Lucas 24:1-12

Ang Pulong Sa Dios

Ang Pagkabanhaw ni Jesus

(Mat. 28:1-10; Mar. 16:1-8; Juan 20:1-10)

24 Sayo pa kaayo sa buntag sa Adlawng Dominggo, miadto ang mga babaye sa lubnganan nga dala ang ilang giandam nga mga pahumot. ² Pag-abot nila didto, nakita nila nga ang bato nga gitabon sa lubnganan naligid na. ³ Misulod sila, apan wala nila makita ang patayng lawas ni Ginoong Jesus. ⁴ Samtang naglibog sila sa nahitabo, sa kalit lang may duha ka lalaki nga nagtindog didto sa ilang duol. Ang ilang mga bisti hilabihan gayod kasulaw. ⁵ Nahadlok gayod ang mga babaye, busa miduko na lang sila. Apan miingon ang duha ka lalaki, “Nganong gipangita man ninyo ang buhi dinhi sa mga patay? Wala siya dinhi. Nabanhaw na siya! ⁶ Dili ba miingon man siya kaninyo samtang didto pa siya sa Galilea, ⁷ nga siya nga Anak sa Tawo kinahanglan itugyan ngadto sa mga makasasala ug ilansang sa krus, apan sa ikatulo ka adlaw mabanhaw siya?” ⁸ Ug unya nahinumdoman sa mga babaye ang gisulti ni Jesus. ⁹ Busa mipauli sila ug gisultihan nila ang 11 ka mga apostoles ug ang uban pang mga tinun-an. ¹⁰ Ang mga babaye nga misulti sa mga apostoles mao sila si Maria nga taga-Magdala, si Juana, si Maria nga inahan ni Santiago, ug ang uban pang mga babaye. ¹¹ Apan wala motuo ang mga apostoles, kay sa ilang huna-huna, tumo-tumo lang kini sa mga babaye. ¹² Apan si Pedro midagan ngadto sa lubnganan. Pag-abot niya didto miduko siya ug milili sa sulod, ug nakita niya nga ang mga panapton nga giputos sa lawas ni Jesus mao na lang ang nahibilin. Busa mipauli siya nga nahibulong sa nahitabo.