Add parallel Print Page Options

Ang Pangamuyo ni David(A)

16 Dayon nagsulod si Haring David sa Tolda nga sa diin ara ang Kahon sang Kasugtanan. Nagpungko siya didto sa presensya sang Ginoo kag nagpangamuyo, “Ginoong Dios, sin-o gid bala ako kag ang akon pamilya nga ginpakamaayo mo ako sing pareho sini? 17 Kag karon, O Dios, may promisa ka pa gid parte sa palaabuton sang akon pamilya. Ginkabig mo ako nga daw pinakadungganon nga tawo. O Ginoong Dios, 18 ano pa bala ang akon mahambal sa imo parte sa imo pagpadungog sa akon? Kay nahibaluan mo naman kon sin-o gid ako nga imo alagad. 19 O Ginoo, tungod sa akon nga imo alagad kag suno sa imo kabubut-on, ginhimo mo ining dalagko nga mga butang kag ginpahibalo sa akon. 20 Wala gid sing pareho sa imo, Ginoo, kag wala na sing iban pa nga Dios magluwas sa imo. Wala kami sing may nabatian nga may dios nga pareho sa imo. 21 Kag wala na sing katawhan nga pareho sa imo katawhan nga Israelinhon. Amo lang ini nga nasyon sa kalibutan nga imo ginhilway sa pagkaulipon agod mangin imo katawhan. Nangin bantog ka tungod sang gamhanan kag makatilingala nga mga butang nga ginhimo mo sang gintabog mo ang mga nasyon paagi sa imo katawhan nga ginpaguwa mo sa Egipto. 22 Ginhimo mo ang mga Israelinhon nga imo katawhan sa wala sing katapusan, kag ikaw, Ginoo, nangin ila Dios.

23-24 “Kag karon, Ginoo, tumana ang imo promisa sa akon nga imo alagad kag sa akon pamilya, agod matabo ini kag agod mangin bantog ka sa wala sing katapusan. Dayon magasiling ang mga tawo, ‘Ang Ginoo nga Makagagahom amo ang Dios sang Israel.’ Kag ang akon pamilya magapadayon hasta san-o sa imo presensya. 25 May kaisog ako sa pagpangamuyo sini sa imo nga akon Dios, tungod kay ginpahayag mo sa akon nga imo alagad nga magahari permi ang isa sa akon mga kaliwat.

26 “O Ginoo, matuod ka nga Dios. Ginpromisa mo ining maayo nga mga butang sa akon nga imo alagad. 27 Kag karon nalipay ka sa pagpakamaayo sa akon pamilya agod magapadayon ini hasta san-o sa imo presensya. Kay kon magpakamaayo ka Ginoo, ang imo pagpakamaayo wala sing katapusan.”

Read full chapter

David’s Prayer(A)

16 Then King David went in and sat before the Lord, and he said:

“Who am I, Lord God, and what is my family, that you have brought me this far? 17 And as if this were not enough in your sight, my God, you have spoken about the future of the house of your servant. You, Lord God, have looked on me as though I were the most exalted of men.

18 “What more can David say to you for honoring your servant? For you know your servant, 19 Lord. For the sake(B) of your servant and according to your will, you have done this great thing and made known all these great promises.(C)

20 “There is no one like you, Lord, and there is no God but you,(D) as we have heard with our own ears. 21 And who is like your people Israel—the one nation on earth whose God went out to redeem(E) a people for himself, and to make a name for yourself, and to perform great and awesome wonders by driving out nations from before your people, whom you redeemed from Egypt? 22 You made your people Israel your very own forever,(F) and you, Lord, have become their God.

23 “And now, Lord, let the promise(G) you have made concerning your servant and his house be established forever. Do as you promised, 24 so that it will be established and that your name will be great forever. Then people will say, ‘The Lord Almighty, the God over Israel, is Israel’s God!’ And the house of your servant David will be established before you.

25 “You, my God, have revealed to your servant that you will build a house for him. So your servant has found courage to pray to you. 26 You, Lord, are God! You have promised these good things to your servant. 27 Now you have been pleased to bless the house of your servant, that it may continue forever in your sight;(H) for you, Lord, have blessed it, and it will be blessed forever.”

Read full chapter