อิสยาห์ 22
Thai New Testament: Easy-to-Read Version
ข่าวสารของพระเจ้าเกี่ยวกับเยรูซาเล็ม
22 นี่คือข่าวสารเกี่ยวกับหุบเขาแห่งนิมิต[a]
เกิดอะไรขึ้นกับเจ้าทุกคน
ถึงได้ขึ้นไปบนดาดฟ้ากัน
2 ทำไมพวกเจ้าถึงได้โห่ร้องกันใหญ่
ทำไมทั้งเมืองถึงส่งเสียงวุ่นวายอย่างนี้
ทำไมพวกเจ้าถึงยังมีหน้ามาเฉลิมฉลองกัน
ถึงคนของเจ้าไม่ได้ตายด้วยดาบในสนามรบ
แต่ก็ต้องมาตายด้วยความอดอยากและโรคระบาด
3 พวกผู้นำของเจ้าต่างก็พากันหนีไปด้วยกัน
แต่พวกเขาก็ถูกจับหมด ไม่มีแม้แต่คันธนูติดตัว
พวกเจ้าที่ไปแอบซ่อนก็ถูกจับมาพร้อมๆกัน
ถึงแม้พวกเจ้าจะหนีไปไกลแล้วก็ตาม
4 ดังนั้นผมถึงพูดว่า “อย่ามองผม
ให้ผมร้องไห้อย่างขมขื่น
ไม่ต้องพยายามมาปลอบโยนผมในเรื่องที่พวกคนที่ผมรักถูกทำลาย”
5 พระยาห์เวห์ องค์เจ้าชีวิตผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้น ได้เลือกวันหนึ่งไว้แล้ว
ในวันนั้นมีการจลาจลเหยียบย่ำกันและความสับสนวุ่นวายขึ้นในหุบเขาแห่งนิมิต
กำแพงเมืองถูกทำลายลง
และคนในหุบเขาได้ร้องขอความช่วยเหลือจากคนที่อยู่บนภูเขา
6 คนเอลามได้หยิบเอาคันธนูของตน
ขึ้นรถรบและขึ้นม้า และทหารจากคีร์เตรียมโล่ไว้พร้อม
7 ตอนนั้น พวกหุบเขาที่ดีที่สุดของท่านเต็มไปด้วยรถรบ
และทหารม้าก็เข้าประจำที่อยู่ตรงประตูเมือง
8 แต่พระองค์ได้เอาการปกป้องคุ้มครองของยูดาห์ไป
ในเวลานั้น พวกเจ้าได้ไว้วางใจในอาวุธที่เก็บไว้ที่วังป่า[b]
9 พวกเจ้าได้ตรวจดูช่องโหว่หลายแห่งตรงกำแพงเมืองของดาวิด พวกเจ้าได้เก็บสะสมน้ำที่เอามาจากสระน้ำด้านล่าง 10 พวกเจ้าได้นับจำนวนบ้านของเยรูซาเล็มและได้รื้อบ้านไปหลายหลังเพื่อเอาอิฐมาซ่อมแซมกำแพง 11 พวกเจ้าได้สร้างที่กักเก็บน้ำในซอกระหว่างกำแพงด้านนอกกับด้านใน เพื่อรับน้ำที่ไหลลงมาจากสระเก่า แต่พวกเจ้ากลับไม่ได้ไว้วางใจในผู้นั้นที่สร้างเมืองนี้ขึ้นมา พวกเจ้าไม่ได้นับถือผู้นั้นที่ได้ออกแบบมันนานมาแล้ว
12 ในวันนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้นเรียกให้คนร้องไห้และโศกเศร้า
เรียกให้คนโกนหัวและใส่เสื้อผ้ากระสอบไว้ทุกข์
13 แต่ดูสิ ผู้คนกลับจัดงานเลี้ยงฉลองกัน
ฆ่าวัวฆ่าแกะ
กินเนื้อและดื่มเหล้าองุ่นกันอย่างสนุกสนาน
และพูดกันว่า “พวกเรามากินและดื่มกันเถอะ
เพราะพรุ่งนี้เราก็จะตายกันแล้ว”
14 พระยาห์เวห์ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้น เปิดเผยสิ่งนี้ให้ผมได้ยินกับหูว่า
“บาปที่พวกเจ้าทำนี้จะไม่ได้รับการอภัยแน่ตราบเท่าวันตาย”
พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้นได้ลั่นคำพูดไว้อย่างนั้น
ข่าวสารของพระเจ้าเกี่ยวกับเชบนา
15 พระยาห์เวห์ องค์เจ้าชีวิต ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้น พูดว่า “ให้ไปหานายคนนี้ คือเชบนาผู้ดูแลวัง 16 ให้บอกกับเขาว่า ‘เจ้ามาทำอะไรที่นี่ เจ้ามีญาติที่ถูกฝังอยู่ที่นี่หรือ เจ้าถึงได้สกัดหลุมฝังศพให้กับตัวเองที่นี่ สกัดหลุมฝังศพซะสูงเลยนะ เจ้าสกัดที่พักอันสงบในหินผานั้นอย่างนั้นหรือ’
