⁸ เอฟราอิมนั้นผสมปนเปกับชนชาติต่างๆ
    เอฟราอิมเป็นเหมือนขนมปังที่ไหม้ข้างหนึ่งดิบข้างหนึ่ง
⁹ พวกคนต่างชาติกินแรงของเขา
    แต่เขาไม่รู้ตัว
ผมของเขาก็หงอก
    แต่เขาก็ไม่รู้ตัว
¹⁰ ความเย่อหยิ่งของอิสราเอลเป็นพยานปรักปรำเขา
    พวกเขาไม่ยอมหันกลับมาหาพระยาห์เวห์ พระเจ้าของเขา
ทั้งๆที่มีเรื่องเหล่านี้เกิดขึ้นกับพวกเขา
    พวกเขาก็ยังไม่แสวงหาพระองค์อยู่ดี
¹¹ เอฟราอิมเป็นเหมือนนกพิราบที่หลอกง่ายและไร้ความคิด
    พวกเขาร้องขอความช่วยเหลือจากอียิปต์
    พวกเขาไปขอความช่วยเหลือจากอัสซีเรีย
¹² พระยาห์เวห์พูดว่า ไม่ว่าพวกเขาจะไปที่ไหนก็ตาม
    เราจะโยนตาข่ายของเราขึ้นไปครอบเขาไว้
เราจะดึงพวกเขาลงมาเหมือนนกในท้องฟ้า
    เราจะตีสอนพวกเขาตามจำนวนครั้งที่พวกเขาทำสัญญาเป็นพันธมิตรกับชนชาติอื่นๆ
¹³ พวกเขาทำตัวน่าอับอายจริงๆที่หลงไปจากเรา
    พวกเขาจะถูกทำลายเพราะพวกเขาทำผิดต่อเรา
เราก็อยากจะไถ่พวกเขา
    แต่พวกเขาพูดโกหกเกี่ยวกับเรา
¹⁴ พวกเขาร้องคร่ำครวญอยู่บนเตียง
    แต่พวกเขาไม่ได้ร้องเรียกเราจากใจ
พวกเขาเชือดเฉือนตัวเอง^[c] เพื่อแลกข้าวกับเหล้าองุ่นใหม่
    พวกเขาหันไปจากเรา
¹⁵ ถึงแม้เราเองได้ฝึกฝนพวกเขามา ถึงแม้เราทำให้แขนของเขาแข็งแรง
    แต่พวกเขาวางแผนชั่วร้ายต่อเรา
¹⁶ พวกเขาเปลี่ยนความคิดอยู่เรื่อย แต่ไม่เคยคิดที่จะหาสิ่งที่สูงส่งกว่า
    พวกเขาเป็นเหมือนกับคันธนูที่บิดเบี้ยวไป
พวกผู้นำของเขาจะล้มตายด้วยดาบ
    เพราะลิ้นที่โอหังของพวกเขา
คนที่อยู่ในอียิปต์จะหัวเราะเยาะพวกเขา