn dän Doot es opp mie jefolle.

Forjcht un Tsettre kome opp mie; un Schrakj haft mie bedakjt.

Un ekj saed: "Wäa woat mie Flijchte jäwe soo aus ne Duw?" dan wudd ekj wajch fleaje un enn Rue senne.

See, ekj wudd wiet waundre, wajch rane; ekj wudd enne Wiltnes bliewe. Selah.

Ekj wudd mie spoode wajch to rane fonn dän ruzhenda Wint, fonn dän Storm.

Schluck opp, O Herr; doo äare Tunj spoole, dan ekj see Jewault un Striet enne Staut.

10 Dach un Nacht gone see runnt omm opp dee Wenj, un Trubbel un Schowanackjet es enn äare Med.

11 Jietsjet es enn äare Med un Bedrekje un Lest felat äare Gause nijch.

12 Dan daut es nijch en Fient dee mie waut fäaschmiete deit, dan kunn ekj daut fedroage; daut es uk nijch eena dee mie hausst dee sikj jäajen mie opphäwe deit, dan kunn ekj mie fonn am festäakje.

13 Oba daut best du, en Maun dee so es aus ekj sie, mien Frint, un mien Metoabeida.

14 Wie neeme seeta Rot toop; wie mascheade toop no Gott sien Hus met dee Menj Mensche.

15 Lot dän Doot dän tohoole kjriehe! Dee gone läwendijch rauf no de Hal, dan Gottloosijchkjeit es enn äare Wonstaede.

16 Ekj woa Gott aunroope, un dee Herr Gott woat mie rade.

17 Oppenowent un Tsemorjenst un opp Meddach woa ekj bäde un äwalud schriehe, un Hee woat miene Stem heare.

18 Hee deit miene Seel rade enn Fräd fonn dän Kjrijch jäajen mie; dan doa weare fäl dee met mie weare.

19 Gott woat heare un dän auntwuate, soogoa dee, dee fonn jeehäa es oppem Troon jewast. Selah. To dän es doa kjeene Enndanis, Jo, dee doone Gott nijch ferjchte.

20 Hee schekjt siene Haunt rut jäajen dän dee am Fräd wensche doone; hee bruak sien Bunnt.

21 Siene Wead ut sien Mul weare glaute aus Botta, oba Kjrijch wea enn sien Hoat; siene Wead weare weakja aus Eelj, oba dee weare soo aus Schweate dee rut jetrocke weare.

22 Schmiet diene Laust opp däm Herr Gott, un hee woat die bewoare; Hee woat niemols erlaube daut dee Jerajchte sulle schwanke, fa emma.

23 Oba du, O Gott, woascht dän rauf brinje no dee Fenijchtunj Kul; Blootdarschtje un Lestje Mane woare nijch haulf fonn äare Doag utlaewe, oba ekj woa enn die fetruehe.