17 เจ้า ดูสิ พระยาห์เวห์กำลังจะขว้างเจ้าออกไปอย่างแรง พระองค์กำลังจะจับเจ้าไว้แน่นๆ 18 และพระองค์ก็จะม้วนเจ้าให้แน่นๆและขว้างเจ้าออกไปเหมือนกับลูกบอล เข้าไปในแผ่นดินที่กว้างขวาง เจ้าจะตายที่นั่น และพวกรถรบที่เจ้าภูมิใจหนักหนาก็จะถูกทิ้งไว้ที่นั่นด้วย เจ้าได้นำความอับอายขายหน้ามาให้กับครัวเรือนของนายเจ้า 19 พระยาห์เวห์พูดว่า ‘เราจะผลักเจ้าออกจากตำแหน่งที่สำคัญของเจ้า และเจ้าก็จะถูกกระชากลงจากตำแหน่งของเจ้า 20 ในวันนั้น เราจะเรียกผู้รับใช้ของเรามาคือ เอลียาคิมลูกของฮิลคียาห์ 21 เราจะเอาเสื้อคลุมของเจ้าสวมให้กับเขา เราจะเอาผ้ารัดเอวของเจ้ามารัดให้กับเขา และมอบอำนาจของเจ้าให้อยู่ในมือเขา และเขาจะเป็นเหมือนพ่อของคนที่อาศัยอยู่ในเมืองเยรูซาเล็มและครอบครัวของยูดาห์ทั้งหมด
22 เราจะให้กุญแจวังของดาวิดกับเขาและความรับผิดชอบนั้นจะตกอยู่บนบ่าของเขา สิ่งที่เขาเปิด จะไม่มีใครปิดได้ และสิ่งที่เขาปิดก็จะไม่มีใครเปิดได้ 23 เขาจะเป็นเหมือนบัลลังก์ที่มีเกียรติสำหรับครอบครัวของพ่อเขา เราจะทำให้เขามั่นคงเหมือนกับหมุดที่ตอกไว้ในที่มั่นคงแน่นหนา 24 แต่น้ำหนักทั้งหมดของครอบครัวเขาก็จะแขวนอยู่บนเขา ทั้งลูกหลานและเครือญาติทั้งหมด ที่เปรียบเหมือนถ้วยเล็กๆทั้งหมดไปจนถึงเหยือกใหญ่ๆทั้งสิ้น ก็จะแขวนอยู่บนเขา’”
25 ในเวลานั้น พระยาห์เวห์ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้น ได้บอกว่า “หมุดที่ได้ตอกไว้ในที่ที่มั่นคงแน่นหนานั้นจะหลุดออกมา มันจะถูกตัดและตกลงมา และภาระทุกอย่างที่แขวนอยู่บนมันก็จะถูกทำลายไปหมด เพราะพระยาห์เวห์ได้พูดไว้ว่าอย่างนั้น”
อิสยาห์ 22
New Thai Version
คำพยากรณ์เกี่ยวกับเยรูซาเล็ม
22 คำพยากรณ์เกี่ยวกับหุบเขาแห่งภาพนิมิต
พวกท่านเป็นอะไรไปแล้ว
ทุกคนในหมู่ท่านจึงขึ้นไปบนหลังคา
2 เมืองที่เอะอะวุ่นวาย
เมืองใหญ่ที่ชุลมุนและเฮฮากันอย่างรื่นเริง
คนที่ถูกฆ่าไม่ได้ตายด้วยคมดาบ
หรือตายในสงคราม
3 ผู้นำของท่านทุกคนได้หลบหนีไปด้วยกัน
พวกเขาถูกจับโดยที่ไม่ต้องใช้คันธนู
ท่านทุกคนที่ถูกจับก็ไปเป็นนักโทษด้วยกันหมด
แม้ว่าจะพยายามหนีไปได้ไกลก็ตาม
4 ฉะนั้น ข้าพเจ้าพูดว่า “อย่ามองข้าพเจ้า
ปล่อยให้ข้าพเจ้าร้องคร่ำครวญอย่างขมขื่น
ไม่ต้องพยายามแสดงความเสียใจต่อข้าพเจ้า
เรื่องความพินาศของบุตรหญิงของชนชาติของข้าพเจ้า”
5 เพราะพระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาผู้ยิ่งใหญ่ได้เลือกวันแห่งความชุลมุน
การเหยียบย่ำ และความสับสน
ในหุบเขาแห่งภาพนิมิต
การทลายกำแพงเมือง
และเสียงร้องตะโกนก้องเทือกเขา
6 เอลามสะพายแล่งธนู
มีรถศึกและสารถี
และคีร์ถือโล่
7 หุบเขาที่ดีที่สุดของท่านพรั่งพร้อมไปด้วยรถศึก
และเหล่าทหารม้ายืนหยัดอยู่ที่ประตูเมือง
8 เครื่องป้องกันของยูดาห์ถูกยึดไป
