Add parallel Print Page Options

ข่าวสารของพระเจ้าเกี่ยวกับดามัสกัส

17 นี่คือข่าวสาร[a]เกี่ยวกับดามัสกัส[b]

“ดูสิ ในไม่ช้าดามัสกัสจะไม่เป็นเมืองอีกแล้ว
    มันจะกลายเป็นกองซากปรักหักพัง
หมู่บ้านต่างๆของเมืองอาร์โรเออร์[c] จะถูกทอดทิ้งตลอดไป
    มันจะเป็นที่สำหรับฝูงแพะแกะ
    ฝูงแพะแกะจะนอนกันอยู่ที่นั่นและจะไม่มีใครมายุ่งกับพวกมัน
ป้อมปราการของเมืองเอฟราอิมจะหายไป
    และจะไม่มีกษัตริย์ปกครองในดามัสกัสอีกแล้ว
พวกอารัม[d] ที่ยังหลงเหลืออยู่จะถูกหยามเกียรติเหมือนกับที่คนอิสราเอลกำลังเป็นอยู่”
    พระยาห์เวห์ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้นพูดไว้ว่าอย่างนั้น

“ในเวลานั้นศักดิ์ศรีของยาโคบจะตกต่ำ
    และความอ้วนของเขาก็จะกลายเป็นผอมขี้ก้าง
อิสราเอลจะถูกตัดลงเหมือนกับคนเกี่ยวข้าวเกี่ยวต้นที่ยังยืนต้นอยู่และมือของพวกเขาเกี่ยวรวงข้าว
    อิสราเอลจะว่างเปล่าเหมือนกับท้องทุ่งในหุบเขาเรฟาอิม[e] หลังจากที่คนมาเก็บเอาเศษรวงข้าวไปหมดแล้ว
จะมีคนเหลืออยู่ในอิสราเอลน้อยมาก เหมือนกับตอนที่ต้นมะเดื่อถูกตี
    แล้วเหลือแค่สองสามลูกอยู่บนกิ่งบนสุดหรือเหลือสี่ห้าลูกบนกิ่งที่ออกลูกดกนั้น”
    พระยาห์เวห์ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้นพูดไว้ว่าอย่างนี้

ในวันนั้นผู้คนก็จะวางใจในพระเจ้าผู้สร้างพวกเขา พวกเขาจะพึ่งพาผู้ศักดิ์สิทธิ์ของอิสราเอล พวกเขาจะไม่วางใจในแท่นบูชาต่างๆที่พวกเขาสร้างขึ้นมากับมือ และพวกเขาก็จะไม่พึงพาพวกเสาเจ้าแม่อาเชราห์ และแท่นบูชาสำหรับเผาเครื่องหอมที่พวกเขาสร้างขึ้นมากับนิ้วของพวกเขาเอง

ในเวลานั้น เมืองป้อมปราการต่างๆของพวกเขาก็จะรกร้าง เหมือนตอนที่คนฮีไวต์และคนอาโมไรต์ได้ทิ้งแผ่นดินของพวกเขาไปเมื่อคนอิสราเอลมาถึงและมันจะกลายเป็นที่รกร้างว่างเปล่า

10 เจ้าได้ลืมพระเจ้าที่ช่วยกู้เจ้าไว้
    เจ้าจำไม่ได้ว่าพระเจ้าได้ปกป้องเจ้าเป็นเหมือนหินหลบภัยของเจ้า
    เพราะอย่างนี้ ถึงเจ้าจะปลูกต้นไม้ที่สวยงาม ถึงเจ้าจะปลูกเถาองุ่นที่แปลกๆมาจากแดนไกล
11 ถึงเจ้าจะพยายามทำให้มันโตขึ้นในวันที่เจ้าปลูกมัน
    ถึงเจ้าพยายามจะทำให้มันงอกขึ้นมาในวันที่เจ้าหว่าน
แต่ผลของมันจะหายไปในวันที่โรคร้ายมาทำลาย
    และในวันที่ความเจ็บปวดที่ไม่สามารถรักษาเยียวยามาถึง

12 ฟังสิ เสียงกึกก้องของคนเป็นจำนวนมาก
    พวกเขาทำเสียงดังกึกก้องเหมือนกับเสียงกึกก้องของทะเล
ฟังนั่นสิ เสียงดังสนั่นหวั่นไหวของชนชาติทั้งหลาย
    พวกเขาดังสนั่นเหมือนเสียงดังสนั่นของน้ำที่มีกำลังมหาศาล
13 ชนชาติต่างๆดังสนั่นเหมือนกับเสียงดังสนั่นของน้ำเป็นจำนวนมาก
    แต่พระเจ้าจะร้องเข้าใส่พวกเขาและพวกเขาจะวิ่งหนีไปไกลๆ
พวกเขาจะเป็นเหมือนแกลบบนพวกภูเขาที่ถูกลมพัดปลิวไป
    หรือเป็นเหมือนพุ่มไม้แห้งที่ถูกพายุพัดกลิ้งไป
14 ในตอนเย็น พวกเขาน่าสยดสยอง
    แต่ก่อนรุ่งเช้า พวกเขาก็หายไปหมดแล้ว
นี่คือสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับคนพวกนั้นที่พยายามจะยึดเอาของๆเราไป
    นี่คือกรรมของคนพวกนั้นที่พยายามจะปล้นเอาทรัพย์สมบัติของพวกเราไป

Footnotes

  1. 17:1 ข่าวสาร หรือ แปลได้อีกอย่างหนึ่งว่า “ภาระ”
  2. 17:1 ดามัสกัส เป็นเมืองหนึ่งในประเทศอารัม หรือซีเรีย
  3. 17:2 อาร์โรเออร์ เป็นสถานที่แห่งหนึ่งในประเทศอารัม (ซีเรีย)
  4. 17:3 อารัม เมืองทางตอนเหนือของอิสราเอล
  5. 17:5 หุบเขาเรฟาอิม เป็นหุบเขาที่อยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของเมืองเยรูซาเล็ม

คำพยากรณ์เกี่ยวกับเมืองดามัสกัส

17 คำพยากรณ์เกี่ยวกับเมืองดามัสกัส

“ดูเถิด ดามัสกัสจะไม่เป็นเมืองอีกต่อไป
    และจะกลายเป็นกองซากปรักหักพัง
เมืองต่างๆ ในอาโรเออร์ถูกทิ้งเป็นที่ร้าง
    และจะเป็นที่สำหรับฝูงสัตว์
    ซึ่งจะนอนลงที่นั่นอย่างไม่กลัวผู้ใด
เมืองที่มีการคุ้มกันอย่างแข็งแกร่งของเอฟราอิมจะถูกทำลาย
    อาณาจักรในดามัสกัสก็เช่นกัน
และคนของอารัมที่ยังมีชีวิตเหลืออยู่
    จะเป็นเหมือนบารมีของพงศ์พันธุ์อิสราเอล”
    พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาประกาศดังนั้น

“และในเวลานั้น สง่าราศีของยาโคบจะจางลง
    และร่างที่สมบูรณ์จะซูบผอม
และจะเป็นเช่นเดียวกับผู้เกี่ยวข้าว เก็บเกี่ยวต้นข้าวที่ตั้งตรง
    แขนของเขาโอบเก็บฟ่อนข้าว
และเป็นเช่นเดียวกับการเก็บข้าว
    ที่ตกในนาที่หุบเขาเรฟาอิม
ผลที่ตกหล่นให้เก็บได้
    ก็จะเป็นเช่นเดียวกับการตีต้นมะกอกคือ
มะกอกสองหรือสามลูกเหลือติดอยู่บนกิ่งที่สูงสุด
    สี่หรือห้าลูกติดอยู่ตามกิ่งของต้นไม้”
    พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของอิสราเอลประกาศดังนั้น

ในเวลานั้น มนุษย์จะวางใจในองค์ผู้สร้าง และจะมองดูองค์ผู้บริสุทธิ์ของอิสราเอล เขาจะไม่วางใจในแท่นบูชา ซึ่งเป็นผลงานจากฝีมือของเขา และเขาจะไม่มองดูสิ่งที่ทำขึ้นด้วยนิ้วมือของตนเอง ไม่ว่าจะเป็นปวงเทวรูปอาเชราห์[a]หรือแท่นเผาเครื่องหอม

ในเวลานั้น เมืองที่มีการคุ้มกันอย่างแข็งแกร่งจะเป็นเหมือนสถานที่ร้างในป่าสูงและบนยอดเขา ซึ่งพวกเขาทิ้งร้างไว้ก็เพราะพงศ์พันธุ์อิสราเอล ทุกแห่งจะเป็นที่รกร้าง

10 เพราะท่านได้ลืมพระเจ้าแห่งความรอดพ้น
    และไม่ได้จดจำศิลาอันเป็นที่พึ่งพิงของท่าน
ฉะนั้น ถึงแม้ว่าท่านปลูกต้นไม้พันธุ์ดี
    และปลูกเถาองุ่นที่มาจากต่างแดน
11 แม้ว่าท่านทำให้มันงอกในวันที่ท่านปลูก
    และทำให้มันออกดอกในเช้าของวันที่ท่านปลูก
เวลาเก็บเกี่ยวก็ยังจะบินหนีท่านไปได้
    ในวันแห่งความเศร้าและความเจ็บปวดที่รักษาไม่ได้

12 โอ เสียงกระหึ่มของประชาชาติจำนวนมาก
    พวกเขาดังกระหึ่มเหมือนเสียงทะเล
โอ เสียงอลหม่านของบรรดาชนชาติ
    พวกเขาส่งเสียงอลหม่านเหมือนเสียงกระแสน้ำแรงกล้า
13 บรรดาชนชาติฮือเหมือนเสียงกระแสน้ำแรงกล้า
    แต่พระองค์จะห้ามพวกเขา และพวกเขาจะหนีไปให้ไกล
ถูกไล่ไปเหมือนแกลบที่ต้องลมพายุบนเทือกเขา
    และฝุ่นที่ปลิวไปกับพายุ
14 ในเวลาเย็น ดูเถิด น่าตกใจกลัว
    ก่อนฟ้าจะสาง ไม่มีใครมีชีวิตเหลืออยู่เลย
นี่แหละเป็นส่วนของพวกที่ปล้นพวกเราจะได้รับ
    และเป็นฉลากของพวกที่ยึดสิ่งของไปจากพวกเรา

Footnotes

  1. 17:8 นางเป็นเทพเจ้าของชาวคานาอัน นางคู่กันกับเทพเจ้าบาอัล ชาวคานาอันเชื่อว่า นางสามารถปรับสภาพลมฟ้าอากาศ และให้ความอุดมสมบูรณ์แก่มนุษย์และสัตว์