Add parallel Print Page Options

Wyższość świątyni w niebie

Z naszych rozważań wynika głównie to, że mamy takiego Arcykapłana, który zajął miejsce w niebie, po prawej stronie Majestatu. Uczynił to jako sługa świątyni i prawdziwego przybytku, wzniesionego przez Pana, nie człowieka.

Arcykapłan ustanawiany jest po to, aby składał dary i ofiary. Dlatego również Ten powinien mieć coś, co mógłby ofiarować. Otóż gdyby był na ziemi, nie byłby kapłanem. Tu już są tacy, którzy składają dary zgodnie z Prawem. Pełnią oni posługi w tym, co jest ziemskim odbiciem i cieniem świątyni w niebie. Mojżesz bowiem otrzymał takie polecenie, gdy zamierzał postawić przybytek: Dopilnuj, abyś wykonał wszystko według wzoru, który ci ukazano na górze.

Teraz natomiast nasz Arcykapłan przyjął o tyle wspanialszą służbę, o ile lepszego przymierza jest pośrednikiem — przymierza opartego na lepszych obietnicach.

Wyższość Nowego Przymierza

Gdyby to pierwsze przymierze było bez wad, nie szukano by miejsca na drugie, jak wynika z nagany udzielonej domowi Izraela:

Oto idą dni, mówi Pan,
gdy ustanowię z domem Izraela i z domem Judy
nowe przymierze.

Nie takie przymierze, jakie zawarłem z ich ojcami
w dniu, gdy ich ująłem za rękę,
aby ich wyprowadzić z ziemi egipskiej.
Nie wytrwali oni w moim przymierzu,
dlatego Ja także przestałem się o nich troszczyć,
mówi Pan.

10 Takie natomiast przymierze zawrę z domem Izraela
po tych dniach, mówi Pan:
Moje prawa włożę w ich umysły
i wypiszę je na ich sercach,
i będę im Bogiem,
a oni będą Mi ludem.

11 Nikt nie będzie uczył swojego rodaka
ani swojego brata, mówiąc: Poznaj Pana —
ponieważ wszyscy oni znać Mnie będą,
od najmniejszego do największego,

12 gdyż będę miłosierny dla ich nieprawości
i nie wspomnę więcej ich grzechów.

13 Gdy Pan mówi: nowe, pierwsze uznaje za przedawnione. To natomiast, co się przedawnia i starzeje, bliskie jest zniszczenia.