โยเอล 1
Thai New Testament: Easy-to-Read Version
ตั๊กแตนจะมาทำลายพืชผลในไร่นา
1 โยเอลลูกชายของเปธูเอลได้รับข่าวสารนี้จากพระยาห์เวห์
2 ฟังไว้ให้ดี พวกผู้เฒ่าทั้งหลาย
ฟังไว้ให้ดี ทุกคนที่อาศัยอยู่ในแผ่นดินนี้
ชั่วชีวิตของพวกเจ้าหรือชั่วชีวิตของบรรพบุรุษเจ้า
เคยเห็นเรื่องอย่างนี้เกิดขึ้นหรือเปล่า ไม่เคยแน่
3 เล่าเรื่องนี้ให้กับลูกๆของเจ้าฟัง
และให้ลูกๆของเจ้าเล่าต่อให้กับลูกๆของเขาฟัง
และให้ลูกๆของเขาเล่าต่อให้กับรุ่นหลังจากเขาฟัง
4 เล่าให้พวกเขาฟังว่าพวกตั๊กแตนวัยเดินเหลืออะไรไว้ให้บ้าง
ฝูงตั๊กแตนวัยบินก็มากิน
และพวกมันเหลืออะไรไว้ให้บ้าง
พวกตั๊กแตนวัยกระโดดก็มากิน
และพวกมันเหลืออะไรไว้ให้บ้าง
พวกตั๊กแตนวัยคลานก็มากิน
ตั๊กแตนบุก
5 พวกขี้เมาทั้งหลาย ตื่นได้แล้ว และร้องไห้
พวกนักดื่มเหล้าองุ่นทั้งหลายคร่ำครวญเถอะ
เพราะจะไม่มีเหล้าองุ่นอันแสนหวาน
ให้เจ้าดื่มอีกต่อไปแล้ว
6 เพราะมีชนชาติหนึ่งที่ยิ่งใหญ่มหาศาล นับไม่ถ้วน
ได้มาบุกแผ่นดินของเรา
ฟันของมันเหมือนฟันของสิงโต
และเขี้ยวของมันเหมือนเขี้ยวของนางสิงห์
7 พวกมันทำลายไร่องุ่นของเราอย่างราบคาบ
และทำลายต้นมะเดื่อของเราจนเหลือแต่ตอ
และลอกเปลือกของต้นมะเดื่อแล้วโยนทิ้งไป
พวกมันทำให้เถาองุ่นเหลือแต่ไส้ในสีขาว
ผู้คนร้องไห้
8 ให้คร่ำครวญเหมือนกับหญิงที่ใส่ชุดกระสอบไว้ทุกข์
ให้กับสามีของนางที่ตายไป
9 ไม่มีอาหารและเครื่องดื่มที่จะเอามาถวายในพระวิหารอีกต่อไปแล้ว
พวกนักบวชที่เป็นผู้รับใช้ของพระยาห์เวห์ กำลังคร่ำครวญ
10 ไร่นาถูกทำลาย พื้นดินคร่ำครวญ
ใช่แล้ว เมล็ดพืชถูกทำลาย
เหล้าองุ่นใหม่เหือดแห้งไป
น้ำมันมะกอกสดถูกใช้หมดแล้ว
11 หมดหวังแล้ว ชาวไร่ชาวสวนทั้งหลาย
ร้องไห้เถอะ ชาวไร่องุ่น
ร้องไห้ให้กับข้าวสาลีและข้าวบาร์เลย์
เพราะผลผลิตในไร่นาถูกทำลายหมดแล้ว
12 ต้นองุ่นเหือดแห้งไป
ต้นมะเดื่อเหี่ยวแห้งไป
ต้นทับทิม แม้แต่ต้นอินทผลัม และต้นแอปเปิลรวมทั้งต้นไม้อื่นๆในไร่นาเหี่ยวแห้งไปหมดแล้ว
ใช่แล้ว ความสุขสนุกสนานเหือดหายไปจากผู้คนด้วยเหมือนกัน
13 พวกนักบวช ใส่เสื้อกระสอบ แล้วร้องไห้เถิด
ท่านที่เตรียมของถวายที่แท่นบูชา ร้องไห้เถิด
มาสิ พวกผู้รับใช้ของพระเจ้า ให้สวมใส่ชุดกระสอบข้ามคืน
เพราะไม่มีอาหารและเครื่องดื่ม ที่จะเอาไปถวายในพระวิหารของพระเจ้าของเจ้าอีกต่อไปแล้ว
