Add parallel Print Page Options

ดินเหนียวและคนปั้นถ้วยชาม

18 นี่คือข่าวสารที่เยเรมียาห์ได้รับมาจากพระยาห์เวห์ พระองค์บอกว่า

“ลุกขึ้นมาและให้ลงไปที่บ้านของช่างปั้นถ้วยชาม เมื่อเจ้าไปถึงที่นั่น เราจะบอกเจ้าอีกครั้งว่าจะให้พูดอะไร” ดังนั้นผมจึงไปที่บ้านช่างปั้นถ้วยชามนั้น และผมก็มองดู ในขณะที่เขากำลังปั้นบางอย่างอยู่บนแท่นหมุนของเขา

แล้วภาชนะที่เขากำลังทำอยู่นั้นก็พังอยู่ในมือของเขานั่นเอง เขาก็เลยปั้นภาชนะอันใหม่ และก็เสร็จออกมาตามที่เขาต้องการ

แล้วพระยาห์เวห์ก็พูดกับผมว่า “ชาวอิสราเอล เราจะทำกับพวกเจ้าเหมือนกับที่ช่างปั้นคนนี้ทำกับดินเหนียวของเขาไม่ได้หรือ ชาวอิสราเอล พวกเจ้าน่ะอยู่ในมือของเรา เหมือนกับที่ดินเหนียวอยู่ในมือของช่างปั้น อาจจะมีเวลาหนึ่งที่เราพูดว่า เราจะถอนรากถอนโคน จะพังและทำลายชนชาติหนึ่งหรืออาณาจักรหนึ่ง แต่ถ้าชนชาติที่เราพูดต่อว่านี้ หันจากสิ่งเลวที่กำลังทำอยู่ เราก็จะเปลี่ยนใจเกี่ยวกับเรื่องเลวร้ายที่เราวางแผนจะให้เกิดขึ้นกับชนชาตินั้น แต่ในขณะเดียวกัน เราอาจจะพูดว่าเราจะทำให้ชนชาติหนึ่งหรืออาณาจักรหนึ่งเจริญรุ่งเรือง 10 แต่ถ้าตอนนั้นเราเห็นว่าชนชาตินั้นทำสิ่งที่เลวร้าย และไม่เชื่อฟังเรา เราก็จะเปลี่ยนใจเกี่ยวกับเรื่องดีๆที่เราบอกว่าเราจะทำให้กับชนชาตินั้น

11 ตอนนี้ให้บอกกับคนยูดาห์และคนที่อาศัยอยู่ในเมืองเยรูซาเล็มว่า ‘นี่คือสิ่งที่พระยาห์เวห์พูด เรากำลังเตรียมเรื่องเลวร้ายให้เกิดขึ้นกับเจ้า และกำลังวางแผนต่อต้านเจ้า หันกลับจากวิถีชีวิตเลวๆของพวกเจ้าเสีย ทำวิถีชีวิตและการกระทำต่างๆของเจ้าให้ดี’ 12 แต่พวกเขาจะพูดว่า ‘ทำอย่างนั้นไม่มีประโยชน์หรอก เราจะทำตามแผนของเรา และเราแต่ละคนก็จะทำตามจิตใจที่ดื้อดึงและชั่วช้าของตัวเอง’”

13 ดังนั้นพระยาห์เวห์จึงพูดว่า

“ไปถามชนชาติอื่นๆดูว่า
    มีใครเคยได้ยินเกี่ยวกับคนแบบนี้บ้างไหม
อิสราเอลหญิงสาวที่บริสุทธิ์นั้น
    ได้ทำในสิ่งที่น่าขยะแขยงมาก
14 หิมะที่เลบานอนเคยหายไปจากยอดเขาไหม
    ลำธารอันหนาวเย็นของคนต่างชาติเคยเหือดแห้งไปบ้างไหม
15 แต่คนของเรากลับลืมเราเสียได้
    พวกเขาไปเผาเครื่องหอมให้กับสิ่งที่ไร้สาระ
ซึ่งทำให้พวกเขาสะดุดและหลงไปจากหนทางเก่าแก่
    และไปเดินตามทางเล็กๆแทนที่จะเป็นทางหลวง
16 แผ่นดินของพวกเขาจะกลายเป็นที่รกร้างว่างเปล่า
    กลายเป็นสิ่งที่น่าหัวเราะเยาะตลอดไป
ใครที่เดินผ่านไปก็จะต้องตกใจกลัว
    และส่ายหัวด้วยความสลดหดหู่
17 เราจะเป็นเหมือนลมจากตะวันออก
    ที่จะพัดให้พวกมันกระจัดกระจายไปต่อหน้าศัตรู
เราจะทำให้พวกเขาเห็นแต่หลังเราแทนหน้าเรา
    ในวันที่พวกเขาเจอกับความทุกข์ยากลำบาก”

