Второ писмо од апостол Павле до христијаните во

Коринт

Авторство и поздрави

1 Од Павле, наименуван од Бог да Му биде апостол на Исус Христос,

и од нашиот драг брат Тимотеј,

до Божјата црква во градот Коринт и до сите христијани во цела Ахаја^[a].

² Ви посакувам Бог, нашиот небесен Татко, и Господ Исус Христос да ви бидат благонаклонети и да ви дадат мир.

Утешителот Бог

³ Благословен нека е Бог, Кој е и Татко на нашиот Господ Исус Христос, Татко на милосрдието и Бог од Кој ни доаѓа секоја утеха! ⁴ Во секоја наша невола не утешува, за да можеме и ние да ги утешуваме другите што се во некаква невола, со истата утеха со која Бог нас не утешува. ⁵ Колку повеќе страдаме за Христос, толку повеќе Бог ќе не опсипе со утеха преку Христос. ⁶ Кога ние страдаме, тоа е за ваше добро и за ваше спасение, зашто кога Бог ќе не утеши нас, тоа и за вас ќе претставува охрабрување и така ќе бидете поподготвени трпеливо да поминете низ истите страдања низ кои ние сега минуваме. ⁷ Имаме цврста верба во вас, иако знаеме дека сега минувате низ страдања низ кои и ние сме минувале, но ќе бидете утешени на истиот начин на кој и ние бевме утешени.

⁸ Сметам, драги пријатели христијани, дека треба да знаете за страдањата низ кои ние поминавме во покраината Азија. Тие беа толку тешки и неподносливи, што загубивме секаква надеж дека ќе останеме живи. ⁹ Помисливме дека ќе умреме и престанавме да се потпираме на сопствените сили. Му се препуштивме на Бог, Кој и мртви може да воскресне. ¹⁰ Тој не избави од сигурна смрт и пак ќе не избавува. На Него се надеваме и знаеме дека ќе продолжи да не избавува. ¹¹ Вие ни помагате со тоа што се молите за нас. Кога тие многубројни молитви ќе бидат одговорени и Бог ќе ни ја покаже својата дарежлива благонаклоност, многу луѓе ќе Му бидат благодарни.

Искреност и отвореност

¹² Ние можеме да бидеме горди на нашата чиста совест. Спрема сите луѓе, а посебно спрема вас, бевме отворени^[b] и искрени, онака како што Бог не учи. Не постапувавме онака како што телесен човек би сметал дека е мудро, туку не водеше Бог, Кој ни беше благонаклонет. ¹³ Моите писма се јасни. Нема ништо неразбирливо, или скриено меѓу редови. Се надевам дека еден ден се ќе ви биде јасно, ¹⁴ иако сега само делумно ви е јасно. Така, на денот кога нашиот Господ Исус ќе се врати, вие ќе се гордеете со нас, а ние со вас.

Причини за одлагање на посетата на Коринт

¹⁵ Со таа увереност имав намера да дојдам прво кај вас, и дури двапати да ви бидам полезен: ¹⁶ еднаш да ве посетам на одење накај Македонија, а потоа на враќање од Македонија повторно да свратам кај вас и оттаму вие да ме испратите за Јудеја.

¹⁷ Се надевам дека нема да ме обвините оти не си стојам на зборот и дека се однесувам како световните луѓе кои кога велат „да“ всушност мислат „не“. ¹⁸ Бог ми е сведок дека нашето „да“ не е двосмислено, па да значи и „не“, ¹⁹ затоа што Божјиот Син, Исус Христос, за Кого ви проповедавме јас, Силван и Тимотеј, не зборуваше двосмислено, туку она што ќе го кажеше секогаш беше и остануваше така како што е кажано^[c]. ²⁰ Сите Божји ветувања се исполнети во Него. Затоа, кога на Бог Му оддаваме слава преку Исус велиме „Амин^[d]“. ²¹ Бог е Тој што и вам и нам ни дава сили да стоиме цврсто на страната на Христос. Тој не одбра, ²² го стави Својот печат врз нас и Го всели во нашите срца Својот Дух како потврда дека сме Негови.

²³ Бог ми е сведок дека причината за моето недоаѓање во Коринт беше со цел да ве поштедам од укорување. ²⁴ Ние не сме ви господари што ќе ви кажуваат како треба, а како не треба да верувате^[e]. Сакаме само да соработуваме со вас, за да бидете исполнети со радост, зашто вие во верата сте непоколебливи.