การทำลายครั้งยิ่งใหญ่ของฝูงตั๊กแตน
14 ให้จัดเวลาสำหรับการอดอาหาร ให้เรียกประชุม ให้รวบรวมพวกผู้อาวุโส และประชาชนที่อาศัยอยู่บนแผ่นดินนี้ ให้รวบรวมทุกคนมาที่พระวิหารของพระยาห์เวห์ พระเจ้าของพวกเจ้า และให้พวกเขาร้องขอต่อพระยาห์เวห์
15 วันนั้นจะเป็นวันที่เลวร้าย เพราะใกล้จะถึงวันของพระยาห์เวห์แล้ว และจะมีหายนะอันยิ่งใหญ่ ที่จะมาจากพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ 16 มันเกิดต่อหน้าต่อตาของเราเลยไม่ใช่หรือ ที่ไม่มีอาหารเหลือแล้ว งานเฉลิมฉลองและความสุขไม่มีแล้วในพระวิหารของพระเจ้าของเรา
17 ผลไม้ที่โผล่ออกมา ก็ฝ่อลีบไปภายใต้กลีบดอกของพวกมัน ยุ้งฉางถูกทำลาย โรงนาก็ถูกรื้อถอน เพราะเมล็ดพืชฝ่อลีบไปหมด
18 ฝูงสัตว์เลี้ยงต่างร้องครวญคราง ฝูงวัวต่างก็เร่ร่อนไปมา เพราะไม่มีทุ่งหญ้าให้กับพวกมัน แม้แต่ฝูงแกะก็ยังถูกทอดทิ้ง 19 พระยาห์เวห์เจ้าข้า ข้าพเจ้า ร้องขอความช่วยเหลือต่อพระองค์ เพราะไฟได้เผาผลาญทุ่งหญ้าของที่เปล่าเปลี่ยว และเปลวเพลิงได้เผาไหม้ต้นไม้ทั้งหมดในท้องทุ่ง 20 แม้แต่สัตว์ป่าก็ยังส่งเสียงร้องขอความช่วยเหลือจากพระองค์เพราะน้ำในลำธารได้แห้งขอดไป และไฟได้เผาผลาญทุ่งหญ้าของที่เปล่าเปลี่ยวไปหมดแล้ว
โยเอล 1
New Thai Version
ตั๊กแตนคุกคาม
1 พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโยเอลบุตรของเปธุเอลว่า
2 บรรดาผู้อาวุโสเอ๋ย จงฟังเรื่องนี้
บรรดาผู้อยู่อาศัยทั้งปวงของแผ่นดินจงเงี่ยหูฟัง
เคยมีอะไรเช่นนี้เกิดขึ้นในสมัยของพวกท่าน
หรือในสมัยของบรรพบุรุษของท่านไหม
3 จงบอกกับลูกๆ ของพวกท่าน
และให้ลูกๆ ของพวกท่านบอกกับลูกๆ ของพวกเขา
และให้ลูกๆ ของพวกเขาบอกกับคนยุคต่อๆ ไป
4 ตั๊กแตนตัวโตเกือบเต็มวัยกินสิ่งใดเหลือ
ตั๊กแตนตัวเต็มวัยก็จะกินสิ่งนั้น
ตั๊กแตนตัวเต็มวัยกินสิ่งใดเหลือ
ตั๊กแตนตัวอ่อนระยะแรกก็จะกินสิ่งนั้น
ตั๊กแตนตัวอ่อนระยะแรกกินสิ่งใดเหลือ
ตั๊กแตนตัวอ่อนระยะสองก็จะกินสิ่งนั้น
5 พวกท่านขี้เมา จงตื่นขึ้นและร้องรำพัน
พวกท่านนักดื่มเหล้าองุ่น ทุกคนจงร้องรำพัน
เพราะเหล้าองุ่นหวาน
เพราะมันถูกยื้อไปจากปากของพวกท่าน
6 เพราะประชาชาติได้รุกล้ำแผ่นดินของข้าพเจ้า
ซึ่งมีกำลังมากและมีจำนวนมากจนนับไม่ถ้วน
มีฟันเหมือนฟันสิงโต
มีเขี้ยวเหมือนเขี้ยวสิงโตตัวเมีย
7 มันได้ทำลายเถาองุ่นของข้าพเจ้าจนยับเยิน
และต้นมะเดื่อของข้าพเจ้าเสียหาย
