⁸ จงนำบรรดาผู้มีตาแม้จะตาบอด และ
    ผู้มีหูแม้จะหูหนวก ให้ออกมา
⁹ ประชาชาติทั้งปวงร่วมชุมนุมกัน
    และบรรดาชนชาติประชุมร่วมกัน
มีใครในพวกเขาที่จะประกาศเรื่องนี้
    และให้พวกเราเห็นเหตุการณ์ต่างๆ ที่ผ่านมาได้
ให้พวกเขาพาพยานทั้งหลายมาพิสูจน์ให้เห็นว่า พวกเขาเป็นฝ่ายถูก
    และให้คนอื่นได้ยินและพูดกันได้ว่า “เป็นเรื่องจริง”
¹⁰ พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้ว่า “พวกเจ้าเป็นพยานของเรา
    และเป็นผู้รับใช้ของเราซึ่งเราได้เลือกไว้
เพื่อเจ้าจะได้รู้และเชื่อเรา
    และเข้าใจว่าเราคือผู้นั้น
ไม่มีพระเจ้าที่ถูกสร้างขึ้นมาก่อนหน้าเรา
    และภายหลังเราก็จะไม่มีเช่นกัน
¹¹ เรานี่แหละคือพระผู้เป็นเจ้า
    และไม่มีผู้ช่วยให้รอดพ้นนอกจากเรา
¹² เราประกาศ เราช่วยให้รอดพ้น และให้เป็นที่ทราบกันแล้ว
    เมื่อไม่มีเทพเจ้าต่างชาติท่ามกลางพวกเจ้า
    และพวกเจ้าเป็นพยานของเรา” พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนี้ว่า “และเราคือพระเจ้า
¹³ และนับจากปฐมกาล เราคือผู้นั้น
    ไม่มีผู้ใดที่สามารถคว้าไปจากมือของเราได้
    เราลงมือกระทำสิ่งใด แล้วใครจะมาขวางได้”

¹⁴ พระผู้เป็นเจ้าผู้ไถ่ของท่าน
    องค์ผู้บริสุทธิ์ของอิสราเอลกล่าวดังนี้
“เพื่อพวกเจ้า เราส่งเขาไปยังบาบิโลน
    และนำพวกบาบิโลนทั้งปวงลงมาอย่างพวกลี้ภัย
    รวมถึงพวกชาวเคลเดียด้วย ลงมาในเรือที่พวกเขาภูมิใจนัก
¹⁵ เราคือพระผู้เป็นเจ้า องค์ผู้บริสุทธิ์ของเจ้า
    ผู้สร้างของอิสราเอล กษัตริย์ของเจ้า”

¹⁶ พระผู้เป็นเจ้า ผู้ทำทางในทะเล
    ทำทางผ่านในห้วงน้ำลึก
¹⁷ ผู้นำรถศึกและม้า
    กองทัพและนักรบออกมา
พวกเขานอนลงและลุกขึ้นอีกไม่ได้
    พวกเขาสิ้นฤทธิ์และแน่นิ่งดับไปอย่างไส้ตะเกียง
พระองค์กล่าวดังนี้
¹⁸     “อย่าจดจำเรื่องเก่าๆ
    หรือนึกถึงเรื่องในอดีต
¹⁹ ดูเถิด เรากำลังกระทำสิ่งใหม่
    ซึ่งผุดขึ้นมาในบัดนี้ เจ้าไม่รู้หรอกหรือ
เราจะสร้างทางในถิ่นทุรกันดาร
    และให้เกิดธารน้ำในที่รกร้างว่างเปล่า
²⁰ พวกสุนัขป่าจะให้เกียรติเรา
    ทั้งหมาในและนกกระจอกเทศ
เพราะเราทำให้เกิดมีน้ำในถิ่นทุรกันดาร
    ให้มีธารน้ำในที่รกร้างว่างเปล่า
เพื่อให้ชนชาติที่เราเลือกมีน้ำดื่ม
²¹     ชนชาติที่เราปั้นขึ้นเพื่อเราเอง
เพื่อให้พวกเขากล่าวคำสรรเสริญถึงเรา

²² โอ ยาโคบเอ๋ย เจ้าก็ยังไม่ได้ร้องเรียกถึงเรา
    แต่อิสราเอลเอ๋ย เจ้าเอือมระอาเรา
²³ เจ้าไม่ได้นำแกะสำหรับเผาเป็นของถวายมาให้เรา
    หรือมอบเครื่องสักการะเป็นการให้เกียรติเรา
เราไม่ได้ให้เจ้าแบกภาระเรื่องของถวาย
    หรือทำให้เจ้าเบื่อหน่ายเรื่องกำยาน
²⁴ เจ้าไม่ได้ใช้เงินซื้ออ้อหอม
    หรือทำให้เราพอใจด้วยเครื่องสักการะที่มีไขมัน
แต่เจ้าทำให้เราหนักใจด้วยบาปของเจ้า
    เจ้าได้ทำให้เราเอือมระอาด้วยความชั่วของเจ้า

²⁵ เรานั่นแหละคือผู้นั้น
    ที่ยกโทษการล่วงละเมิดเพื่อเราเอง
    และเราจะไม่จดจำบาปของเจ้า
²⁶ จงนึกถึงเรา เรามาโต้วาจากัน
    เจ้าจงยื่นคดีของเจ้า
    เพื่อพิสูจน์ว่า เจ้าไม่มีความผิด
²⁷ บิดาต้นตระกูลของเจ้าทำบาป
    และบรรดาตัวแทนของเจ้าล่วงละเมิดต่อเรา
²⁸ ฉะนั้น เราจึงทำให้บรรดาผู้นำของสถานที่บริสุทธิ์เป็นที่ดูหมิ่น
    และมั่นหมายให้ยาโคบรับความพินาศ
    และให้อิสราเอลเป็นที่ดูถูก