เยเรมียาห์บ่นเป็นครั้งที่สี่

18 แล้วพวกเขาพูดว่า “มานี่ พวกเรามาวางแผนทำร้ายเยเรมียาห์กันเถอะ เพราะยังไงซะ พวกนักบวชก็จะยังสอนกฎของพระเจ้าอยู่ดี และคนฉลาดก็ยังให้คำแนะนำอยู่ และผู้พูดแทนพระเจ้าก็ยังพูดแทนพระยาห์เวห์อยู่ มาเถอะ มาใส่ร้ายไอ้หมอนั่นกัน อย่าไปสนใจเรื่องที่มันพูดเลย”

19 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ได้โปรดฟังข้าพเจ้าด้วยเถิด
    โปรดฟังคดีของข้าพเจ้าด้วย
20 คนเราควรจะได้รับผลตอบแทนเลวร้ายแทนการดีที่เขาทำไปหรือ
    แต่พวกฝ่ายตรงข้ามของข้าพเจ้าได้ขุดหลุมพรางไว้ดักข้าพเจ้า
ขออย่าลืมว่า ข้าพเจ้าได้ยืนอยู่ต่อหน้าพระองค์
    เพื่อยกเรื่องดีๆของพวกเขาให้พระองค์ฟัง
    เพื่อให้พระองค์หันความโกรธแค้นของพระองค์ไปจากพวกเขา
21 บัดนี้ ช่วยทำให้ลูกๆของพวกเขาพบกับความอดอยาก
    และขอให้พวกเขาตกอยู่ในคมดาบ
ขอให้เมียพวกเขาไม่มีลูกและเป็นหม้าย
    ขอให้พวกผู้ชายของพวกเขาถูกฆ่าตาย
    ขอให้พวกคนหนุ่มของเขาถูกฆ่าฟันด้วยดาบในสงคราม
22 ขอให้มีเสียงร้องโหยหวนจากบ้านของพวกเขา
    เมื่อพระองค์นำกองทัพบุกมาโจมตีพวกเขาในทันทีทันใด
เพราะพวกมันขุดหลุมพรางดักข้าพเจ้า
    และทำบ่วงแร้วดักเท้าของข้าพเจ้า
23 แต่พระยาห์เวห์เจ้าข้า พระองค์รู้แผนการของพวกเขาที่จะฆ่าข้าพเจ้า
    อย่ายกโทษให้กับความผิดบาปของพวกเขา
    แล้วอย่าลบบาปของพวกเขาไปจากสายตาพระองค์
ทำให้พวกเขาสะดุดล้มต่อหน้าพระองค์
    ขอให้พระองค์ทำอย่างนี้กับพวกเขาเมื่อพระองค์โกรธ

ช่างปั้นหม้อและดินเผา

18 พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับเยเรมีย์ดังนี้ว่า “จงลุกขึ้น และลงไปยังบ้านของช่างปั้นหม้อ และเราจะพูดกับเจ้า” ข้าพเจ้าจึงลงไปยังบ้านของช่างปั้นหม้อ และเห็นเขากำลังใช้แป้นหมุน และภาชนะดินเผาอยู่ในมือช่างปั้นหม้อที่กำลังปั้นซึ่งไม่ได้รูปทรง เขาจึงปั้นให้เป็นภาชนะทรงใหม่ ตามที่ช่างปั้นหม้อเห็นสมควร

แล้วพระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับข้าพเจ้าดังนี้ “โอ พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย เราจะทำกับพวกเจ้าอย่างที่ช่างปั้นหม้อผู้นี้ทำไม่ได้หรือ พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า ดูเถิด ดินเหนียวอยู่ในมือช่างปั้นหม้อเช่นไร พวกเจ้าก็อยู่ในมือเราเช่นนั้น โอ พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย ถ้าเวลาใดก็ตามที่เราประกาศถึงชาติหนึ่งหรืออาณาจักรหนึ่งว่า เราจะถอนและทำให้พังและพินาศ และถ้าประชาชาติที่เราได้พูดถึงนั้นหันไปจากความชั่ว เราก็จะเปลี่ยนความตั้งใจและไม่ให้ความวิบัติเกิดขึ้น และถ้าเวลาใดก็ตามที่เราประกาศถึงประชาชาติหนึ่งหรืออาณาจักรหนึ่งว่า เราจะสร้างและปลูกพวกเขาขึ้นมา 10 และถ้าพวกเขากระทำความชั่วในสายตาของเรา ไม่เชื่อฟังเรา เราก็จะเปลี่ยนความตั้งใจจากเดิมที่จะทำให้สิ่งดีๆ เกิดขึ้น 11 ฉะนั้น บัดนี้จงพูดกับผู้คนของยูดาห์และบรรดาผู้อยู่อาศัยของเยรูซาเล็มว่า ‘พระผู้เป็นเจ้ากล่าวว่า ดูเถิด เรากำลังเตรียมความวิบัติให้เกิดขึ้นแก่พวกเจ้า กำลังวางแผนขัดขวางพวกเจ้า ทุกคนจงหันไปจากวิถีทางชั่วของตน และเปลี่ยนวิถีทางและการกระทำของพวกเจ้า’

