21 Aus wie onns fonn an loosjeraete haude, fua wie jlikj aewa no Kos, en daen naeakjste Dach no Rodes, en fonn doa no Patara.

² Aus wie doa en Schep jefunje haude daut no Feniesean fua, steaj wie opp en fuare auf.

³ Aus wie Tsiepern sage, feleet wie daut aun onnse linkje sied en fuare no Sierean, en kjeeme bott Tierus, dan doa sull daut Schep dee Frachtlod auflode.

⁴ Wie funje doa Jinja, en bleewe saewen Doag doa; dise saede to Paul derch daem Jeist daut hee nich no Jerusalem reise sull.

⁵ Oba aus dee Doag aewa weare, feleet wie en reisde wieda, en dee kjeeme aula met onns met, uk dee Fruehes en Kjinja, bott wie ute Staut weare, en wie kjneede onns dol aum Eewa en baede.

⁶ En aus wie Aufscheet jenome haude eena fom aundra, steaj wie oppem Schep, en see jinje trig no aeare eajne Hiesa.

⁷ Aus onnse reis fonn Tierus to Enj wea, kjeem wie no Petolemaeus, en jreeste dee Breeda en bleewe een Dach met an.

⁸ Dee naeakjste Morje feleet wie en kjeeme bott Sisaraea, en jinje enn daem Eewanjelist Filip sien Hus enenn, eena fonn dee Saewen, en bleewe doa met am.

⁹ Disa haud feeha oonbefriede Dajchte, dee profetseide.

¹⁰ Aus wie doa meare Daog weare jewast, kjeem doa en jeweesa Profeet fonn Judaea dee Agabus heet.

¹¹ Disa neem Paul sien Gort, en bunk sikj selfst de Henj en Feet doamet, en saed: "Dee Heilje Jeist sajcht: 'Soo woare dee Jude enn Jerusalem daem binje dee dis Gort eajent, en woare am enn dee Heide aeare Henj aewajaewe'".

¹² Aus wie daut heade, prachada wie en dee aundre dee doa weare, daut hee nich sull no Jerusalem gone.

¹³ Donn auntwuad Paul: "Waut doo jie hia, daut jie hiele en mien Hoat braeakje? dan ekj sie reed, nich bloos mie binje to lote, oba uk mien laewe han to laje fa daem Herr Jesus sien Nome."

¹⁴ En aus Paul sikj nich beraede leet, wea wie stel, en saede: "Lot daem Herr sien Wele jedone woare".

¹⁵ No dise Doag muak wie onns reed en reisde no Jerusalem;

¹⁶ En walkje Jinja fonn Sisaraea reisde met onns, en brochte onns no en jewesse Minason sien Hus, en elra Jinja dee fonn Tsiepern wea, dan doa sull wie bliewe.

¹⁷ En aus wie no Jerusalem jekome weare, neeme dee Breeda onns opp met Freid.

¹⁸ De naeakjste Dach jinkj Paul met onns no Joakopp, en aul dee Elteste kjeeme uk doahan.

¹⁹ Aus Paul an bejreest haud, fetald hee an eenselt aules waut Gott mank dee Heide derch sien Deenst jedone haud.

²⁰ En aus see daut heade, feharlichte see Gott, en saede to am: "Du sitst, Brooda, woo fael dusende fonn dee Jude doa sent dee tom Gloowe jekome sent, en dee sent aula iewrich fa daut Jesats;

²¹ en daen es fonn die jesajcht worde daut du faulsche Lea fespreede deist mank dee Jude dee manke Heide wone, en sajchst an daut see aeare Kjinje nich saele beschniede lote, en nich no dee Moode rechte.

²² Waut es dit dan? Emmahan woare see heare daut du jekome best.

²³ Doaromm doo waut wie die saje: Wie ha feeha Mana dee en Fespraeakje opp sikj jenome ha;

²⁴ Doo ne reinjunkjs Tsermoonje derch gone met daen, daut see sikj kjenne dee Hoa aufschniede lote, en dan woare aule Mensche weete daut doa nusscht aun soo es waut see jeheat ha, oba daut du uk soo laefst en daut Jesats helst.

²⁵ En soo wiet aus dee Heide aunbelangt dee tom Gloowe jekome sent, ha wie aulatoop jeschraewe en femont daut see nich sulle aun Jetseopfa deel naeme, en sikj heede fonn Bloot, en fonn jestekjtet, en fonn Huararie."

²⁶ Don neem Paul dee Mana, en dee naeakjste Dach aus hee sikj jerienicht haud, jinkj hee em Tempel enenn, en leet an weete wan dee Doag fa dee Reinjunkj to Enj wudde senne, bott en Opfa wudd jebrocht woare fa en jieda eenem fonn an.

²⁷ Nu aus dee saewen Doag meist aewa weare, sage Jude fonn Asean am emm Tempel, en raeajde daut Follkj opp, en laede aeare Henj opp am,

²⁸ en schreaje: "Jie Mana! Iesraelieta! Halpt! dit es dee Maun dee aule Mensche aulewaeaje leat jaeajen onnse Lied, enn daut Jesats, en dise Staed! en nu haft hee sogoa Jrieche enn dis Tempel enenn jebrocht, en haft dise heilje Staed feonnreinicht!"

²⁹ Dan see haude Trofiemus daen Efeesa met am jeseene enne Staut, en dochte nu daut dee met Paul em Tempel wea.

³⁰ Dee gaunse Staut wea enn en Opprua, en dee Mensche rande toop, en kjreaje Paul to hoole en schlapte am utem Tempel rut, en dee Daeare worde platslich too jemoakt.

³¹ Aus see am proowde Doot to moake, kjreach dee Soldote Offitsea to heare daut gauns Jerusalem enn en Opprua wea.

³² Disa neem fuats Soldote en Offitseare en rand doa mank, en aus see daen Offitsea en dee Soldote sage, heade see opp Paul to schlone.

³³ Don kjeem dee Offitsea noda en neem Paul en befool daut see am met twee Kjaede sulle faust moake, fruach am waea hee wea, en waut hee jedone haud.

³⁴ Eena utem Follkj schreach eent, noch eena schreach waut aundret; en aus hee waeajen daen Opprua nich kunn jeneiw utfinje waut doa wea, befool hee daut Paul sull no daut Loage jebrocht woare.

³⁵ En aus hee opp dee Trappe wea, musste dee Soldote am droage wiel daut Follkj soo rietent wea.

³⁶ Daut Follkj kjeem hinjaraun en schreach: "Wajch met am!"

³⁷ En jrod aus see Paul wulle em Loage enenn brinje, saed hee to daem Offitsea: "Es mie daut erlaubt waut to saje?" Hee saed: "Kaust du jriechesch raede?

³⁸ Best du dan nich dee Ejipta dee meare Doag trig en Opprua muak, en leid feeha Dusant Mana dee Merda weare, enne Wiltness enenn?"

³⁹ Oba Paul saed: "Ekj sie werklich en Jud fonn Tarsus enn Tsilietsean, en Birja ut nich ne jemeene Staut; en ekj pracha die, jeff mie de Frieheit to dise Mensche to raede."

⁴⁰ Aus dee am de Frieheit jeef, stunnt Paul opp dee Stoope, en winkt met de Haunt to dee Mensche. Auset nu eascht gauns stel wea, raed hee to an enne hebraeische Sproak, en saed: