Add parallel Print Page Options

10 “ข้าเบื่อชีวิตของข้า
    ดังนั้นข้าจะบ่นอย่างไม่ยั้ง
    ข้าจะพูด เพราะจิตวิญญาณข้าขมขื่น
ข้าจะพูดกับพระเจ้าว่า ‘อย่าเพิ่งตัดสินว่าข้าพเจ้าผิด
    ช่วยบอกหน่อยว่าพระองค์มีข้อกล่าวหาอะไรข้าพเจ้าบ้าง
พระองค์ชอบหรือที่จะกดขี่และทอดทิ้ง
    ผลงานที่พระองค์ทุ่มเทสร้างขึ้นมา
    ในขณะที่พระองค์อวยพรแผนการทั้งหลายของคนชั่วหรือ
พระองค์มีตาอย่างกับตามนุษย์หรือ
    พระองค์มองแคบๆเหมือนกับที่มนุษย์มองหรือ
วันคืนของพระองค์เหมือนกับวันคืนของคนหรือ
    เดือนปีของพระองค์สั้นเหมือนกับเดือนปีของมนุษย์หรือ
ที่พระองค์จะต้องรีบมาค้นหา
    ความชั่วช้าและความผิดบาปของข้าพเจ้า
พระองค์รู้ว่าข้าพเจ้าไม่ได้ทำผิดอะไร
    แต่ไม่มีใครสามารถช่วยข้าพเจ้าให้รอดพ้นไปจากเงื้อมมือของพระองค์ได้อยู่ดี
มือของพระองค์ปั้นและสร้างข้าพเจ้าขึ้นมา
    แต่ตอนนี้พระองค์กลับหันมาทำลายข้าพเจ้า
ขออย่าลืมว่าพระองค์ปั้นข้าพเจ้าขึ้นมาเหมือนปั้นดินเหนียว
    แต่ตอนนี้ พระองค์จะทำให้ข้าพเจ้ากลับไปเป็นผงคลีดินอีกอย่างนั้นหรือ
10 พระองค์เทข้าพเจ้าออกมาราวกับนม
    และทำให้ข้าพเจ้าแข็งตัวราวกับเนยแข็ง ไม่ใช่หรือ
11 พระองค์ห่อหุ้มข้าพเจ้าไว้ด้วยหนังและเนื้อ
    พระองค์สานทอข้าพเจ้าไว้ด้วยกระดูกและเส้นเอ็น
12 พระองค์ให้ชีวิตและความรักกับข้าพเจ้า
    และการเอาใจใส่ดูแลของพระองค์ได้ปกป้องจิตวิญญาณของข้าพเจ้าไว้
13 แต่พระองค์มีแผนการเหล่านี้แอบแฝงอยู่ในใจ
    ข้าพเจ้ารู้ว่านี่คือความตั้งใจของพระองค์
14 คือถ้าข้าพเจ้าทำบาป พระองค์จะจับตาดูข้าพเจ้า
    และจะไม่ปล่อยให้ข้าพเจ้าพ้นผิดจากความผิดบาปของข้าพเจ้า
15 ถ้าข้าพเจ้าผิด วิบัติก็จะเกิดกับข้าพเจ้า
    ถึงข้าพเจ้าถูก ข้าพเจ้าก็ไม่สามารถเชิดหน้าขึ้นมาได้
เพราะข้าพเจ้าจะเต็มอิ่มไปด้วยความอับอายและความทุกข์ยาก
16 ถ้าข้าพเจ้ายกตัวเองขึ้น
    พระองค์ก็จะไล่ล่าข้าพเจ้าอย่างสิงโต
    และแผลงฤทธิ์อันอัศจรรย์ของพระองค์ใส่ข้าพเจ้าอีก
17 พระองค์จะหาพยานมาเพิ่มเพื่อปรักปรำข้าพเจ้าใหม่
    และเพิ่มความโกรธเกรี้ยวใส่ข้าพเจ้า
    พระองค์ส่งกองทัพชุดใหม่มาสู้กับข้าพเจ้า
18 ทำไมพระองค์จึงนำข้าพเจ้าออกมาจากท้องแม่
    ข้าพเจ้าน่าจะตายไปก่อนที่จะมีสายตาใครได้เห็น
19 ข้าพเจ้าน่าจะเป็นเหมือนกับคนที่ไม่เคยมีชีวิต
    คือถูกนำจากท้องแม่ตรงไปสู่หลุมฝังศพ
20 ข้าพเจ้ามีเวลาเหลืออยู่ไม่กีวันไม่ใช่หรือ
    อย่ามายุ่งกับข้าพเจ้าได้ไหม หันไปจากข้าพเจ้าหน่อยเพื่อข้าพเจ้าจะได้มีความสุขสักนิด
21 ก่อนที่ข้าพเจ้าจะจากไปและไม่กลับมาอีก
    จะไปสู่ดินแดนแห่งความมืดและเงาแห่งความตาย
22 ไปสู่ดินแดนแห่งความมืดทึบ
    และเงาแห่งความตาย ดินแดนแห่งความยุ่งเหยิงไร้ระเบียบ
    ที่ความสว่างของมันเป็นเหมือนความมืด’”

