List do Hebrajczyków 1
Updated Gdańsk Bible
1 Bóg, który wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś do ojców przez proroków;
2 W tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez swego Syna, którego ustanowił dziedzicem wszystkiego, przez którego też stworzył światy;
3 Który, będąc blaskiem jego chwały i wyrazem jego istoty i podtrzymując wszystko słowem swojej mocy, dokonawszy oczyszczenia z naszych grzechów przez samego siebie, zasiadł po prawicy Majestatu na wysokościach;
4 I stał się o tyle wyższy od aniołów, o ile znamienitsze od nich odziedziczył imię.
5 Do którego bowiem z aniołów powiedział kiedykolwiek: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem? I znowu: Ja będę mu Ojcem, a on będzie mi Synem?
6 I znowu, gdy wprowadza pierworodnego na świat, mówi: Niech mu oddają pokłon wszyscy aniołowie Boga.
7 O aniołach zaś mówi: On czyni swoich aniołów duchami, a swoje sługi płomieniami ognia.
8 Lecz do Syna mówi: Twój tron, o Boże, na wieki wieków, berłem sprawiedliwości jest berło twego królestwa.
9 Umiłowałeś sprawiedliwość, a znienawidziłeś nieprawość, dlatego namaścił cię, o Boże, twój Bóg olejkiem radości bardziej niż twoich towarzyszy.
10 Oraz: Ty, Panie, na początku założyłeś fundamenty ziemi, a niebiosa są dziełem twoich rąk.
11 One przeminą, ale ty zostaniesz i wszystkie jak szata się zestarzeją;
12 I jak płaszcz je zwiniesz, i zostaną odmienione. Ty zaś jesteś ten sam, a twoje lata się nie skończą.
13 Do którego też z aniołów kiedykolwiek powiedział: Siądź po mojej prawicy, aż położę twoich nieprzyjaciół jako podnóżek pod twoje stopy?
14 Czy nie są oni wszyscy duchami służebnymi, posyłanymi, by służyć tym, którzy mają odziedziczyć zbawienie?
Hebrajczyków 1
Nowe Przymierze
Najważniejsze objawienie
1 Bóg, który stopniowo i na wiele sposobów objawiał dawniej swoje Słowo ojcom przez proroków, 2 w tych ostatnich dniach przemówił do nas w osobie Syna. Jego ustanowił dziedzicem wszystkiego. Przez Niego również stworzył wszystko, co istnieje w czasie i przestrzeni. 3 On, jako odblask Bożej chwały i odbicie Jego Postaci,[a] Ten, który podtrzymuje wszystko słowem swojej mocy, gdy sam oczyścił nas z grzechów, zasiadł po prawej stronie Majestatu na wysokościach 4 i stał się o tyle ważniejszym od aniołów, o ile wspanialsze od nich odziedziczył imię.
Wyższość Chrystusa nad aniołami
5 Do którego bowiem z aniołów Bóg kiedykolwiek powiedział:
Ty jesteś moim Synem,
Ja Cię dziś zrodziłem?
I gdzie indziej:
Ja będę mu Ojcem,
a On będzie mi Synem?
6 A gdy wprowadza Pierworodnego na świat, mówi:
Niech Jemu oddają pokłon wszyscy aniołowie Boży.
7 O aniołach wprawdzie powiedziano:
On swych aniołów czyni wichrami,
A swych podwładnych płomieniami ognia;
8 lecz o Synu:
Twój tron, o Boże, trwać będzie na wieki,
Berłem prawości berło Twojego Królestwa.
9 Ukochałeś sprawiedliwość, a znienawidziłeś bezprawie;
Dlatego Twój Bóg namaścił Cię, o Boże,
Olejkiem radości, jak żadnego z Twoich towarzyszy.
10 Oraz:
Ty już dawno, Panie, posadowiłeś ziemię
I niebiosa są dziełem Twoich rąk.
11 One przeminą, a Ty pozostaniesz;
Wszystkie one zedrą się jak szata,
12 Zwiniesz je jak płaszcz lub jak okrycie —
i tak ulegną przemianie.
Ty jednak wciąż będziesz ten sam
I nigdy nie skończą się Twe lata.
13 Do którego z aniołów powiedział też kiedykolwiek:
Usiądź po mojej prawicy,
Aż położę Twoich wrogów jako podnóżek
dla Twoich stóp?
14 Czy nie są oni wszyscy duchami do posług, posyłanymi do pomocy tym, którzy mają odziedziczyć zbawienie?
Footnotes
- Hebrajczyków 1:3 Lub: odwzorowanie Jego istoty.
Copyright © 2013 by Gate of Hope Foundation
© 2011 by Ewangeliczny Instytut Biblijny