⁵ ดูสิ พระเจ้านั้นทรงฤทธิ์ แต่ไม่ได้ดูหมิ่นใครเลย
    พระองค์ทรงฤทธิ์ และเด็ดขาดในการตัดสินต่างๆ
⁶ พระองค์ไม่ปล่อยให้คนชั่วมีชีวิตอยู่
    แต่พระองค์ให้ความยุติธรรมกับคนที่ถูกกดขี่
⁷ พระองค์ไม่ละสายตาจากคนดี
    แต่จะยกพวกเขาขึ้นไปอยู่บนบัลลังก์กับพวกกษัตริย์ตลอดไป
⁸ ถ้าหากว่า พวกเขาถูกล่ามด้วยโซ่ตรวน
    หรือถูกมัดด้วยเชือกแห่งความทุกข์ทรมาน
⁹ พระองค์ก็จะบอกพวกเขาถึงความผิดที่เขาได้ทำ
    และกฎต่างๆที่เขาได้ละเมิดเพราะพวกเขาทำตัวหยิ่งยโส
¹⁰ พระองค์เปิดหูของพวกเขาให้รับฟังคำว่ากล่าวตักเตือน
    และสั่งให้พวกเขาหันกลับจากความชั่ว
¹¹ หากว่าพวกเขาเชื่อฟังและรับใช้พระองค์
    เขาก็จะได้ใช้ชีวิตที่เหลืออยู่อย่างเจริญรุ่งเรือง
    และเดือนปีของเขาก็จะอยู่อย่างสุขสบาย
¹² แต่หากพวกเขาไม่เชื่อฟัง เขาจะต้องข้ามแม่น้ำแห่งความตาย^[a]
    เพราะพวกเขาขาดความเข้าใจ
¹³ ส่วนคนที่ไม่นับถือพระเจ้า พวกเขาก็จะสั่งสมความโกรธไว้ในใจ
    ไม่ร้องขอความเมตตาตอนที่พระองค์มัดเขา
¹⁴ พวกเขาจะตายในขณะที่ยังหนุ่มอยู่
    ชีวิตของพวกเขาจะสั้นเหมือนกับพวกผู้ชายขายตัว
¹⁵ พระเจ้าช่วยกู้คนทุกข์ผ่านทางความทุกข์ของพวกเขา
    พระองค์ใช้ความทุกข์ยากเปิดหูของพวกเขา
¹⁶ พระองค์นำท่านให้ออกมาจากความทุกข์ยากไปสู่ที่โล่งกว้าง ไม่แออัดคับแคบ
    และโต๊ะของท่านจะพูนล้นไปด้วยอาหารเลิศหรู
¹⁷ แต่ท่านนี่คิดแต่เรื่องเอาชนะคดี ทั้งๆที่ตัวเองเป็นฝ่ายผิด
    ท่านหมกมุ่นอยู่กับการฟ้องร้องพระเจ้า
¹⁸ ระวังนะ อย่าให้ความร่ำรวยหลอกเอาได้
    อย่าให้สินบนอันยิ่งใหญ่ทำให้ท่านหันเหไปจากสิ่งที่ถูกต้อง
¹⁹ ความร่ำรวยและความพยายามสุดแรงเกิดของท่าน
    จะช่วยให้ท่านพ้นจากความทุกข์ยากได้หรือ
²⁰ อย่าคิดว่าท่านจะปลอดภัยในกลางคืนที่ท่านรอคอยนั้น
    เพราะว่าชนชาติต่างๆสามารถหายวับไปในชั่วข้ามคืนเดียว
²¹ ระวัง อย่าหันหน้าไปสู่ความชั่ว
    เพราะความทุกข์ยากนี้เป็นการทดสอบท่านเพื่อท่านจะไม่ได้ทำอย่างนั้น
²² ดูสิ พระเจ้านั้นยิ่งใหญ่และทรงพลัง
    ใครจะเป็นครูเหมือนกับพระองค์ได้
²³ ใครจะสั่งให้พระองค์ต้องรายงานสิ่งที่พระองค์ทำมา
    และใครจะบังอาจพูดกับพระองค์ว่า ‘ท่านทำผิด’
²⁴ อย่าลืมเชิดชูผลงานของพระองค์
    เหมือนกับที่คนเอามาร้องเป็นเพลง
²⁵ มนุษย์ทุกคนได้เห็นสิ่งที่พระองค์สร้าง
    พวกเขามองได้แต่ไกล
²⁶ ดูสิ พระเจ้านั้นยิ่งใหญ่ เราไม่สามารถเข้าใจพระองค์ได้หรอก
    อายุของพระองค์นั้นเกินกว่าที่เราจะค้นพบได้
²⁷ พระองค์ดึงหยดน้ำจากทะเล
    แล้วกลั่นเป็นฝนจากเมฆ
²⁸ หมู่เมฆเทน้ำฝนลงมา
    พวกมันโปรยมันลงมาบนหมู่มนุษย์อย่างเหลือเฟือ
²⁹ ใครจะเข้าใจการแผ่ของเมฆ
    และเสียงร้องครืนๆจากเต็นท์ของพระองค์ในฟ้าสวรรค์
³⁰ ดูสิพระองค์กระจายฟ้าแลบไปรอบพระองค์
    และสว่างจ้าไปถึงก้นทะเล
³¹ พระองค์ใช้ฝนฟ้าเพื่อเลี้ยงอาหารให้กับชนชาติทั้งหลาย
    เพื่อให้เขามีอาหารอย่างอุดมสมบูรณ์
³² พระองค์กำสายฟ้าไว้ในมือ
    และสั่งให้สายฟ้าผ่าลงไปที่เป้า
³³ เสียงฟ้าร้องประกาศว่าพระองค์อยู่ที่นี่
    พายุประกาศถึงความโกรธอันแรงกล้าของพระองค์