Add parallel Print Page Options

27 ไม่ต้องคุยโวถึงวันพรุ่งนี้
    เพราะเจ้าไม่รู้ว่า
    แต่ละวันจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง
ให้คนอื่นเยินยอเจ้า ไม่ใช่จากปากของเจ้าเอง
    ให้คนอื่นเยินยอ ไม่ใช่ออกมาจากริมฝีปากของเจ้าเอง
หินนั้นหนัก ทรายก็แบกยาก
    แต่การยุแหย่ของคนโง่ ก็หนักยิ่งกว่าสองสิ่งนั้นอีก
ความโกรธนั้นโหดร้าย ทำลายได้เหมือนน้ำท่วม
    แต่ใครจะทนต่อความอิจฉาริษยาได้
การต่อว่ากันต่อหน้า
    ก็ยังดีกว่าความรักที่ไม่แสดงออก
บาดแผลที่เกิดจากเพื่อน
    ก็มาจากความตั้งใจที่ดี
    แต่รอยจูบมากมายของศัตรูนั้น ก็ไม่จริงใจ
คนที่อิ่มตื้อ รังเกียจแม้แต่น้ำผึ้ง
    แต่คนที่หิวจัด ของขมก็ว่าหวาน
คนที่เร่ร่อนไปไกลบ้าน
    ก็เหมือนกับนกบินร่อนไปห่างรัง
น้ำหอมและเครื่องหอมให้ความสุขกับเจ้า
    แต่คำแนะนำอันอ่อนหวานของเพื่อน
    ทำให้เจ้าสุขใจยิ่งกว่าความคิดตัวเอง
10 อย่าได้ทอดทิ้งเพื่อนของเจ้า
    หรือเพื่อนของพ่อเจ้า
    เจ้าจะได้ไม่ต้องไปหาพี่น้องของเจ้าตอนที่เจ้าเจอปัญหา
    เพื่อนบ้านที่อยู่ใกล้ๆก็ดีกว่าพี่น้องที่อยู่ห่างไกล
11 ลูกเอ๋ย ให้ฉลาดไว้ แล้วพ่อจะดีใจ
    แล้วถ้ามีใครมาว่าพ่อ พ่อจะได้โต้ตอบไป
12 คนที่ฉลาดหลักแหลมเห็นอันตราย
    ก็หลบเข้าที่กำบัง
    แต่คนที่อ่อนต่อโลก
    ก็เดินเข้าไปและได้รับอันตราย
13 หากเขามาค้ำประกันให้กับคนแปลกหน้า
    ให้ยึดเสื้อผ้าของเขาเป็นเครื่องมัดจำ
    หากเขาค้ำประกันให้กับคนต่างด้าว
    ก็ให้ยึดเครื่องประกันของเขาไว้
14 คนที่มาอวยพรให้กับเพื่อนบ้านของเขา
    ด้วยเสียงอันดังตอนเช้ามืด
    เพื่อนบ้านคงถือว่าเป็นคำสาปแช่ง
15 ภรรยาที่ชอบชวนทะเลาะวิวาท
    ก็เปรียบเหมือนหลังคาที่รั่วไม่หยุดในวันที่ฝนตก
16 จะหยุดยั้งเธอไว้ก็เหมือนพยายามหยุดยั้งลม
    หรือพยายามกำน้ำมันด้วยมือ
17 เหล็กลับเหล็กให้คมได้
    คนก็ลับเพื่อนของเขาได้
18 คนที่คอยดูแลต้นมะเดื่อ ก็ได้กินผลของมัน
    คนที่คอยเอาใจใส่ดูแลเจ้านายของเขา
    ก็จะได้รับรางวัล
19 จิตใจสะท้อนให้เห็นตัวตนที่แท้จริง
    เหมือนกับน้ำที่สะท้อนให้เห็นใบหน้า
20 แดนคนตายและแดนพินาศไม่เคยอิ่ม
    กิเลสของตาก็ไม่เคยอิ่มเหมือนกัน
21 เบ้าหลอมทำให้รู้ธาตุแท้ของเงิน
    เตาหลอมทำให้รู้ธาตุแท้ของทอง
    คำสรรเสริญทำให้รู้ธาตุแท้ของคน
22 ถึงจะเอาคนโง่ใส่ครก
    แล้วตำด้วยสาก เหมือนตำเมล็ดข้าว
    ความโง่ก็ยังไม่หลุดออกไปจากเขาอยู่ดี

23 ให้รู้จักสภาพฝูงแพะแกะของเจ้าให้ดี
    ให้เอาใจใส่ดูแลฝูงสัตว์เหล่านั้น
24 เพราะความมั่งคั่งไม่อยู่ถาวรตลอดไป
    และมงกุฎก็ไม่อยู่ตลอดไปชั่วลูกชั่วหลาน
25 ให้ตัดหญ้าเอามาเป็นฟาง
    แล้วหญ้าใหม่ก็จะขึ้นมาแทน
    และให้ขึ้นไปเก็บเกี่ยวหญ้าบนเนินเขา
26 แล้วเจ้าจะได้ตัดขนแกะมาทำเสื้อผ้า
    เจ้าจะได้ขายแพะบางส่วนมาซื้อท้องทุ่ง
27 เจ้าจะมีนมแพะเหลือเฟือ
    เป็นอาหารของเจ้าและของครัวเรือนเจ้า
    และมีอาหารเลี้ยงดูพวกสาวใช้ของเจ้า