Add parallel Print Page Options

20 Á sjöunda árinu, tíunda dag hins fimmta mánaðar, komu nokkrir af öldungum Ísraels til þess að ganga til frétta við Drottin, og settust niður frammi fyrir mér.

Þá kom orð Drottins til mín, svohljóðandi: "Mannsson, tala þú til öldunga Ísraels og seg við þá: Svo segir Drottinn Guð:

Þér eruð komnir til þess að ganga til frétta við mig? Svo sannarlega sem ég lifi vil ég eigi láta yður ganga til frétta við mig, _ segir Drottinn Guð.

En viljir þú dæma þá, viljir þú dæma, mannsson, þá leið þeim fyrir sjónir svívirðingar feðra þeirra og seg við þá: Svo segir Drottinn Guð:

Þegar ég útvaldi Ísrael, vann ég niðjum Jakobs húss eið og gjörði mig þeim kunnan á Egyptalandi. Þá vann ég þeim eið og sagði: Ég er Drottinn, Guð yðar!

Þann dag vann ég þeim eið að því að leiða þá burt af Egyptalandi til þess lands, er ég hafði kannað fyrir þá, er flyti í mjólk og hunangi, _ það er prýði meðal landanna.

Og ég sagði við þá: Sérhver yðar varpi burt þeim viðurstyggðum, er þér hafið fyrir augum, og saurgið yður ekki á skurðgoðum Egyptalands. Ég er Drottinn, Guð yðar.

En þeir voru mér mótsnúnir og vildu eigi hlýða mér. Þeir vörpuðu eigi burt viðurstyggðum þeim, er þeir höfðu fyrir augum, og þeir yfirgáfu eigi skurðgoð Egyptalands. Þá hugði ég að úthella reiði minni yfir þá, að svala heift minni á þeim í Egyptalandi.

En ég gjörði það samt ekki, fyrir nafns míns sakir, svo að það skyldi eigi vanhelgað verða í augum heiðingja þeirra, er þeir bjuggu meðal, því að í augsýn þeirra hafði ég gjört mig þeim kunnan, til þess að flytja þá burt af Egyptalandi.

10 Og ég flutti þá burt af Egyptalandi og leiddi þá inn í eyðimörkina.

11 Og ég gaf þeim setningar mínar og kunngjörði þeim lög mín, þau er maðurinn skal halda, til þess að hann megi lifa.

12 Ég gaf þeim og hvíldardaga mína, að þeir væru sambandstákn milli mín og þeirra, til þess að menn skyldu viðurkenna, að ég, Drottinn, er sá, sem helgar þá.

13 En Ísraelsmenn voru mér mótsnúnir í eyðimörkinni. Þeir breyttu eigi eftir setningum mínum og höfnuðu lögum mínum, þeim er maðurinn skal halda, til þess að hann megi lifa, og hvíldardaga mína vanhelguðu þeir stórum. Þá hugði ég að úthella reiði yfir þá í eyðimörkinni til þess að gjöreyða þeim.

14 En ég gjörði það samt ekki, fyrir nafns míns sakir, svo að það skyldi eigi vanhelgað verða í augum heiðingja þeirra, er horft höfðu á að ég flutti þá burt.

15 Þó sór ég þeim í eyðimörkinni, að ég skyldi ekki leiða þá inn í landið, sem ég hafði gefið þeim og flýtur í mjólk og hunangi, _ það er prýði meðal landanna _,

16 af því að þeir höfnuðu lögum mínum og breyttu ekki eftir boðorðum mínum og vanhelguðu hvíldardaga mína, því að hjarta þeirra elti skurðgoð þeirra.

17 En ég kenndi í brjósti um þá meir en svo að ég vildi tortíma þeim, og gjörði því ekki út af við þá í eyðimörkinni.

18 Og ég sagði við sonu þeirra í eyðimörkinni: ,Breytið ekki eftir siðvenjum feðra yðar og haldið eigi lög þeirra og saurgið yður ekki á skurðgoðum þeirra.

19 Ég er Drottinn, Guð yðar, lifið eftir boðorðum mínum og haldið lög mín og breytið eftir þeim.

20 Og haldið helga hvíldardaga mína, og séu þeir sambandstákn milli mín og yðar, til þess að menn viðurkenni, að ég er Drottinn, Guð yðar.`

21 En synirnir voru mér mótsnúnir: Þeir lifðu ekki eftir boðorðum mínum og héldu ekki lög mín, svo að þeir breyttu eftir þeim, sem maðurinn þó á að halda, til þess að hann megi lifa; hvíldardaga mína vanhelguðu þeir. Þá hugði ég að úthella reiði minni yfir þá, að svala heift minni á þeim í eyðimörkinni.