12 แต่พวกเขาพูดว่า ‘ไร้ประโยชน์ พวกเราจะทำตามแผนของเราเอง เราแต่ละคนจะกระทำตามใจดื้อรั้น ตามใจอันชั่วร้ายของตนต่อไป’”

13 ฉะนั้น พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนี้ว่า

“จงถามบรรดาประชาชาติว่า
    ใครเคยได้ยินเช่นนี้บ้างว่า
อิสราเอลผู้บริสุทธิ์
    ได้กระทำสิ่งที่เลวร้ายมาก
14 หิมะของเลบานอน
    เคยละลายไปจากเนินหินหรือ
ธารน้ำเย็นๆ จากเทือกเขา
    จะเหือดแห้งหรือ
15 แต่ชนชาติของเราได้ลืมเราแล้ว
    พวกเขาเผาเครื่องหอมแก่สิ่งไร้ค่า
ซึ่งทำให้พวกเขาสะดุดในทางที่พวกเขาไป
    และในหนทางของโบราณกาล
และกลับไปเดินทางลัด
    แทนที่จะเป็นทางสายใหญ่
16 ทำให้แผ่นดินของพวกเขาเป็นที่น่าหวาดกลัว
    เป็นสิ่งที่ต้องถูกเหน็บแนมไปตลอดกาล
ทุกคนที่ผ่านไปก็จะหวาดผวา
    และสั่นศีรษะ
17 เราจะทำให้พวกเขากระจัดกระจายออกไป
    ต่อหน้าศัตรูอย่างลมตะวันออก
ในวันแห่งความวิบัติ
    เราจะหันหลังให้พวกเขา ไม่ใช่หันหน้า”

18 แล้วพวกเขาพูดว่า “มาเถิด เรามาวางแผนคัดค้านเยเรมีย์ เพราะยังจะมีปุโรหิตที่ใช้กฎบัญญัติสั่งสอน และมีการให้คำแนะนำจากผู้เรืองปัญญา และมีการเผยความจากผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้า มาเถิด เรามาพูดโจมตีเขา และเราอย่าสนใจในสิ่งที่เขาพูดเลย”

19 โอ พระผู้เป็นเจ้า โปรดฟังข้าพเจ้า
    และฟังว่าศัตรูของข้าพเจ้าพูดอะไรบ้าง
20 ความดีควรจะได้รับความชั่วเป็นการตอบแทนหรือ
    พวกเขาขุดหลุมพรางดักเพื่อเอาชีวิตข้าพเจ้า
พระองค์จำได้ไหมว่า ข้าพเจ้ายืน ณ เบื้องหน้าพระองค์
    และพูดแทนพวกเขา
    เพื่อไม่ให้พระองค์ลงโทษพวกเขา
21 ฉะนั้น ขอพระองค์ให้พวกลูกๆ ของพวกเขาอดอยาก
    ให้พวกเขาตายในการสู้รบ
ให้ภรรยาของพวกเขาเสียสามีและลูกๆ
    ขอให้พวกผู้ชายเป็นโรคตาย
    ชายหนุ่มถูกดาบฆ่าตายในการต่อสู้
22 เมื่อพระองค์ให้มีคนปล้นบ้านพวกเขาอย่างฉับพลัน
    ก็ขอให้เสียงร้องจากบ้านของพวกเขาเป็นที่ได้ยิน
เพราะพวกเขาได้ขุดหลุมพรางดักข้าพเจ้า
    และวางกับดักเท้าข้าพเจ้า
23 โอ พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทราบ
    แผนการทุกอย่างที่พวกเขาจะปลิดชีวิตข้าพเจ้า
ขอพระองค์อย่าลืมความชั่วของพวกเขา
    และอย่าลบล้างบาปของพวกเขาให้พ้นไปจากสายตาของพระองค์
ปล่อยให้พวกเขาถูกกำจัดต่อหน้าพระองค์
    โปรดจัดการพวกเขาเมื่อพระองค์กริ้วเถิด