Add parallel Print Page Options

33 Vei þér, sem eyðir, og hefir þó sjálfur eigi fyrir eyðingu orðið, sem rænir, og hefir þó eigi rændur verið! Þegar þú hefir lokið eyðingunni, skalt þú fyrir eyðingu verða, þegar þú ert hættur að ræna, skalt þú rændur verða.

Drottinn, ver þú oss líknsamur! Vér vonum á þig. Ver þú styrkur vor á hverjum morgni og hjálpræði vort á neyðarinnar tíma.

Fyrir hinum dynjandi gný flýja þjóðirnar. Þegar þú rís upp, tvístrast heiðingjarnir.

Þá mun herfangi verða safnað, eins og þegar engisprettur eru að tína, menn munu stökkva á það, eins og þegar jarðvargar stökkva.

Hár er Drottinn, því að hann býr á hæðum, hann fyllir Síon réttindum og réttlæti.

Örugga tíma skalt þú hljóta, gæfufjársjóð átt þú í visku og þekkingu. Ótti Drottins er auður lýðsins.

Sjá, kapparnir kveina úti fyrir, friðarboðarnir gráta beisklega.

Þjóðvegirnir eru eyðilagðir, mannaferðir hættar. Menn rjúfa sáttmálann, fyrirlíta vitnin og virða náungann vettugi.

Landið sýtir og visnar, Líbanon blygðast sín og skrælnar, Saronsléttan er orðin eins og eyðimörk, Basan og Karmel fella laufið.

10 Nú vil ég upp rísa, segir Drottinn, nú vil ég láta til mín taka, nú vil ég hefjast handa.

11 Þér gangið með hey og alið hálm, andgustur yðar er eldur, sem eyða mun sjálfum yður.

12 Þjóðirnar munu brenndar verða að kalki, þær munu verða sem upphöggnir þyrnar, sem brenndir eru í eldi.

13 Heyrið, þér sem fjarlægir eruð, hvað ég hefi gjört, og sjáið, þér sem nálægir eruð, kraft minn!

14 Syndararnir í Síon eru hræddir, skelfing hefir gagntekið guðleysingjana: "Hver af oss má búa við eyðandi eld, hver af oss má búa við eilíft bál?"

15 Sá sem fram gengur réttvíslega og talar af hreinskilni, sá sem hafnar þeim ávinningi, sem fenginn er með ofríki, sá sem hristir mútugjafir af höndum sér, sá sem byrgir fyrir eyru sín til þess að heyra eigi morð ráðin, sá sem afturlykur augum sínum til þess að horfa eigi á það, sem illt er,

16 hann skal búa uppi á hæðunum. Hamraborgirnar skulu vera vígi hans, brauðið skal verða fært honum og vatnið handa honum skal eigi þverra.

17 Augu þín skulu sjá konunginn í ljóma sínum, þau skulu horfa á víðáttumikið land.

18 Hjarta þitt mun hugsa til skelfingartímans: Hvar er nú sá, er silfrið taldi? Hvar er sá, er vó það? Hvar er sá, sem taldi turnana?

19 Þú skalt ekki framar sjá hina ofstopafullu þjóð, sem talar svo óglöggt mál, að ekki verður numið, og svo óskilmerkilega tungu, að enginn fær skilið.

20 Lít þú á Síon, borg samfunda vorra! Augu þín skulu horfa á Jerúsalem, bústaðinn örugga, tjaldið, sem eigi er flutt úr stað, hælum þess eigi kippt upp og ekkert af stögum þess slitið.

21 Nei, hinn máttki, Drottinn, er þar oss til varnar, eins og fljót og breið vatnsföll, þar sem engin róðrarskip geta gengið og engin tignarleg langskip um farið.

22 Drottinn er vor dómari, Drottinn er vor löggjafi, Drottinn er vor konungur, hann mun frelsa oss.

23 Stögin eru slök hjá þér, þau halda ekki siglunni í skorðum og geta eigi þanið út seglið. Þá skal mikilli bráð og herfangi skipt verða, jafnvel haltir menn skulu ræna.

