Add parallel Print Page Options

Wala sing Pulos ang Tanan

Amo ini ang mga ginsiling sang isa ka manugwali[a] nga anak ni David kag hari sang Jerusalem:

Wala sing pulos! Wala gid sing pulos ang tanan! Ano bala ang makuha sang tawo sa iya pagpangabudlay diri sa kalibutan? Nagataliwan ang isa ka henerasyon kag nagabulos naman ang isa, pero ang kalibutan amo lang gihapon. Nagabutlak ang adlaw, kag dayon nagasalop; nagabalik-balik lang ini sa iya ginahalinan. Nagahuyop ang hangin sa bagatnan kag dayon sa aminhan; nagalibot-libot lang ini kag nagabalik-balik. Ang tanan nga suba nagailig sa dagat, pero wala ini nagakapuno bisan sige-sige ang ilig sang suba.[b] Ina tanan nga butang makatalaka—ang pagkatalaka nga indi masaysay. Wala nagakaayawan ang aton mga mata kag mga dulunggan sa aton makita kag mabatian. Ang mga natabo sang una matabo man liwat. Ang mga ginhimo sang una himuon man liwat. Wala gid sing bag-o nga nagakatabo sa kalibutan. 10 May butang bala nga masiling mo nga bag-o naman? Pero ara na ina sang una pa, bisan sang wala pa kita matawo. 11 Wala ginadumdom sang mga tawo ang mga nagligad; amo man ang palaabuton, indi man ini pagdumdumon sang mga tawo sa ulihi.

Ang Kaalam sang Tawo Wala sing Pulos

12 Ako nga isa ka manugwali naghari sa Israel, kag sa Jerusalem ako nag-estar. 13 Sa akon kaalam, gintun-an ko gid sing maayo ang tanan nga nagakalatabo diri sa kalibutan. Isa ini ka makatalaka nga buluhaton nga ginhatag sang Dios nga kabalak-an sang tawo. 14 Nakita ko ang tanan nga ginahimo diri sa kalibutan, kag ini tanan wala sing pulos; daw pareho lang nga nagalagas ako sa hangin. 15 Ang tiko indi mo mapatadlong, kag ang wala indi mo maisip.

16 Nagsiling ako sa akon kaugalingon, “Mas maalam gid ako sang sa tanan nga naghari sa Jerusalem antes sa akon. Madamo gid ako sang nahibaluan.” 17 Gintun-an ko sing maayo ang kinalain sang kaalam kag kabuangan, pero nareyalisar ko nga ini wala man sing pulos; daw pareho lang nga nagalagas ako sa hangin. 18 Kay sang nagdugang ang akon nahibaluan, nagdugang man ang kalain sang akon buot.

Footnotes

  1. 1:1 manugwali: ukon, manunudlo; ukon, maalamon nga tawo.
  2. 1:7 bisan sige-sige ang ilig sang suba: ukon, dayon nagabalik ang tubig sa iya ginahalinan kag nagailig ini liwat sa dagat.

Everything Is Meaningless

The words of the Teacher,[a](A) son of David, king in Jerusalem:(B)

“Meaningless! Meaningless!”
    says the Teacher.
“Utterly meaningless!
    Everything is meaningless.”(C)

What do people gain from all their labors
    at which they toil under the sun?(D)
Generations come and generations go,
    but the earth remains forever.(E)
The sun rises and the sun sets,
    and hurries back to where it rises.(F)
The wind blows to the south
    and turns to the north;
round and round it goes,
    ever returning on its course.
All streams flow into the sea,
    yet the sea is never full.
To the place the streams come from,
    there they return again.(G)
All things are wearisome,
    more than one can say.
The eye never has enough of seeing,(H)
    nor the ear its fill of hearing.
What has been will be again,
    what has been done will be done again;(I)
    there is nothing new under the sun.
10 Is there anything of which one can say,
    “Look! This is something new”?
It was here already, long ago;
    it was here before our time.
11 No one remembers the former generations,(J)
    and even those yet to come
will not be remembered
    by those who follow them.(K)

Wisdom Is Meaningless

12 I, the Teacher,(L) was king over Israel in Jerusalem.(M) 13 I applied my mind to study and to explore by wisdom all that is done under the heavens.(N) What a heavy burden God has laid on mankind!(O) 14 I have seen all the things that are done under the sun; all of them are meaningless, a chasing after the wind.(P)

15 What is crooked cannot be straightened;(Q)
    what is lacking cannot be counted.

16 I said to myself, “Look, I have increased in wisdom more than anyone who has ruled over Jerusalem before me;(R) I have experienced much of wisdom and knowledge.” 17 Then I applied myself to the understanding of wisdom,(S) and also of madness and folly,(T) but I learned that this, too, is a chasing after the wind.

18 For with much wisdom comes much sorrow;(U)
    the more knowledge, the more grief.(V)

Footnotes

  1. Ecclesiastes 1:1 Or the leader of the assembly; also in verses 2 and 12