22 En ég dró höndina aftur að mér og gjörði það ekki, fyrir nafns míns sakir, svo að það skyldi eigi vanhelgað verða í augum heiðingja þeirra, er horft höfðu á, að ég flutti þá burt.

23 Þó sór ég þeim í eyðimörkinni, að ég skyldi tvístra þeim meðal þjóðanna og dreifa þeim út um löndin,

24 af því að þeir héldu ekki lög mín og höfnuðu boðorðum mínum og vanhelguðu hvíldardaga mína og höfðu ekki augun af skurðgoðum feðra sinna.

25 Ég gaf þeim þá og boðorð, sem ekki voru holl, og lög, er þeim eigi voru til lífs lagin.

26 Ég lét þá saurga sig á fórnargjöfum sínum, á því að brenna í eldi alla frumburði, til þess að þeim skyldi ofbjóða, svo að þeir yrðu að kannast við, að ég er Drottinn.

27 Tala þú þess vegna til Ísraelsmanna, mannsson, og seg við þá: Svo segir Drottinn Guð: Enn fremur hafa feður yðar smánað mig með þessu, að þeir rufu trúnað við mig.

28 Þegar ég hafði flutt þá inn í landið, sem ég hafði heitið þeim með eiði að gefa þeim, og þeir komu einhvers staðar auga á háa hæð og þéttlaufgað tré, þá slátruðu þeir þar fórnum sínum og báru þar fram hinar andstyggilegu gjafir sínar og létu þar þægilegan ilm sinn upp stíga og dreyptu þar dreypifórnum sínum.

29 Þá sagði ég við þá: ,Hvaða blóthæð er þetta, sem þér farið upp á?` Fyrir því er hún kölluð ,hæð` allt til þessa dags.

30 Seg því við Ísraelsmenn: Svo segir Drottinn Guð: Viljið þér saurga yður á sama hátt og feður yðar og drýgja hór með viðurstyggðum þeirra?

31 Já, með því að bera fram fórnargjafir yðar, með því að láta sonu yðar ganga gegnum eld, saurgið þér yður á öllum skurðgoðum yðar allt til þessa dags, og ég ætti að láta yður ganga til frétta við mig, þér Ísraelsmenn? Svo sannarlega sem ég lifi, segir Drottinn Guð, vil ég ekki láta yður ganga til frétta við mig.

32 Ekki skal það heldur verða, sem yður hefir til hugar komið. Þér hugsið: ,Vér viljum vera sem aðrar þjóðir, sem kynslóðir heiðnu landanna, og tilbiðja stokka og steina.`

33 Svo sannarlega sem ég lifi, _ segir Drottinn Guð _ skal ég ríkja yfir yður með sterkri hendi, útréttum armlegg og fossandi heift.

34 Og ég mun flytja yður frá þjóðunum og safna yður úr löndunum, þangað sem yður var tvístrað, með sterkri hendi, útréttum armlegg og fossandi heift,

35 og leiða yður inn í eyðimörkina milli þjóðanna og ganga þar í dóm við yður augliti til auglitis.

36 Eins og ég gekk í dóm við feður yðar í Egyptalands eyðimörk, svo mun ég og ganga í dóm við yður, _ segir Drottinn Guð.

37 Ég mun láta yður renna fram hjá mér undir stafnum og láta yður gangast undir skyldukvöð sáttmálans.

38 Og ég skil þá frá yður, er gjörðust mér mótsnúnir og rufu trúnað við mig. Ég vil flytja þá burt úr því landi, þar sem þeir dvöldust sem útlendingar, en inn í Ísraelsland skulu þeir ekki koma, svo að þér viðurkennið, að ég er Drottinn.

39 En þér, Ísraelsmenn, _ svo segir Drottinn Guð: Fari hver yðar og þjóni skurðgoðum sínum. En eftir þetta skuluð þér vissulega hlýða á mig og eigi framar vanhelga mitt heilaga nafn með fórnargjöfum yðar og skurðgoðum.

40 Því að á mínu heilaga fjalli, á fjallhnjúki Ísraels, segir Drottinn Guð, munu allir Ísraelsmenn, eins og þeir eru margir til, þjóna mér. Þar mun ég taka þeim náðarsamlega, og þar mun ég girnast fórnargjafir yðar og frumgróðafórnir ásamt öllu, sem þér helgið.

41 Ég mun taka yður náðarsamlega sem þægilegum ilm, þegar ég flyt yður frá þjóðunum og safna yður úr löndunum, þangað sem yður var tvístrað, og þá skal ég sýna mig heilagan á yður í augsýn þjóðanna.

42 Og þá skuluð þér viðurkenna, að ég er Drottinn, er ég leiði yður inn í Ísraelsland, inn í landið, sem ég sór að gefa feðrum yðar.