24 Og enginn borgarbúi mun segja: "Ég er sjúkur." Fólkið, sem þar býr, hefir fengið fyrirgefning misgjörða sinna.

Distress and Help

33 Woe(A) to you, destroyer,
    you who have not been destroyed!
Woe to you, betrayer,
    you who have not been betrayed!
When you stop destroying,
    you will be destroyed;(B)
when you stop betraying,
    you will be betrayed.(C)

Lord, be gracious(D) to us;
    we long for you.
Be our strength(E) every morning,
    our salvation(F) in time of distress.(G)
At the uproar of your army,(H) the peoples flee;(I)
    when you rise up,(J) the nations scatter.
Your plunder,(K) O nations, is harvested(L) as by young locusts;(M)
    like a swarm of locusts people pounce on it.

The Lord is exalted,(N) for he dwells on high;(O)
    he will fill Zion with his justice(P) and righteousness.(Q)
He will be the sure foundation for your times,
    a rich store of salvation(R) and wisdom and knowledge;
    the fear(S) of the Lord is the key to this treasure.[a](T)

Look, their brave men(U) cry aloud in the streets;
    the envoys(V) of peace weep bitterly.
The highways are deserted,
    no travelers(W) are on the roads.(X)
The treaty is broken,(Y)
    its witnesses[b] are despised,
    no one is respected.
The land dries up(Z) and wastes away,
    Lebanon(AA) is ashamed and withers;(AB)
Sharon(AC) is like the Arabah,
    and Bashan(AD) and Carmel(AE) drop their leaves.

10 “Now will I arise,(AF)” says the Lord.
    “Now will I be exalted;(AG)
    now will I be lifted up.
11 You conceive(AH) chaff,
    you give birth(AI) to straw;
    your breath is a fire(AJ) that consumes you.
12 The peoples will be burned to ashes;(AK)
    like cut thornbushes(AL) they will be set ablaze.(AM)

13 You who are far away,(AN) hear(AO) what I have done;
    you who are near, acknowledge my power!
14 The sinners(AP) in Zion are terrified;
    trembling(AQ) grips the godless:
“Who of us can dwell with the consuming fire?(AR)
    Who of us can dwell with everlasting burning?”
15 Those who walk righteously(AS)
    and speak what is right,(AT)
who reject gain from extortion(AU)
    and keep their hands from accepting bribes,(AV)
who stop their ears against plots of murder
    and shut their eyes(AW) against contemplating evil—
16 they are the ones who will dwell on the heights,(AX)
    whose refuge(AY) will be the mountain fortress.(AZ)
Their bread will be supplied,
    and water will not fail(BA) them.

17 Your eyes will see the king(BB) in his beauty(BC)
    and view a land that stretches afar.(BD)
18 In your thoughts you will ponder the former terror:(BE)
    “Where is that chief officer?
Where is the one who took the revenue?
    Where is the officer in charge of the towers?(BF)
19 You will see those arrogant people(BG) no more,
    people whose speech is obscure,
    whose language is strange and incomprehensible.(BH)

20 Look on Zion,(BI) the city of our festivals;
    your eyes will see Jerusalem,
    a peaceful abode,(BJ) a tent(BK) that will not be moved;(BL)
its stakes will never be pulled up,
    nor any of its ropes broken.
21 There the Lord will be our Mighty(BM) One.
    It will be like a place of broad rivers and streams.(BN)
No galley with oars will ride them,
    no mighty ship(BO) will sail them.
22 For the Lord is our judge,(BP)
    the Lord is our lawgiver,(BQ)
the Lord is our king;(BR)
    it is he who will save(BS) us.

23 Your rigging hangs loose:
    The mast is not held secure,
    the sail is not spread.
Then an abundance of spoils will be divided
    and even the lame(BT) will carry off plunder.(BU)
24 No one living in Zion will say, “I am ill”;(BV)
    and the sins of those who dwell there will be forgiven.(BW)

Footnotes

  1. Isaiah 33:6 Or is a treasure from him
  2. Isaiah 33:8 Dead Sea Scrolls; Masoretic Text / the cities