Add parallel Print Page Options

เทศกาลวันปลดปล่อย

(อพย. 12:1-20; ลนต. 23:4-8)

16 ให้จดจำเดือนอาบีบ[a] และให้เฉลิมฉลองเทศกาลวันปลดปล่อย[b] เพื่อเป็นเกียรติกับพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน เพราะในเดือนอาบีบ พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านได้นำท่านออกจากแผ่นดินอียิปต์ในตอนกลางคืน ให้ฆ่าสัตว์ถวายพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน สำหรับเทศกาลวันปลดปล่อย โดยเอาสัตว์จากฝูงแพะแกะหรือฝูงวัว ไปถวายในสถานที่นั้นที่พระยาห์เวห์จะเลือกไว้สำหรับนมัสการพระองค์ ท่านจะต้องไม่กินอะไรที่ใส่เชื้อฟู ตอนกินเนื้อสัตว์ที่เอามาบูชาพวกนั้น ท่านต้องกินขนมปังที่ไม่ใส่เชื้อฟูเป็นเวลาเจ็ดวัน (คนเรียกขนมปังนี้ว่า ‘ขนมปังแห่งความทุกข์ยากลำบาก’) เพราะท่านออกจากแผ่นดินอียิปต์อย่างเร่งรีบ ท่านจะกินขนมปังนี้เพื่อตลอดชีวิตของท่านจะได้จดจำวันที่ออกมาจากแผ่นดินอียิปต์ จะต้องไม่มีเชื้อฟูที่ไหนเลยในแผ่นดินของท่านเป็นเวลาเจ็ดวัน และจะต้องไม่มีเนื้อสัตว์ที่ท่านฆ่าในตอนเย็นของวันแรกเหลือค้างคืนถึงวันรุ่งขึ้น

ท่านไม่สามารถถวายเครื่องบูชาสำหรับเทศกาลวันปลดปล่อยในเมืองต่างๆที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านกำลังจะยกให้ท่าน ท่านต้องไปถวายในที่นั้นที่พระยาห์เวห์จะเลือกสำหรับนมัสการพระองค์เท่านั้น ท่านต้องถวายเครื่องบูชานี้ในตอนเย็น หลังดวงอาทิตย์ตกดินแล้ว มันเป็นเวลาเดียวกับวันที่ท่านออกมาจากแผ่นดินอียิปต์ ท่านต้องทำอาหารกินในสถานที่นั้นที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะเลือก แล้วในตอนเช้า ท่านถึงค่อยกลับไปเต็นท์ของท่านได้ ท่านต้องกินขนมปังไม่ใส่เชื้อฟูเป็นเวลาหกวัน และในวันที่เจ็ดจะมีการชุมนุมพิเศษ เพื่อให้เกียรติกับพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน วันนั้นท่านต้องไม่ทำงานใดๆ

เทศกาลสัปดาห์

(อพย. 34:22; ลนต. 23:15-21)

นับจากวันที่เริ่มเก็บเกี่ยวข้าวเป็นครั้งแรกไปอีกเจ็ดอาทิตย์ 10 ให้ฉลองเทศกาลสัปดาห์[c] สำหรับพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน จำนวนของเครื่องบูชาที่ท่านสมัครใจจะให้ ก็เป็นไปตามขนาดที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านได้อวยพรท่าน 11 ท่าน ลูกชายลูกสาวของท่าน ทาสชายหญิงของท่าน ชาวเลวี ในเมืองของท่าน ชาวต่างชาติ เด็กกำพร้า และแม่หม้ายในหมู่ท่าน ให้ชื่นชมยินดีต่อหน้าพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ในสถานที่นั้นที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะเลือกไว้สำหรับนมัสการพระองค์ 12 จำไว้ว่าท่านเคยเป็นทาสอยู่ในอียิปต์ และให้ทำตามกฎพวกนี้ทั้งหมดอย่างระมัดระวัง

เทศกาลอยู่เพิง

(ลนต. 23:33-43; กดว. 29:12-38)

13 ให้ฉลองเทศกาลอยู่เพิงเป็นเวลาเจ็ดวัน หลังจากที่ท่านได้เก็บรวบรวมผลผลิตจากลานนวดข้าวและที่บ่อย่ำองุ่น[d] ของท่าน 14 ในระหว่างงานเลี้ยง ให้ท่าน ลูกชายลูกสาวของท่าน ทาสชายหญิงของท่าน ชาวเลวี ชาวต่างชาติ เด็กกำพร้าและแม่หม้ายในเมืองของท่าน ชื่นชมยินดี 15 และเฉลิมฉลองงานเทศกาลให้พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านเป็นเวลาเจ็ดวันในสถานที่นั้นที่พระยาห์เวห์จะเลือกไว้ เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะอวยพรท่าน ในผลผลิตทั้งหมดที่ท่านเก็บเกี่ยวและในงานทุกอย่างที่ท่านทำ และท่านจะมีความสุขอย่างครบถ้วน