ในวันนั้น พวกท่านมองหาอาวุธในตำหนักวนาลัย 9 และท่านเห็นว่ามีช่องโหว่หลายแห่งในเมืองของดาวิด ท่านกักเก็บน้ำในสระล่าง 10 และท่านนับจำนวนบ้านของเยรูซาเล็ม และรื้อบ้านเพื่อนำมาสร้างกำแพงให้แข็งแรงขึ้น 11 ท่านสร้างอ่างเก็บน้ำระหว่างกำแพงสองด้าน เพื่อเก็บน้ำในสระเก่า แต่ท่านไม่ได้คิดจะคำนึงถึงพระองค์ผู้สร้างสิ่งเหล่านี้ และไม่ได้ใส่ใจในพระองค์ผู้วางแผนนี้เมื่อนานมาแล้ว
12 ในวันนั้น พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาผู้ยิ่งใหญ่
ให้ท่านร้องคร่ำครวญและร้องรำพัน
ให้โกนศีรษะและสวมผ้ากระสอบ
13 และดูเถิด กลับมีความยินดีและรื่นเริง
มีการฆ่าโคและฆ่าแกะ
กินเนื้อสัตว์และดื่มเหล้าองุ่น โดยพูดกันว่า
“เรามาดื่มกินกันเถิด เพราะว่า
พรุ่งนี้เราก็จะตายแล้ว”[a]
14 พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาได้เผยให้ข้าพเจ้าทราบโดยกล่าวดังนี้
“พวกเจ้าจะไม่ได้รับการชดใช้สำหรับบาปนี้อย่างแน่นอนจนกว่าเจ้าจะตาย”
พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาผู้ยิ่งใหญ่กล่าวดังนั้น
15 พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาผู้ยิ่งใหญ่กล่าวดังนี้ว่า “มาเถิด เจ้าจงไปหาเชบนาผู้รับใช้คนนี้ ซึ่งเป็นคนดูแลวัง และพูดกับเขาว่า 16 เจ้ามาทำอะไรที่นี่ เจ้ามีใครในที่นี้หรือ เจ้าจึงได้เจาะถ้ำนี้ให้ตัวเจ้าเอง เจ้าเป็นคนเจาะถ้ำบนภูเขาสูง และสกัดหินให้ตัวเองอยู่ 17 ดูเถิด พระผู้เป็นเจ้าจะเหวี่ยงเจ้าออกไปอย่างแรง โอ เจ้าคนแข็งแรง พระองค์จะจับเจ้าไว้ให้แน่น 18 และหมุนตัวเจ้าไปรอบๆ และขว้างเจ้าเหมือนลูกบอลไปในดินแดนอันกว้างใหญ่ และเจ้าจะตายที่นั่น และรถศึกที่ลือเลื่องของเจ้าจะยังอยู่ เจ้าเป็นที่น่าอับอายของเจ้านายเจ้า 19 เราจะไล่เจ้าออกไปจากการงานของเจ้า และเจ้าจะถูกปลดจากตำแหน่ง 20 ในวันนั้น เราจะเรียกเอลียาคิมบุตรฮิลคียาห์[b] ซึ่งเป็นผู้รับใช้ของเรา 21 และเราจะสวมเสื้อคลุมที่เป็นของเจ้าให้แก่เขา และเราจะกระชับเอวของเขาด้วยผ้าคาดเอวที่เป็นของเจ้า และจะมอบอำนาจไว้ในมือของเขา และเขาจะเป็นประหนึ่งบิดาแก่ผู้อยู่อาศัยของเยรูซาเล็มและพงศ์พันธุ์ยูดาห์ 22 เราจะมอบกุญแจของพงศ์พันธุ์ของดาวิดให้เขารับผิดชอบ เขาจะเปิด และไม่มีใครจะปิดได้ เขาจะปิด และไม่มีใครจะเปิดได้ 23 เราจะทำให้เขาเป็นหลักอันมั่นคงในที่ปลอดภัย เขาจะเป็นบัลลังก์อันมีเกียรติแก่ตระกูลของเขา 24 เขาจะแบกภาระทั้งปวงที่เป็นของตระกูลของเขาคือ ไม่ว่าจะเป็นผู้สืบตระกูล ผู้สืบเชื้อสาย หรือภาชนะขนาดย่อม นับตั้งแต่ถ้วยชามไปจนถึงเหยือกทุกใบ 25 ในวันนั้น พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาประกาศว่า หมุดที่ถูกตอกในที่ปลอดภัยจะถูกถอน หักและโยนทิ้ง และภาระที่แบกรับไว้ก็จะล้มลงบนพื้น” เพราะว่าพระผู้เป็นเจ้าได้กล่าวดังนั้น
Footnotes
Copyright © 2001 by Bible League International
Copyright © 1998, 2012, 2020 by New Thai Version Foundation