โยบ 10

Thai New Testament: Easy-to-Read Version

10 “ข้าเบื่อชีวิตของข้า
    ดังนั้นข้าจะบ่นอย่างไม่ยั้ง
    ข้าจะพูด เพราะจิตวิญญาณข้าขมขื่น
² ข้าจะพูดกับพระเจ้าว่า ‘อย่าเพิ่งตัดสินว่าข้าพเจ้าผิด
    ช่วยบอกหน่อยว่าพระองค์มีข้อกล่าวหาอะไรข้าพเจ้าบ้าง
³ พระองค์ชอบหรือที่จะกดขี่และทอดทิ้ง
    ผลงานที่พระองค์ทุ่มเทสร้างขึ้นมา
    ในขณะที่พระองค์อวยพรแผนการทั้งหลายของคนชั่วหรือ
⁴ พระองค์มีตาอย่างกับตามนุษย์หรือ
    พระองค์มองแคบๆเหมือนกับที่มนุษย์มองหรือ
⁵ วันคืนของพระองค์เหมือนกับวันคืนของคนหรือ
    เดือนปีของพระองค์สั้นเหมือนกับเดือนปีของมนุษย์หรือ
⁶ ที่พระองค์จะต้องรีบมาค้นหา
    ความชั่วช้าและความผิดบาปของข้าพเจ้า
⁷ พระองค์รู้ว่าข้าพเจ้าไม่ได้ทำผิดอะไร
    แต่ไม่มีใครสามารถช่วยข้าพเจ้าให้รอดพ้นไปจากเงื้อมมือของพระองค์ได้อยู่ดี
⁸ มือของพระองค์ปั้นและสร้างข้าพเจ้าขึ้นมา
    แต่ตอนนี้พระองค์กลับหันมาทำลายข้าพเจ้า
⁹ ขออย่าลืมว่าพระองค์ปั้นข้าพเจ้าขึ้นมาเหมือนปั้นดินเหนียว
    แต่ตอนนี้ พระองค์จะทำให้ข้าพเจ้ากลับไปเป็นผงคลีดินอีกอย่างนั้นหรือ
¹⁰ พระองค์เทข้าพเจ้าออกมาราวกับนม
    และทำให้ข้าพเจ้าแข็งตัวราวกับเนยแข็ง ไม่ใช่หรือ
¹¹ พระองค์ห่อหุ้มข้าพเจ้าไว้ด้วยหนังและเนื้อ
    พระองค์สานทอข้าพเจ้าไว้ด้วยกระดูกและเส้นเอ็น
¹² พระองค์ให้ชีวิตและความรักกับข้าพเจ้า
    และการเอาใจใส่ดูแลของพระองค์ได้ปกป้องจิตวิญญาณของข้าพเจ้าไว้
¹³ แต่พระองค์มีแผนการเหล่านี้แอบแฝงอยู่ในใจ
    ข้าพเจ้ารู้ว่านี่คือความตั้งใจของพระองค์
¹⁴ คือถ้าข้าพเจ้าทำบาป พระองค์จะจับตาดูข้าพเจ้า
    และจะไม่ปล่อยให้ข้าพเจ้าพ้นผิดจากความผิดบาปของข้าพเจ้า
¹⁵ ถ้าข้าพเจ้าผิด วิบัติก็จะเกิดกับข้าพเจ้า
    ถึงข้าพเจ้าถูก ข้าพเจ้าก็ไม่สามารถเชิดหน้าขึ้นมาได้
เพราะข้าพเจ้าจะเต็มอิ่มไปด้วยความอับอายและความทุกข์ยาก
¹⁶ ถ้าข้าพเจ้ายกตัวเองขึ้น
    พระองค์ก็จะไล่ล่าข้าพเจ้าอย่างสิงโต
    และแผลงฤทธิ์อันอัศจรรย์ของพระองค์ใส่ข้าพเจ้าอีก
¹⁷ พระองค์จะหาพยานมาเพิ่มเพื่อปรักปรำข้าพเจ้าใหม่
    และเพิ่มความโกรธเกรี้ยวใส่ข้าพเจ้า
    พระองค์ส่งกองทัพชุดใหม่มาสู้กับข้าพเจ้า
¹⁸ ทำไมพระองค์จึงนำข้าพเจ้าออกมาจากท้องแม่
    ข้าพเจ้าน่าจะตายไปก่อนที่จะมีสายตาใครได้เห็น
¹⁹ ข้าพเจ้าน่าจะเป็นเหมือนกับคนที่ไม่เคยมีชีวิต
    คือถูกนำจากท้องแม่ตรงไปสู่หลุมฝังศพ
²⁰ ข้าพเจ้ามีเวลาเหลืออยู่ไม่กีวันไม่ใช่หรือ
    อย่ามายุ่งกับข้าพเจ้าได้ไหม หันไปจากข้าพเจ้าหน่อยเพื่อข้าพเจ้าจะได้มีความสุขสักนิด
²¹ ก่อนที่ข้าพเจ้าจะจากไปและไม่กลับมาอีก
    จะไปสู่ดินแดนแห่งความมืดและเงาแห่งความตาย
²² ไปสู่ดินแดนแห่งความมืดทึบ
    และเงาแห่งความตาย ดินแดนแห่งความยุ่งเหยิงไร้ระเบียบ
    ที่ความสว่างของมันเป็นเหมือนความมืด’”