16 ผู้ชายทุกคนต้องมาอยู่ต่อหน้าพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านปีละสามครั้ง ในสถานที่นั้นที่พระองค์จะเลือกไว้ คือในเทศกาลขนมปังไม่ใส่เชื้อฟู เทศกาลสัปดาห์และเทศกาลอยู่เพิง ชายทุกคนที่มาอยู่ต่อหน้าพระยาห์เวห์ต้องไม่มามือเปล่า 17 ชายแต่ละคนจะต้องให้ตามความสามารถที่เขาจะทำได้ ตามขนาดที่พระยาห์เวห์ได้ให้กับท่าน

ผู้ตัดสินและเจ้าหน้าที่

18 ท่านจะต้องแต่งตั้งผู้ตัดสินและเจ้าหน้าที่สำหรับเผ่าต่างๆของท่าน ในแต่ละเมืองที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านกำลังจะยกให้ท่าน พวกเขาต้องตัดสินประชาชนอย่างยุติธรรม 19 ท่านต้องไม่ตัดสินอย่างไม่เป็นธรรม ท่านต้องไม่ลำเอียง ท่านต้องไม่รับสินบน เพราะสินบนทำให้คนฉลาดต้องตาบอด และเปลี่ยนคนดีให้พูดหลอกลวง 20 ความยุติธรรม ท่านต้องให้แต่ความยุติธรรม เพื่อท่านจะได้มีชีวิตอยู่และเป็นเจ้าของแผ่นดินที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะยกให้กับท่าน

พระเจ้าเกลียดรูปเคารพ

21 เมื่อท่านสร้างแท่นบูชาให้กับพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ท่านต้องไม่ตั้งเสาไม้เพื่อให้เกียรติกับพระอาเชริมที่ด้านข้างของแท่นบูชานั้น 22 ท่านต้องไม่ตั้งเสาหินอุทิศให้กับพระเทียมเท็จ พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านเกลียดของพวกนี้

Footnotes

  1. 16:1 อาบีบ ชื่อนี้หมายถึง “ปลายข้าวอ่อน” เป็นเดือนแรกของปฏิทินชาวยิว เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า “นีสาน” ตรงกับช่วงเดือนมีนาคมและเมษายน
  2. 16:1 วันปลดปล่อย เป็นวันสำคัญของชาวยิว พวกเขาจะกินอาหารพิเศษในวันนี้ ทุกฤดูใบไม้ผลิเพื่อระลึกถึงพระเจ้าที่ได้ปลดปล่อยพวกเขาจากความเป็นทาสในอียิปต์
  3. 16:10 เทศกาลสัปดาห์ ภายหลังเรียกว่า “เทศกาลวันที่ห้าสิบ” หรือ “เทศกาลเพ็นเทคอสต์”
  4. 16:13 ที่บ่อย่ำองุ่น ที่ที่ประชาชนย่ำองุ่นเพื่อทำเป็นเหล้าองุ่น มักทำจากหินที่ขุดเป็นหลุมตื้นๆ

งานฉลองเทศกาลปัสกา

16 จงรักษาเดือนอาบีบ และฉลองปัสกาของพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่าน[a] เพราะในเดือนอาบีบพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านนำท่านออกจากประเทศอียิปต์ในยามค่ำ และท่านจงถวายสัตว์จากฝูงแพะแกะและโคเป็นเครื่องสักการะแด่พระผู้เป็นเจ้าในวันปัสกา ในที่ซึ่งพระผู้เป็นเจ้าจะเลือก เพื่อให้เป็นที่สำหรับยกย่องพระนามของพระองค์ที่นั่น ท่านอย่ารับประทานกับขนมปังมีเชื้อยีสต์ ในระยะเวลา 7 วันท่านจงรับประทานกับขนมปังไร้เชื้ออันเป็นขนมปังแห่งการทนทุกข์ เพราะท่านออกจากแผ่นดินอียิปต์อย่างรีบเร่ง เพื่อให้ท่านระลึกถึงวันที่ออกจากแผ่นดินอียิปต์ตลอดชีวิตของท่าน อย่าให้มีเชื้อยีสต์เหลืออยู่กับท่านไม่ว่าที่ใดเป็นเวลา 7 วัน และอย่าให้มีเนื้อสัตว์ที่ใช้เป็นเครื่องสักการะของเย็นวันแรกเหลือทิ้งไว้จนถึงรุ่งเช้า ท่านอย่าถวายเครื่องสักการะสำหรับวันปัสกาภายในเมืองที่พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านมอบให้ แต่จะเป็นที่ซึ่งพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านจะเลือก เพื่อให้เป็นที่สำหรับยกย่องพระนามของพระองค์ ท่านจงถวายเครื่องสักการะสำหรับวันปัสกาที่นั่น จะเป็นเวลาเย็นช่วงตะวันตกดินซึ่งตรงกับช่วงเวลาที่ท่านออกจากประเทศอียิปต์[b] ท่านจงต้มเนื้อและรับประทานในที่ซึ่งพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านเลือก พอรุ่งเช้าท่านจงกลับไปยังกระโจมที่พักของท่าน หลังจากท่านรับประทานขนมปังไร้เชื้อเป็นเวลา 6 วันแล้ว พอวันที่เจ็ดจงประชุมนมัสการเพื่อพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่าน ท่านอย่าทำงานในวันนั้น

