Dee 132 Psalm

En leet fonn nehejcht gone.

O Herr Gott, jeff Oobacht opp Doft met aul sien Älend;

woo hee schwua to däm Herr Gott; hee muak en Fespräakje to Joakopp sien Majchtja;

Wan ekj enn daut Zelt fonn mien Hus go, wan ekj mie dol laj opp mien Bad;

wan ekj Schlop jäw to miene Uagelette;

fer däm daut ekj ne Städ ut seakj fa däm Herr Gott, ne Wonstäd fa Joakopp sien Majchtja –

See, wie ha doa fonn jeheat bie Efrata, wie funje daut enn dee Flekje emm Woolt;

wie woare enn sien Zelthus enenn gone, wie woare bie siene Footbenkj aunbäde.

Sto opp, O Herr Gott, enn diene Ru enenn; Du, un dee Arjche fonn diene Macht;

lot diene Prieste met Jerjajchtijchkjewit jekjleet senne; un lot diene Heilje juble fa Freid.

10 Drei dien Jesejcht nijch wajch fonn dien Ennjesaulwda omm dien Deena Doft sien haulwe.

11 Dee Herr Gott haft jeschwuare to Doft enn Woarheit; Ekj woa fonn daut Frucht fonn dien Lief opp dän Troon sate fa die.

12 Wan diene Säns mien Bunt hoole woare, un miene Zeijchnisse dee ekj an leare woa, dan woare diene Säns uk opp dien Troon sette fa emma.

13 Dee Herr Gott haft Zion jewält; Hee haft daut felangt siene Wonstäd to senne.

14 Dit es miene Rustäd bott fa emma; Ekj woa doa wone, dan daut es mien Felange.

15 Ekj woa sejchalijch äa Äte säajne; ekj woa äare Oame tofräd stale met Äte.

16 Un Ekj woa äare Priesta kjleede met dee Radunk, un äare Heilje woare sejchalijch juble.

17 Ekj woa Doft sien Huarn wause moake; Ekj ha ne Laump reed jemoakt fa mien Ennjesaulwda.

18 Ekj woa siene Fiend bekjleede met Schaund, oba sien Kroon saul opp am schiene.