“เวลาข้าพเจ้าตกอยู่ในความลำบาก ข้าพเจ้าก็ได้ร้องเรียกถึงพระผู้เป็นเจ้า
    และพระองค์ก็ตอบข้าพเจ้า
ข้าพเจ้าร้องขอความช่วยเหลือจากส่วนลึกของแดนคนตาย
    พระองค์ก็ได้ยินเสียงของข้าพเจ้า
³ พระองค์โยนข้าพเจ้าลงไปสู่ที่ลึก
    ลงในใจกลางทะเล
    และกระแสน้ำโอบรอบตัวข้าพเจ้า
ทั้งคลื่นลูกน้อยและลูกใหญ่
    ซัดท่วมตัวข้าพเจ้า
⁴ ข้าพเจ้าจึงพูดว่า ‘ข้าพเจ้าถูกขับไป
    จากสายตาของพระองค์
กระนั้น ข้าพเจ้าก็ยังจะมองดูพระวิหาร
    อันบริสุทธิ์ของพระองค์อีก’
⁵ น้ำท่วมตัวข้าพเจ้าเจียนตาย
    ทะเลลึกโอบรอบตัวข้าพเจ้า
    สาหร่ายก็พันหัวข้าพเจ้า
⁶ ข้าพเจ้าจมลงสู่ฐานรากของเทือกเขา
    แผ่นดินเบื้องล่างปิดกั้นข้าพเจ้าไปจนชั่วนิรันดร์
โอ พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของข้าพเจ้า
    แต่พระองค์ได้ดึงชีวิตข้าพเจ้าออกมาจากหลุมลึก
⁷ ขณะที่ข้าพเจ้ากำลังสิ้นหวัง
    โอ พระผู้เป็นเจ้า ข้าพเจ้าก็นึกถึงพระองค์
และคำอธิษฐานของข้าพเจ้าขึ้นไปถึงพระองค์
    ณ พระวิหารอันบริสุทธิ์ของพระองค์
⁸ บรรดาผู้ที่ยึดเหนี่ยวในรูปเคารพซึ่งไร้ค่าไร้ประโยชน์
    สลัดทิ้งความรักอันมั่นคงของตน
⁹ แต่ข้าพเจ้าจะมอบเครื่องสักการะแด่พระองค์
    ด้วยเสียงแห่งการขอบคุณว่า
สิ่งใดที่ข้าพเจ้าได้สัญญาไว้ ข้าพเจ้าจะกระทำตาม
    ความรอดพ้นมาจากพระผู้เป็นเจ้า”