มันทึ้งกาบไม้ และโยนทิ้ง
มีแต่กิ่งก้านที่มันเหลือทิ้งไว้
8 จงร้องรำพันอย่างพรหมจาริณีที่สวมผ้ากระสอบ
เพื่อคู่หมั้นในวัยสาวของนาง
9 ไม่มีการถวายเครื่องธัญญบูชาและเครื่องดื่มบูชา
ในพระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้า
บรรดาปุโรหิตจึงร้องรำพัน
คือบรรดาผู้รับใช้ของพระผู้เป็นเจ้า
10 ไร่นาเสียหาย
พื้นดินคร่ำครวญ
เพราะธัญพืชถูกทำลาย
เหล้าองุ่นแห้งเหือด
น้ำมันแห้งสนิท
11 พวกท่านที่เป็นชาวไร่ จงอับอาย
พวกท่านที่ดูแลเถาองุ่น จงร้องไห้ฟูมฟาย
เพราะข้าวสาลีและข้าวบาร์เลย์
เพราะการเก็บเกี่ยวไร่นาล้มเหลว
12 เถาองุ่นแห้งเหี่ยว
ต้นมะเดื่อเหี่ยวเฉา
ทับทิม ต้นอินทผลัม และแอปเปิ้ล
ต้นไม้ทุกต้นในไร่นาแห้งเหี่ยว
และความยินดีก็เหือดหาย
ไปจากลูกๆ ของมนุษย์
การเรียกให้สารภาพ
13 บรรดาปุโรหิตเอ๋ย จงสวมผ้ากระสอบและร้องไห้ฟูมฟาย
บรรดาผู้รับใช้ที่แท่นบูชาเอ๋ย จงร้องรำพัน
ไปเถิด และจงสวมผ้ากระสอบตลอดทั้งคืน
บรรดาผู้รับใช้ของพระเจ้าของข้าพเจ้า
เพราะงดการถวายเครื่องธัญญบูชาและเครื่องดื่มบูชา
ในพระตำหนักของพระเจ้าของพวกท่าน
14 จงประกาศให้มีการอดอาหาร
ให้มีการประชุมอันบริสุทธิ์
จงให้บรรดาผู้อาวุโส
และผู้อยู่อาศัยทั้งปวงของแผ่นดิน
มาร่วมกันที่พระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของพวกท่าน
และส่งเสียงร้องต่อพระผู้เป็นเจ้า
15 วิบัติในวันนั้น
เพราะวันของพระผู้เป็นเจ้าใกล้เข้ามาแล้ว
วันนั้นจะมาเหมือนกับความพินาศ
จากองค์ผู้กอปรด้วยมหิทธานุภาพ
16 อาหารขาดแคลนอย่างที่เราเห็น
อีกทั้งความยินดีและรื่นเริงใจ
ก็ถูกระงับไปเสียจากพระตำหนัก
ของพระเจ้าของพวกเรามิใช่หรือ
17 เมล็ดพืชเหี่ยวแห้งอยู่ใต้ก้อนดิน
แหล่งเก็บธัญพืชเป็นที่รกร้าง
โรงสีถูกพังลง
เพราะธัญพืชแห้งเหี่ยว
18 สัตว์เลี้ยงโอดครวญอะไรเช่นนี้
ฝูงโคงงงัน
เพราะไม่มีทุ่งหญ้าสำหรับพวกมัน
แม้แต่ฝูงแกะก็ยังลำบาก
19 โอ พระผู้เป็นเจ้า ข้าพเจ้าร้องเรียกถึงพระองค์
เพราะไฟได้เผาไหม้ทุ่งหญ้าในถิ่นทุรกันดาร
เปลวไฟได้ลุกไหม้ต้นไม้ในทุ่งทั้งหมด
20 พวกสัตว์ป่าก็กระเสือกกระสนหาพระองค์เช่นกัน
เพราะธารน้ำแห้งเหือดหมดแล้ว
และไฟได้เผาผลาญทุ่งหญ้า
ในถิ่นทุรกันดาร
Copyright © 2001 by Bible League International
Copyright © 1998, 2012, 2020 by New Thai Version Foundation