โยบพูดต่อไป: วิงวอนต่อพระเจ้า

10 ฉันเกลียดชีวิตของฉัน
    ฉันจะพร่ำบ่นโดยไม่ระงับ
    ฉันจะพูดด้วยความขมขื่นของจิตวิญญาณของฉัน
ฉันจะพูดกับพระเจ้าว่า ‘อย่ากล่าวโทษข้าพเจ้า
    ขอโปรดให้ข้าพเจ้าทราบว่า เหตุใดพระองค์จึงมีข้อกล่าวหาข้าพเจ้า
พระองค์คิดว่าดีหรือ ที่พระองค์จะกดขี่ข่มเหง
    เหยียดหยามสิ่งที่พระองค์สร้างขึ้น
    และพอใจในสิ่งที่คนชั่วทำ
พระองค์มองที่เพียงภายนอกหรือ
    พระองค์เข้าใจอย่างที่มนุษย์เข้าใจหรือ
วันเวลาของพระองค์เป็นเหมือนของมนุษย์หรือ
    จำนวนปีของพระองค์เป็นเหมือนของมนุษย์หรือ
ที่พระองค์ค้นหาความผิดของข้าพเจ้า
    และเสาะหาบาปของข้าพเจ้า
แม้พระองค์ทราบว่าข้าพเจ้าไม่มีความผิด
    และไม่มีใครที่จะช่วยให้พ้นจากมือของพระองค์ได้

มือของพระองค์ปั้นและสร้างข้าพเจ้า
    แต่มาบัดนี้พระองค์ได้ทำให้ข้าพเจ้าพินาศ
ขอพระองค์ระลึกเถิดว่า พระองค์ได้สร้างข้าพเจ้าขึ้นจากดิน
    และพระองค์จะให้ข้าพเจ้ากลับไปเป็นผงธุลีอีกหรือ
10 พระองค์เทข้าพเจ้าออกดั่งน้ำนม
    และทำข้าพเจ้าให้แข็งตัวดั่งเนยแข็งมิใช่หรือ
11 พระองค์ปกคลุมข้าพเจ้าด้วยผิวหนังและเนื้อหนัง
    และสานกระดูกและกล้ามเนื้อเข้าด้วยกัน
12 พระองค์ได้มอบชีวิตและความรักอันมั่นคงแก่ข้าพเจ้า
    และการดูแลของพระองค์เก็บรักษาวิญญาณของข้าพเจ้า

13 พระองค์ซ่อนสิ่งต่อไปนี้ไว้ในใจของพระองค์
    ซึ่งข้าพเจ้าก็ทราบว่าเป็นจุดประสงค์ของพระองค์
14 ถ้าข้าพเจ้าทำบาป ขอพระองค์เฝ้าดูข้าพเจ้าไว้
    และไม่ปล่อยให้ข้าพเจ้าหลุดพ้นจากข้อหาของข้าพเจ้า
15 ถ้าข้าพเจ้ามีความผิด ข้าพเจ้าก็วิบัติ
    แต่ถ้าแม้ว่าข้าพเจ้าไม่ผิด ข้าพเจ้าก็ยังเงยหน้าขึ้นไม่ได้
เพราะตัวข้าพเจ้ามีแต่ความอัปยศ
    และรู้ตัวดีว่า ข้าพเจ้าจมอยู่ในความทุกข์
16 และถ้าข้าพเจ้ายกศีรษะขึ้นได้ พระองค์ก็จะปราบข้าพเจ้าอย่างสิงห์
    และต่อต้านข้าพเจ้าอย่างไม่น่าเชื่อ
17 พระองค์สร้างพวกพยานคนต่อๆ ไปขึ้นมาต่อต้านข้าพเจ้าอีก
    และโกรธข้าพเจ้ามากยิ่งขึ้น
    พระองค์ส่งกำลังเสริมเข้ามาโจมตีข้าพเจ้า

18 เหตุใดพระองค์จึงนำข้าพเจ้าออกจากครรภ์
    ข้าพเจ้าอยากตายก่อนที่ใครจะเห็นข้าพเจ้า
19 ข้าพเจ้าไม่ควรมีชีวิตอยู่ก่อนหน้านี้เลย
    และน่าจะถูกอุ้มจากครรภ์ไปยังหลุมศพ’
20 วันเวลาของข้าพเจ้าสั้นมิใช่หรือ
    ถ้าเช่นนั้น ขอพระองค์ยุติเถิด ปล่อยข้าพเจ้าตามลำพัง เพื่อข้าพเจ้าจะได้พบกับความรื่นเริงสักนิด
21 ก่อนที่ข้าพเจ้าจะไป ไปแล้วจะไม่กลับมาอีก
    ไปยังดินแดนแห่งความมืดและเงาแห่งความตาย
22 ดินแดนแห่งความมืดมิด
    ดั่งเงาแห่งความตายและสับสน
    ซึ่งเป็นความสว่างของคืนที่มืดสนิท”