Add parallel Print Page Options

ข่าวสารของพระเจ้าเกี่ยวกับคนโมอับ

15 นี่คือข่าวสาร เกี่ยวกับโมอับ

ภายในคืนเดียว กองทัพศัตรูได้มายึดเอาทรัพย์สมบัติของเมืองอาร์ในโมอับ
    และทำลายเมืองนั้นไป
ภายในคืนเดียว กองทัพศัตรูได้เข้ามายึดเอาทรัพย์สมบัติของเมืองคีร์ในโมอับ
    และทำลายเมืองนั้น
ชาวดีโบนได้ขึ้นไปยังวิหารของพวกเขา
    ขึ้นไปยังสถานที่นมัสการของพวกเขาเพื่อร้องไห้คร่ำครวญกัน
คนโมอับร้องคร่ำครวญให้กับเมืองเนโบ[a] และเมืองเมเดบา[b]
    ทุกคนโกนหัว โกนเคราไว้ทุกข์กัน
ตามท้องถนนของพวกเขาผู้คนก็สวมเสื้อผ้ากระสอบไว้ทุกข์กัน
    บนดาดฟ้าและลานนัดพบ ทุกคนร้องห่มร้องไห้ ล้มตัวลงในกองน้ำตา
คนในเมืองเฮชโบน และเอเลอาเลห์
    ส่งเสียงร้อง ดังไปไกลถึงเมืองยาฮาส
เพราะอย่างนี้จึงทำให้พวกผู้ชายที่ถืออาวุธของโมอับ
    พลอยร้องเสียงดังไปด้วยความอกสั่นขวัญแขวน
จิตใจของผมร้องด้วยความเศร้าให้กับโมอับ
    คนของโมอับวิ่งหนีไปไกลถึงโศอาร์ ไปถึงเอกลัทเชลีชิยาห์
ผู้คนหนีขึ้นไปตามทางบนภูเขาไปถึงลูฮีท
    พวกเขาก็ร้องไห้ในระหว่างทางที่ไปโฮโรนาอิม พวกเขาร้องไห้เสียงดังมาก
ลำธารนิมริมได้เหือดแห้งไป
    หญ้าก็เหี่ยวแห้งตาย
    พืชพันธุ์ก็ตายหมด
    ไม่เหลือความเขียวขจีให้เห็นอีกเลย
เพราะเหตุนี้ พวกเขาจึงได้ขนย้ายทรัพย์สมบัติที่พวกเขาหามาได้และสิ่งที่พวกเขาได้เก็บสะสมไว้
    ข้ามพรมแดนตรงลำห้วยต้นป๊อปหล้า[c]
เสียงร้องดังระงมไปทั่วเขตแดนของโมอับ
    เสียงร้องของพวกเขาดังไปไกลถึงเมืองเอกลาอิมและดังไปถึงเมืองเบเออร์เอลิม
และน้ำในเมืองดีโมน[d] เต็มไปด้วยเลือด
    ใช่แล้ว เรายาห์เวห์จะนำความทุกข์ยากมากกว่านี้มาให้กับดีโมนอีก
ส่วนคนโมอับที่หลบหนีและหลงเหลืออยู่ในแผ่นดิน
    เราจะส่งสิงโตมากัดกินพวกเขา

Footnotes

  1. 15:2 เนโบ ชื่อของเมืองหนึ่งในโมอับ และเป็นชื่อของเทพเจ้าองค์หนึ่งของพวกเขา
  2. 15:2 เมเดบา เป็นชื่อเมืองหนึ่งในโมอับ ชื่อนี้เหมือนคำในภาษาฮีบรูที่แปลว่า “เศร้าใจมาก”
  3. 15:7 ลำห้วยต้นป๊อปหล้า เป็นลำห้วยเล็กๆในประเทศโมอับ หรือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า “ลำห้วยอาราบา”
  4. 15:9 ดีโมน ชื่อนี้คล้ายกับคำในภาษาฮีบรูหมายถึง “เลือด”

คำพยากรณ์เกี่ยวกับโมอับ

15 คำพยากรณ์เกี่ยวกับโมอับ

เพราะเมืองอาร์แห่งโมอับถูกทำลายจนไม่เหลือแม้แต่ซากในคืนเดียว
    โมอับจึงพินาศ
เพราะเมืองคีร์แห่งโมอับถูกทำลายจนไม่เหลือแม้แต่ซากในคืนเดียว
    โมอับจึงพินาศ
ผู้คนจะขึ้นไปยังตำหนักและเมืองดีโบน
    ไปยังสถานบูชาบนภูเขาสูงเพื่อร้องอ้อนวอน
โมอับร้องรำพันถึงเมืองเนโบและเมืองเมเดบา
    ทุกคนโกนผมและหนวดเครา
พวกเขานุ่งห่มผ้ากระสอบ
    ทุกคนร้องรำพันและน้ำตาไหลพราก
    ที่ดาดฟ้าและที่ลานชุมนุม
เมืองเฮชโบนและเมืองเอเลอาเลห์ร่ำร้อง
    เสียงของพวกเขาเป็นที่ได้ยินไปถึงยาฮาส
ฉะนั้นพวกผู้ชายที่ถืออาวุธของโมอับร้องส่งเสียงดัง
    จิตใจของเขาหวาดหวั่น
“ใจของเราร่ำร้องเพื่อโมอับ
    ผู้ลี้ภัยของเมืองหลบหนีไปยังเมืองโศอาร์
    และเมืองเอกลัทเชลีชิยาห์
เพราะพวกเขาร้องรำพัน
    ขณะที่ขึ้นตามทางไปยังเมืองลูฮีท
ตามถนนที่ไปยังเมืองโฮโรนาอิม
    พวกเขาส่งเสียงร้องคร่ำครวญอย่างสิ้นหวัง
ธารน้ำที่นิมริมแห้งเหือด
    หญ้าเหี่ยวเฉา
พืชพรรณไม้ไม่งอก
    ไม่มีความเขียวชอุ่มเหลืออยู่เลย
ฉะนั้น ความอุดมสมบูรณ์ที่พวกเขาได้รับและสะสมมา
    พวกเขาก็ขนข้ามธารน้ำแห่งต้นหลิว
เพราะเสียงร้องได้กระจายออกไปทั่วแผ่นดินโมอับ
    เสียงร้องไห้ฟูมฟายไปถึงเมืองเอกลาอิม
    เสียงร้องไห้คร่ำครวญไปถึงเมืองเบเออร์เอลิม
เพราะธารน้ำของเมืองดีโบนเต็มด้วยเลือด
    เพราะเราจะเพิ่มความวิบัติให้แก่ดีโบน
คือให้สิงโตแก่พวกโมอับที่หลบหนีไป
    และแก่พวกที่ยังเหลืออยู่ในแผ่นดิน”