Mateusz 23

Nowe Przymierze

Mowa przeciw przywódcom religijnym

23 Wtedy Jezus przemówił do tłumów oraz do swoich uczniów tymi słowy: ² Wykładem praw Mojżesza zajęli się znawcy Prawa i faryzeusze. ³ Przestrzegajcie zatem wszystkich zasad, które wam podają, lecz z nich samych nie bierzcie przykładu, bo tego, co głoszą, sami nie stosują. ⁴ Wiążą oni ciężkie brzemiona, trudne do udźwignięcia, i kładą ludziom na ramiona. Tymczasem sami nawet małym palcem nie chcą ich podeprzeć.

⁵ Wszystko robią na pokaz. Chcą być zauważani. Powiększają więc swoje modlitewne szkatułki, wydłużają frędzle swoich szat. ⁶ Lubią zaszczytne miejsca na ucztach i honorowe krzesła w synagogach. ⁷ Pochlebiają im pozdrowienia na rynkach i tytułowanie przez ludzi: Rabbi.

⁸ Wy natomiast nie pozwalajcie nazywać się Rabbi. Macie jednego Nauczyciela, a dla siebie nawzajem wszyscy jesteście braćmi. ⁹ Nikogo też na ziemi nie nazywajcie swoim ojcem. Macie jednego Ojca — Tego, który mieszka w niebie. ¹⁰ Niech was też nie tytułują: Mistrzu. Jeden jest waszym Mistrzem — Chrystus. ¹¹ Ten, kto większy wśród was, niech będzie sługą innych. ¹² Kto się będzie wywyższał, zostanie poniżony, a kto się będzie uniżał — zostanie wywyższony.

¹³ Biada wam, znawcy Prawa i faryzeusze, obłudnicy! Zamykacie Królestwo Niebios przed ludźmi. Sami bowiem nie wchodzicie i tym, którzy pragną wejść, zabraniacie.

¹⁴ Biada wam, znawcy Prawa i faryzeusze, obłudnicy! Pożeracie domy wdów; wasze długie modlitwy to pozory! Dlatego spadnie na was surowszy wyrok.^[a]

¹⁵ Biada wam, znawcy Prawa i faryzeusze, obłudnicy! Potraficie obejść morze i ląd, żeby zyskać jednego wyznawcę, a gdy się wam to uda, czynicie go synem godnym wiecznej kary dwa razy gorszym, niż wy.

¹⁶ Biada wam, ślepi przewodnicy! Mówicie: Kto przysięga na przybytek — to nic; kto przysięga na złoto przybytku, ten jest związany przysięgą. ¹⁷ Bezmyślni! Ślepcy! Co jest ważniejsze: złoto czy przybytek, który uświęca złoto? ¹⁸ Mówicie też: Kto przysięga na ołtarz — to nic; kto przysięga na dar, który jest na nim, ten jest związany przysięgą. ¹⁹ Ślepcy! Co jest ważniejsze: Dar czy ołtarz, który uświęca dar? ²⁰ Kto więc przysięga na ołtarz, przysięga i na sam ołtarz, i na wszystko, co na nim. ²¹ I kto przysięga na przybytek, przysięga na sam przybytek oraz na Tego, który w nim mieszka. ²² Również kto przysięga na niebo, przysięga na tron Boży oraz na Tego, który na nim zasiada.

²³ Biada wam, znawcy Prawa i faryzeusze, obłudnicy! Dajecie dziesięcinę z mięty, kopru oraz kminku, a porzuciliście to, co w Prawie jest ważniejsze: sprawiedliwy sąd, miłosierdzie oraz wiarę — to należało zachować, a i tamtych spraw nie porzucać. ²⁴ Ślepi przewodnicy! Przecedzacie komara, a połykacie wielbłąda.

²⁵ Biada wam, znawcy Prawa i faryzeusze, obłudnicy! Dbacie o czystość zewnętrznych części kielicha i misy, nie o to, że środek pełny grabieży i gwałtu. ²⁶ Ślepy faryzeuszu! Czyszczenie kielicha zaczynaj od wnętrza, a wtedy to, co na zewnątrz, też zalśni czystością.

²⁷ Biada wam, znawcy Prawa i faryzeusze, obłudnicy! Przypominacie groby pokryte białą farbą. Na zewnątrz są piękne, a wewnątrz — kości zmarłych i wszelka zgnilizna. ²⁸ Wy też w oczach ludzi uchodzicie za sprawiedliwych, ale w waszych wnętrzach pełno obłudy i bezprawia.

²⁹ Biada wam, znawcy Prawa i faryzeusze, obłudnicy! Budujecie groby prorokom i zdobicie grobowce sprawiedliwych. ³⁰ Gdybyśmy żyli za dni naszych ojców — mówicie — nie rozlewalibyśmy wraz z nimi krwi proroków.

³¹ W ten sposób przyznajecie, że jesteście synami morderców. ³² Dopełnijcie miary waszych ojców. ³³ Węże! Pomioty żmij! Jak ujdziecie przed wyrokiem wiecznej kary?

³⁴ Dlatego Ja posyłam do was proroków, ludzi mądrych i rozumiejących Prawo. Niektórych zabijecie i ukrzyżujecie, innych ubiczujecie w waszych synagogach lub będziecie przepędzać z miasta do miasta. ³⁵ W ten sposób spadnie na was odpowiedzialność za całą sprawiedliwą krew przelaną na ziemi: od krwi sprawiedliwego Abla aż do krwi Zachariasza, syna Barachiasza, którego zabiliście między przybytkiem a ołtarzem. ³⁶ Zapewniam was, wszystko to spadnie na to pokolenie.

³⁷ Jerozolimo, Jerozolimo, która zabijasz proroków i kamienujesz tych, którzy zostali do ciebie posłani! Tyle razy chciałem zgromadzić twoje dzieci, jak kwoka swoje pisklęta pod skrzydła, lecz nie chcieliście! ³⁸ Wasz dom opustoszeje. ³⁹ Bo mówię wam: Na pewno Mnie nie zobaczycie — do chwili, kiedy powiecie: Błogosławiony Ten, który przychodzi w imieniu Pana.