43 Þar munuð þér þá minnast breytni yðar og allra verka yðar, er þér saurguðuð yður á, og yður mun bjóða við sjálfum yður sökum allra þeirra illverka, er þér hafið framið.

44 Og þér skuluð viðurkenna, að ég er Drottinn, er ég fer svo með yður vegna nafns míns, en fer ekki með yður eftir yðar vondu breytni og yðar glæpsamlegu verkum, Ísraelsmenn, _ segir Drottinn Guð."

45 Og orð Drottins kom til mín, svohljóðandi:

46 "Mannsson, horf þú í suðurátt og lát orð þín streyma mót hádegisstað og spá móti skóginum í Suðurlandinu,

47 og seg við skóginn í Suðurlandinu: Heyr orð Drottins! Svo segir Drottinn Guð: Sjá, ég kveiki eld í þér, sem eyða skal hverju grænu tré og hverjum þurrum viði, sem í þér er. Eldsloginn skal ekki slokkna, og öll andlit skulu sviðna af honum frá suðri til norðurs.

48 Og allir menn skulu sjá, að ég, Drottinn, hefi kveikt hann, hann skal ekki slokkna."

49 Þá sagði ég: "Æ, Drottinn Guð! Þeir segja um mig: ,Talar hann ekki ávallt í ráðgátum?"`

Rebellious Israel Purged

20 In the seventh year, in the fifth month on the tenth day, some of the elders of Israel came to inquire(A) of the Lord, and they sat down in front of me.(B)

Then the word of the Lord came to me: “Son of man, speak to the elders(C) of Israel and say to them, ‘This is what the Sovereign Lord says: Have you come to inquire(D) of me? As surely as I live, I will not let you inquire of me, declares the Sovereign Lord.(E)

“Will you judge them? Will you judge them, son of man? Then confront them with the detestable practices of their ancestors(F) and say to them: ‘This is what the Sovereign Lord says: On the day I chose(G) Israel, I swore with uplifted hand(H) to the descendants of Jacob and revealed myself to them in Egypt. With uplifted hand I said to them, “I am the Lord your God.(I) On that day I swore(J) to them that I would bring them out of Egypt into a land I had searched out for them, a land flowing with milk and honey,(K) the most beautiful of all lands.(L) And I said to them, “Each of you, get rid of the vile images(M) you have set your eyes on, and do not defile yourselves with the idols(N) of Egypt. I am the Lord your God.(O)

“‘But they rebelled against me and would not listen to me;(P) they did not get rid of the vile images they had set their eyes on, nor did they forsake the idols of Egypt.(Q) So I said I would pour out my wrath on them and spend my anger against them in Egypt.(R) But for the sake of my name, I brought them out of Egypt.(S) I did it to keep my name from being profaned(T) in the eyes of the nations among whom they lived and in whose sight I had revealed myself to the Israelites. 10 Therefore I led them out of Egypt and brought them into the wilderness.(U) 11 I gave them my decrees and made known to them my laws, by which the person who obeys them will live.(V) 12 Also I gave them my Sabbaths(W) as a sign(X) between us,(Y) so they would know that I the Lord made them holy.(Z)

13 “‘Yet the people of Israel rebelled(AA) against me in the wilderness. They did not follow my decrees but rejected my laws(AB)—by which the person who obeys them will live—and they utterly desecrated my Sabbaths.(AC) So I said I would pour out my wrath(AD) on them and destroy(AE) them in the wilderness.(AF) 14 But for the sake of my name I did what would keep it from being profaned(AG) in the eyes of the nations in whose sight I had brought them out.(AH) 15 Also with uplifted hand I swore(AI) to them in the wilderness that I would not bring them into the land I had given them—a land flowing with milk and honey, the most beautiful of all lands(AJ) 16 because they rejected my laws(AK) and did not follow my decrees and desecrated my Sabbaths. For their hearts(AL) were devoted to their idols.(AM) 17 Yet I looked on them with pity and did not destroy(AN) them or put an end to them in the wilderness. 18 I said to their children in the wilderness, “Do not follow the statutes of your parents(AO) or keep their laws or defile yourselves(AP) with their idols. 19 I am the Lord your God;(AQ) follow my decrees and be careful to keep my laws.(AR) 20 Keep my Sabbaths(AS) holy, that they may be a sign(AT) between us. Then you will know that I am the Lord your God.(AU)

