Dee 26 Psalm

En Psalm fonn Doft.

Doo mie rejchte, O Herr Gott, dan ekj ha enn daut Follstendijchkjeit fonn mien Hoat jewankt, ekj ha uk enn däm Herr Gott fetruet. Ekj woa nijch wajch rutsche.

Forsch mie ut, O Herr Gott, un proow mie, moak mien Jewesse un mien Hoat rein.

Dan dien Erboarme es fer miene Uage, un ekj ha enn diene Woarheit jewaundelt.

Ekj ha nijch met Mensche jesäte dee leaje; un ekj woa nijch bie dee Heijchle enenn gone.

Ekj ha dee Beese äare Fesaumlunj jehaust, un woa nijch met dee Gottloose sette.

Ekj woa miene Henj enn Onnschult wausche, soo woa ekj romm dien Aultoa gone, O Herr Gott,

to heare moake met dee Stem fonn Danke, un aul diene wunndafolle Woakje tale.

O Herr Gott, ekj ha dän Plauts fonn dien Hus leef jehaut, un dee Städ wua diene Harlijchkjeit wont.

Nem miene Seel nijch wajch met dee Sinda, oda mien Laewe met dee bloodrije Mane,

10 enn waems Henj doa en Plon es, un enn äare rajchte Haunt es Schmeijchel Jelt.

11 Oba ekj woa enn miene Opprajchtijchkjeit waundle; rad mie, un sie mie jnädijch.

12 Mien Foot steit opp ne jlikje Städ, ekj woa daem Herr Gott säajne enn dee Fesaumlunje.