เทศกาลเก็บเกี่ยว

ท่านจงนับจากวันที่เริ่มใช้เคียวเกี่ยวข้าวไปจนครบ 7 สัปดาห์ 10 แล้วท่านจงฉลองเทศกาลครบ 7 สัปดาห์สำหรับพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่าน[c] พร้อมกับนำเครื่องบูชามาถวายด้วยความสมัครใจ ท่านจงมอบให้ตามที่พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านอวยพรท่าน 11 และท่านจงยินดี ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านในสถานที่ซึ่งพระองค์เลือก เพื่อยกย่องพระนามของพระองค์ที่นั่น ร่วมกับบุตรชายบุตรหญิง ผู้รับใช้ชายและหญิง ชาวเลวีที่อยู่ในเมืองของท่าน ชาวต่างด้าว เด็กกำพร้า และหญิงม่ายในหมู่พวกท่าน 12 ท่านจงจำไว้ว่าท่านเคยเป็นทาสในอียิปต์ และท่านจงปฏิบัติตามกฎเกณฑ์เหล่านี้อย่างเคร่งครัด

เทศกาลอยู่เพิง

13 หลังจากที่ท่านรวบรวมพืชผลจากลานนวดข้าวและเครื่องสกัดเหล้าองุ่นแล้ว ท่านจงฉลองเทศกาลอยู่เพิง 7 วัน[d] 14 ท่านจงยินดีในงานเทศกาลร่วมกับบุตรชายบุตรหญิง ผู้รับใช้ชายและหญิง ชาวเลวี ชาวต่างด้าว เด็กกำพร้า และแม่ม่ายที่อยู่ในเมืองของท่าน 15 ท่านจงฉลองเทศกาลเพื่อพระผู้เป็นเจ้า ณ ที่ซึ่งพระผู้เป็นเจ้าเลือกเป็นเวลา 7 วัน เพราะพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านอวยพรท่านด้วยพืชผลทั้งสิ้นและการงานทั้งปวงที่ท่านทำ เพื่อให้ท่านมีความชื่นชมยินดีอย่างยิ่ง

16 ผู้ชายทุกคนของท่านจงอยู่ ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านปีละ 3 ครั้ง ในที่ซึ่งพระองค์เลือกคือ ตอนเทศกาลขนมปังไร้เชื้อ เทศกาลครบ 7 สัปดาห์ และเทศกาลอยู่เพิง พวกเขาจะไม่มาอยู่ ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้าด้วยมือเปล่า 17 ชายทุกคนจะถวายเท่าที่ตนสามารถ ตามแต่พระพรที่พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านมอบแก่ท่าน

ผู้ตัดสินความ

18 ท่านจงแต่งตั้งผู้ตัดสินความและเจ้าหน้าที่ทั้งหลายขึ้นสำหรับทุกๆ เมืองที่พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านมอบให้ ตามแต่ละเผ่าของท่าน ให้พวกเขาตัดสินประชาชนด้วยความชอบธรรม 19 อย่าบิดเบือนความเป็นธรรมหรือแสดงความลำเอียง และอย่ารับสินบน เพราะสินบนอาจปิดบังหูตาของผู้เรืองปัญญาให้มืดบอด และพลิกคดีของผู้ปราศจากความผิดได้ 20 จงมีความเป็นธรรม ท่านจงให้แต่ความเป็นธรรมเท่านั้น เพื่อท่านจะได้มีชีวิตและยึดครองแผ่นดินที่พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านมอบให้

ห้ามนมัสการเทพเจ้า

21 ท่านอย่าตั้งเสาไม้เทวรูปอาเชราห์ไว้ที่ข้างแท่นบูชาที่ท่านจะสร้างขึ้นสำหรับพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่าน 22 และอย่าตั้งเสาหินซึ่งพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านเกลียดชัง