21 “‘But the children rebelled against me: They did not follow my decrees, they were not careful to keep my laws,(AV) of which I said, “The person who obeys them will live by them,” and they desecrated my Sabbaths. So I said I would pour out my wrath on them and spend my anger(AW) against them in the wilderness.(AX) 22 But I withheld(AY) my hand, and for the sake of my name(AZ) I did what would keep it from being profaned in the eyes of the nations in whose sight I had brought them out. 23 Also with uplifted hand I swore to them in the wilderness that I would disperse them among the nations and scatter(BA) them through the countries, 24 because they had not obeyed my laws but had rejected my decrees(BB) and desecrated my Sabbaths,(BC) and their eyes lusted after(BD) their parents’ idols.(BE) 25 So I gave(BF) them other statutes that were not good and laws through which they could not live;(BG) 26 I defiled them through their gifts—the sacrifice(BH) of every firstborn—that I might fill them with horror so they would know that I am the Lord.(BI)

27 “Therefore, son of man, speak to the people of Israel and say to them, ‘This is what the Sovereign Lord says: In this also your ancestors(BJ) blasphemed(BK) me by being unfaithful to me:(BL) 28 When I brought them into the land(BM) I had sworn to give them and they saw any high hill or any leafy tree, there they offered their sacrifices, made offerings that aroused my anger, presented their fragrant incense and poured out their drink offerings.(BN) 29 Then I said to them: What is this high place(BO) you go to?’” (It is called Bamah[a] to this day.)

Rebellious Israel Renewed

30 “Therefore say to the Israelites: ‘This is what the Sovereign Lord says: Will you defile yourselves(BP) the way your ancestors did and lust after their vile images?(BQ) 31 When you offer your gifts—the sacrifice of your children(BR) in the fire—you continue to defile yourselves with all your idols to this day. Am I to let you inquire of me, you Israelites? As surely as I live, declares the Sovereign Lord, I will not let you inquire of me.(BS)

32 “‘You say, “We want to be like the nations, like the peoples of the world, who serve wood and stone.” But what you have in mind will never happen. 33 As surely as I live, declares the Sovereign Lord, I will reign over you with a mighty hand and an outstretched arm(BT) and with outpoured wrath.(BU) 34 I will bring you from the nations(BV) and gather(BW) you from the countries where you have been scattered—with a mighty hand(BX) and an outstretched arm and with outpoured wrath.(BY) 35 I will bring you into the wilderness(BZ) of the nations and there, face to face, I will execute judgment(CA) upon you. 36 As I judged your ancestors in the wilderness of the land of Egypt, so I will judge you, declares the Sovereign Lord.(CB) 37 I will take note of you as you pass under my rod,(CC) and I will bring you into the bond of the covenant.(CD) 38 I will purge(CE) you of those who revolt and rebel against me. Although I will bring them out of the land where they are living, yet they will not enter the land of Israel. Then you will know that I am the Lord.(CF)

39 “‘As for you, people of Israel, this is what the Sovereign Lord says: Go and serve your idols,(CG) every one of you! But afterward you will surely listen to me and no longer profane my holy name(CH) with your gifts and idols.(CI) 40 For on my holy mountain, the high mountain of Israel,(CJ) declares the Sovereign Lord, there in the land all the people of Israel will serve me, and there I will accept them. There I will require your offerings(CK) and your choice gifts,[b] along with all your holy sacrifices.(CL) 41 I will accept you as fragrant incense(CM) when I bring you out from the nations and gather(CN) you from the countries where you have been scattered, and I will be proved holy(CO) through you in the sight of the nations.(CP) 42 Then you will know that I am the Lord,(CQ) when I bring you into the land of Israel,(CR) the land I had sworn with uplifted hand to give to your ancestors.(CS) 43 There you will remember your conduct(CT) and all the actions by which you have defiled yourselves, and you will loathe yourselves(CU) for all the evil you have done.(CV) 44 You will know that I am the Lord, when I deal with you for my name’s sake(CW) and not according to your evil ways and your corrupt practices, you people of Israel, declares the Sovereign Lord.(CX)’”

Prophecy Against the South

45 The word of the Lord came to me: 46 “Son of man, set your face toward(CY) the south; preach against the south and prophesy against(CZ) the forest of the southland.(DA) 47 Say to the southern forest:(DB) ‘Hear the word of the Lord. This is what the Sovereign Lord says: I am about to set fire to you, and it will consume(DC) all your trees, both green and dry. The blazing flame will not be quenched, and every face from south to north(DD) will be scorched by it.(DE) 48 Everyone will see that I the Lord have kindled it; it will not be quenched.(DF)’”

49 Then I said, “Sovereign Lord,(DG) they are saying of me, ‘Isn’t he just telling parables?(DH)’”[c]

Footnotes

  1. Ezekiel 20:29 Bamah means high place.
  2. Ezekiel 20:40 Or and the gifts of your firstfruits
  3. Ezekiel 20:49 In Hebrew texts 20:45-49 is numbered 21:1-5.