ยกเลิกหนี้สินในปีที่เจ็ด

15 ทุกๆ ปลายปีที่เจ็ด ท่านจงยกเลิกหนี้สิน ² สิ่งที่ต้องทำคือ ผู้ให้ยืมจะยกหนี้ที่เพื่อนบ้านของเขาติดค้างไว้ เขาจะไม่ทวงคืนจากเพื่อนบ้านหรือพี่น้องของเขา เพราะพระผู้เป็นเจ้าสั่งให้ยกเลิกหนี้สิน ³ ท่านจะทวงคืนจากชาวต่างชาติก็ได้ แต่อะไรก็ตามที่เกี่ยวกับหนี้สินของพี่น้องของท่านก็จงยกเลิกเสีย ⁴ จะไม่มีผู้ยากไร้ในหมู่พวกท่าน เพราะพระผู้เป็นเจ้าจะอวยพรท่านในแผ่นดินซึ่งพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านมอบแก่ท่าน และให้ท่านยึดครองเป็นมรดก ⁵ เพียงถ้าท่านเชื่อฟังพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่าน โดยปฏิบัติตามพระบัญญัติทุกข้อที่เราสั่งท่านในวันนี้อย่างเคร่งครัด ⁶ ด้วยว่าพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านจะอวยพรท่านตามที่พระองค์ได้สัญญาไว้ และท่านจะให้หลายประชาชาติขอยืมจากท่าน แต่ท่านจะไม่เป็นผู้ขอยืม ท่านจะควบคุมหลายประชาชาติ แต่เขาจะไม่เป็นฝ่ายควบคุมท่าน

⁷ ถ้ามีพี่น้องผู้ยากไร้ในหมู่พวกท่าน ที่อาศัยอยู่ในเมืองภายในแผ่นดินของท่านที่พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านมอบให้ ท่านอย่ามีใจแข็งกระด้างต่อพี่น้องผู้ยากไร้ของท่าน ⁸ แต่ท่านจงหยิบยื่นให้เขา ให้เขายืมได้อย่างพอเพียงตามความจำเป็น ไม่ว่าจะเป็นสิ่งใดก็ตาม ⁹ จงระวังไว้ เกรงว่าจะเกิดมีความคิดในใจว่า ‘ปีที่เจ็ด ปีแห่งการยกหนี้สินใกล้จะถึงแล้ว’ และแสดงความไม่เป็นมิตรต่อพี่น้องผู้ยากไร้ของท่าน ท่านไม่ให้อะไรแก่เขาเลย เขาจะร้องต่อพระผู้เป็นเจ้าเรื่องท่าน และท่านจะถูกตัดสินว่าเป็นผู้ทำบาป ¹⁰ เมื่อท่านเผื่อแผ่หยิบยื่นให้เขา เวลาให้ ท่านก็ไม่ได้ฝืนใจ และเพราะเหตุนี้ พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านจะอวยพรท่านในด้านการงานทุกชนิดและทุกสิ่งที่ท่านทำ ¹¹ จะมีผู้ยากไร้อยู่ในแผ่นดินด้วยเสมอ ฉะนั้นเราขอสั่งท่านว่า ท่านจงหยิบยื่นให้แก่พี่น้องของท่าน แก่ผู้ขัดสนและผู้ยากไร้ในแผ่นดิน

การปลดปล่อยทาส

¹² ถ้าพี่น้องชาวฮีบรูทั้งชายและหญิงถูกขายให้แก่ท่าน ก็ให้เขารับใช้ท่าน 6 ปี และปีที่เจ็ดจงปล่อยให้เขาเป็นอิสระ ¹³ และเวลาท่านให้เขาเป็นอิสระนั้น ท่านอย่าให้เขาไปมือเปล่า ¹⁴ ท่านจงเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่จัดหาแพะแกะที่ท่านมีจากฝูง เมล็ดข้าวจากลานนวดข้าว และเหล้าองุ่นจากเครื่องสกัด ท่านจงให้เขาดังที่พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านได้อวยพรท่าน ¹⁵ ท่านจงจำไว้ว่าท่านเคยเป็นทาสในแผ่นดินอียิปต์ และพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านไถ่ท่าน ฉะนั้นเราขอสั่งเรื่องนี้กับท่านในวันนี้ ¹⁶ แต่ถ้าเขาพูดกับท่านว่า ‘ข้าพเจ้าจะไม่ไปจากท่าน’ เพราะเขารักท่านและครอบครัว เนื่องจากเขาสุขสบายดีขณะอยู่กับท่าน ¹⁷ ท่านจงเจาะหูเขาข้างหนึ่งด้วยเหล็กแหลมโดยแนบหูของเขาไว้ที่ประตู แล้วเขาจะเป็นทาสชายไปตลอดชีวิต และจงกระทำต่อทาสหญิงเช่นเดียวกัน ¹⁸ อย่าคิดว่าเป็นการยากเวลาที่ท่านปล่อยให้เขาเป็นอิสระ เพราะเขารับใช้ท่านเป็นเวลา 6 ปีซึ่งมีค่าเท่าๆ กับการจ้างผู้รับใช้ 2 คน แล้วพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านจะอวยพรท่านในทุกสิ่งที่ท่านทำ

สัตว์หัวปีตัวผู้

¹⁹ ท่านจงยกสัตว์หัวปีตัวผู้จากฝูงโคและแพะแกะของท่านให้แด่พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่าน อย่าใช้โคหัวปีทำงานหรือตัดขนแกะหัวปีจากฝูงสัตว์ของท่าน ²⁰ ท่านและครอบครัวของท่านจงรับประทานสัตว์หัวปี ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านทุกปี ในที่ซึ่งพระผู้เป็นเจ้าเลือก ²¹ แต่ถ้าเป็นสัตว์ที่มีตำหนิ พิการหรือตาบอด หรือมีตำหนิใดๆ มาก ท่านอย่าใช้เป็นเครื่องสักการะแด่พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่าน ²² ท่านจงรับประทานสัตว์ภายในเมืองของท่าน ไม่ว่าผู้ใดจะสะอาดหรือไม่สะอาดตามพิธีกรรมก็รับประทานได้ทั้งนั้น เหมือนกับที่ท่านรับประทานเนื้อละองละมั่งหรือเนื้อกวาง ²³ เพียงแต่ว่าอย่ารับประทานเลือด ท่านจงให้เลือดไหลดั่งน้ำลงสู่พื้นดิน