โฮเชยา 11

Thai New Testament: Easy-to-Read Version

11 พระยาห์เวห์พูดว่า “ตอนที่อิสราเอลยังเป็นเด็กนั้น เรารักเขา
    และเราเรียกลูกชายของเราออกมาจากอียิปต์
² แต่ยิ่งเรียกพวกเขา^[a]
    พวกเขาก็ยิ่งออกห่างไปจากเรา
พวกเขาไปเซ่นไหว้พวกพระบาอัล
    พวกเขาเผาเครื่องบูชาให้กับพวกรูปเคารพ
³ เราเองเป็นผู้ที่สอนให้เอฟราอิมเดิน
    เราพยุงแขนของเขา
    แต่เวลาที่พวกเขาเจ็บพวกเขาไม่รู้หรอกว่าเป็นเราเองที่รักษาพวกเขาให้หาย
⁴ เราจูงเขาด้วยเชือกแห่งความเมตตาปรานี
    ด้วยเชือกแห่งความรัก
เรายกแอกออกจากคอพวกเขา
    เราก้มลงเลี้ยงอาหารพวกเขา

⁵ พวกเขาจะต้องกลับไปอียิปต์อีกแน่
    และกษัตริย์อัสซีเรียจะเป็นกษัตริย์ของพวกเขา
    เพราะพวกเขาไม่ยอมหันกลับมาหาพระยาห์เวห์
⁶ จะมีดาบกวัดแกว่งในเมืองต่างๆของอิสราเอล มันจะกำจัดพวกอิสราเอลที่ขี้โม้นั้น
    และจะกลืนกินพวกเขาเพราะแผนร้ายของพวกเขา
⁷ คนของเราตั้งใจที่จะหันเหไปจากเรา
    แต่ถึงแม้พวกเขาจะร้องเรียกพระเจ้าเป็นเสียงเดียวกัน
    พระองค์ก็จะไม่ช่วยพวกเขา”

⁸ พระยาห์เวห์พูดว่า “เอฟราอิมเอ๋ย
    เราจะมอบเจ้าไปให้กับคนอื่นได้ยังไง
อิสราเอลเอ๋ย เราจะยอมให้เจ้าตกไปเป็นของศัตรูได้ยังไง
    เราจะปล่อยให้เจ้าเป็นเหมือนเมืองอัดมาห์^[b] ได้ยังไง
เราจะทำให้เจ้าเป็นเหมือนเมืองเศโบยิมได้ยังไง
    เราเปลี่ยนใจแล้ว ความรู้สึกสงสารทำให้เราใจอ่อน
⁹ เราจะไม่ทำตามความเกรี้ยวโกรธของเรา
    เราจะไม่ทำลายล้างเอฟราอิมอีก
เพราะเราเป็นพระเจ้าไม่ใช่มนุษย์
    เราเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์นั้นที่สถิตอยู่ท่ามกลางเจ้า
    และเราจะไม่มาด้วยความโกรธ^[c]
10 พวกเขาจะเดินตามพระยาห์เวห์
    พระองค์จะคำรามเหมือนสิงโต
พระองค์จะคำราม
    ลูกๆของพระองค์ก็จะมาจากตะวันตกด้วยความเกรงกลัวจนตัวสั่น
¹¹ พวกเขาจะมาจากอียิปต์ตัวสั่นเหมือนลูกนก
    พวกเขาจะมาเหมือนนกพิราบจากแผ่นดินอัสซีเรีย
    เราจะยอมให้พวกเขาอาศัยอยู่ในบ้านของพวกเขา”
พระยาห์เวห์พูดว่าอย่างนี้

¹² คนเอฟราอิมห้อมล้อมเราด้วยพวกรูปเคารพที่หลอกลวง
    คนอิสราเอลห้อมล้อมเราด้วยการทรยศ
แต่ยูดาห์ยังวนเวียนอยู่กับพระเจ้า
    เขายังซื่อสัตย์ต่อองค์ผู้ศักดิ์สิทธิ์นั้น