Paul, Jesus Christus sien Apostel derch Gott sien Wele, en Timotaeaus onns Brooda,

Aun dee Heilje en truehe Breeda enn Christus enn Kollosse: Jnod en Fraed fonn Gott onns Foda.

Wie jaewe Gott, onns Herr Jesus Christus sien Foda, emma dank, wan wie fa junt baede,

wiel wie fonn jun Gloowe enn Christus Jesus jeheat ha, en dee Leew dee jie ha fa aul dee Heilje,

waeajen dee Hopninj dee fa onns reed jelajcht es em Himel, fon woont jie ferhaea jeheat haude derch dee Woarheit fomm Evanjeelium

daut no junt kjeem, soo auset uk enn aule Welt es, en brinjt Frucht, en waust uk enn junt, fonn daen Dach aus jie doafonn heade, en Gott siene Jnod em folle festunde.

Soo aus jie uk fonn Epafras leade, dee onns Metoabeida es, dee Christus sien truehe Deena es fa junt;

dee onns uk june Leew em Jeist bekaunt jemoakt haft.

Doaromm, fonn daem Dach aus wie daut heade, hea wie nich opp fa junt to baede, daut jie muchte met ne folle Erkjantnes fonn sien Wele jefelt senne enn aule Weisheit en jeistlichet Festaunt,

10 daut jie soo waundle muchte daut de Herr doa en Jefaule aun kaun habe, en Frucht ha enn jiedet goodet Woakj, uk wause enn en follet Gottes Erkjantnes;

11 en jestoakjt met aule Krauft no dee Krauft fonn siene Harlichkjet, en enn aule Jedult enn jun Liede,

12 en daem Foda dankboa senne met Freid, dee junt schekjlich jemoakt haft en Aundeel to ha aun daut Oawgoot met dee Heilje em Licht;

13 dee onns jerat haft fonn dee Harschofft de Diestanes, en haft onns fesat enn daut Rikj fonn daem Saen siene Leew,

14 enn waem wie dee Radunk ha, dee Sinde sent onns fejaeft.

15 Dee es Gott, daem wie nich seene kjenne, sien Bilt, en es dee Easchtjebuarne fonn aula Kjreatua,

16 wiel derch am es aules jeschaufe, enne Himels en oppe Ead, daut to seene es, oda nich to seene es, auf daut Troone sent, oda Jewaultje, Rejearunga, oda Harschoffte; aules es derch am, en fa am jeschaufe.

17 Hee wea eeha aus aules, en aules besteit enn am.

18 Hee es daut Haupt fonn daem Kjarpa, dee Jemeent, dee de Aunfank es, dee Easchtjebuarna fonn dee Doodes, soo daut hee aewa aules daen easchta Plauts hoole saul.

19 Dan daut jefoll Gott daut enn am sull de folle Gottheit wone,

20 en daut derch am aules to sikj selfst sull fereen jemoakt woare derch daut Bloot fonn sien Kjriets, derch am, auf daut nu Dinje oppe Ead sent, oda Dinje enne Himels.

21 En jie, dee jie donn Framde en Fiend weare enn jun Senn derch beese Woakje,

22 haft hee nu toop jebrocht enn daem Kjarpa fonn sien Doot, daut hee junt mucht Heilich en oone Schult en oone Strof fer am hanstale,

23 wan jie enn jun Gloowe aunhoole, jejrint en faust stone, en junt nich wajch leide lote fonn dee Hopninj em Evanjeelium duat jie heade, daut enn dee gaunse Kjreatua jepraedijt es unja daem Himel, wuato ekj, Paul, en Deena jemoakt sie.

24 Ekj frei mie enn mien liede omm junethaulwe, en fel opp enn mien Fleesch waut noch faelt aun Christus sien Triebsaul waeajen sien Kjarpa, daut es dee Jemeent,

25 fonn woont ekj en Deena jeworde sie no Gott siene Fewaultinj dee mie jejaeft es fa junt, Gott sien Wuat foadich to brinje;

26 daut es daut Jeheemnes daut fonn Welthaea, en fonn Jeschlachte fewoat wea - oba nu dee Heilje es jeoopenboat worde.

27 Daut wull Gott bekaunt moake, waut daut Rikjdomm fonn dee Harlichkjeit fonn dit Jeheemnes es mank dee Natsjoone, daut es Christus enn junt, dee Hopninj fa dee Harlichkjeit.

28 Am moak wie bekaunt, en woarne aulamaun, en leare aulemaun enn aule Weisheit, so daut wie aulamaun kjenne follkome enn Christus hanstale;

29 en fa daut oabeid en straew ekj no sien wirkje dee enn mie wirkjt met Krauft.