Dee 140 Psalm

To dän Haupt Musikaun, en Psalm fonn Doft.

O Herr Gott, rad mie fonn däm Beesa Maun; bewoa mie fonn dän jewaultja Maun;

dee beese Dinje enn sien Hoat reed moakt; dee brinje eegol Kjrijch towäaj dän Dach äwa.

Dee moake äare Tunje schoap soo aus ne Schlang; Schlange Jeft es unja äare Leppe. Selah.

O Herr Gott, rad mie fonn dee Beese äare Henj; bewoa mie fonn dän jewaultja Maun, dee mie wel stolpre moake.

Dee stolte habe Strenj un ne Faul fa mie festoake; dee ha en Nat utjespreet fa mie biesied dän Wajch; dee ha Schlenj fa mie jesat. Selah.

Ekj säd to däm Herr Gott, Du best mien Gott, O Herr Gott, hea dee Stem fonn mien Jebäd.

O Herr Gott, dee Gott; dee Macht fonn miene Radunk, Du has mien Kopp bedakjt enn daut Kjrichsjerecht.

O Herr Gott, doo dee Beese nijch äa Janke jäwe; lot dee Beese äa Plon nijch ferwauts gone soo daut dee sikj nijch puche wudde. Selah.

Waut dee Leida romm mie aunbelangt, lot daut beeset fonn äare Leppe opp an selfst kome.

10 Moake brennende Kole opp an faule; moak dän enn deepe Kule faule, soo daut see nijch wada oppstone kjenne.

11 Lot nijch en Mensch met ne beese Tung bestädijcht woare oppe Ead, beeset saul däm Jewaultja Maun jäajre, puakse opp puakse.

12 Ekj weet daut dee Herr Gott dän äare Sach beschutse woat dee Jetualeit sent, Jerejcht fa dee oame.

13 Sejchalijch selle dee jerajchte Dank jäwe to dien Nome; dee Opprajchte selle enn dien Doasenne wone.