Add parallel Print Page Options

19 เป็นคนยากจนที่ซื่อสัตย์
    ยังดีกว่าเป็นคนหลอกลวงที่โง่
อยากทำโน่นทำนี่โดยขาดความรู้ ย่อมนำไปสู่ความหายนะ
    คนที่ทำอะไรอย่างเร่งรีบย่อมผิดพลาด
ความโง่ของคนย่อมทำลายชีวิตของเขาเอง
    แต่ใจของเขากลับมาโกรธพระยาห์เวห์
ความมั่งคั่งทำให้มีเพื่อนฝูงมากมาย
    แต่ถ้าจนเมื่อไหร่เพื่อนก็ปลีกตัวออกห่าง
พยานเท็จจะต้องถูกลงโทษแน่
    พยานที่พูดโกหกก็หนีไม่พ้นโทษหรอก
คนชอบเอาใจคนที่ให้อย่างใจกว้าง
    ทุกคนอยากเป็นมิตรกับคนที่ให้ของขวัญ
ส่วนคนยากจน ขนาดพี่น้องของเขาเองก็ยังรังเกียจเลย
    แล้วเพื่อนๆของเขา จะไม่ยิ่งตีตัวออกห่างหรือ
    เมื่อเขาจะขอความช่วยเหลือ
    ทุกคนก็หลบหน้ากันไปหมด
คนที่แสวงหาความเข้าใจ ก็รักตนเอง
    คนที่รักษาความรู้ ก็พบกับความสำเร็จ
พยานเท็จจะต้องถูกลงโทษแน่
    พยานที่พูดโกหกจะพินาศ
10 มันไม่เข้าท่าเลย ที่คนโง่จะอยู่อย่างหรูหรา
    ยิ่งไม่เข้าท่าใหญ่ ที่ทาสจะขึ้นมาปกครองพวกเจ้านาย
11 คนฉลาดโกรธช้า
    และถ้าเขามองข้ามความผิดที่คนอื่นทำต่อเขา มันก็จะทำให้เขามีชื่อเสียงมากขึ้น
12 ความโกรธของกษัตริย์เปรียบเหมือนสิงโตคำราม
    ส่วนความโปรดปรานของเขา เปรียบเหมือนน้ำค้างบนใบหญ้า
13 ลูกชายที่โง่เขลาก็นำความหายนะมาสู่พ่อ
    ส่วนภรรยาที่ชอบชวนทะเลาะวิวาท ก็เปรียบเหมือนหลังคาที่รั่วไม่หยุด
14 บ้านและทรัพย์สมบัติเป็นมรดกที่ได้จากพ่อ
    แต่ภรรยาที่รู้จักคิดนั้นมาจากพระยาห์เวห์
15 คนขี้เกียจนอนได้ทั้งวัน
    คนเกียจคร้านจะหิวโหย
16 คนที่เชื่อฟังคำสั่งสอน ก็รักษาชีวิตของตน
    ส่วนคนที่ประมาทในทางของตนก็จะตายไป
17 การเอื้อเฟื้อต่อคนจน คือการให้พระยาห์เวห์ยืม
    และพระองค์จะตอบแทนความดีที่เขาทำ
18 ตีสอนลูกชายของเจ้าในขณะที่ยังไม่สายเกินไป
    เมื่อเจ้าไม่ยอมตีสอนเขา ก็เท่ากับฆ่าลูกตัวเอง
19 คนขี้โมโหจะต้องได้รับโทษ
    ถึงเจ้าจะช่วยชีวิตเขา เจ้าก็ต้องช่วยอยู่เรื่อยไป
20 ฟังคำแนะนำ และยอมรับคำตักเตือน
    เพื่อว่าเจ้าจะได้ฉลาดในที่สุด
21 มนุษย์มีแผนมากมายในใจ
    แต่แผนที่สำเร็จคือแผนของพระยาห์เวห์
22 ความโลภเป็นเรื่องน่าอับอาย[a]
    เป็นคนจนดีกว่าเป็นคนโกหก
23 ความยำเกรงพระยาห์เวห์นำไปสู่ชีวิต
    ทำให้ผู้นั้นได้พักผ่อนอย่างเป็นสุข ไม่มีภัยอันตรายมากล้ำกรายได้
24 คนขี้เกียจซุกมือไว้ในชาม
    และไม่ยอมแม้แต่จะยกอาหารเข้าปาก
25 ถ้าตีสอนคนหยิ่งจองหอง คนอ่อนต่อโลกจะได้เห็นแล้วรู้จักคิด
    ว่ากล่าวคนหัวไวแล้วเขาจะฉลาดขึ้น
26 คนที่ปล้นพ่อ และทำให้แม่ไร้ที่อยู่
    ก็นำความอับอายและความอัปยศมาสู่ตนเอง[b]
27 ลูกเอ๋ย ถ้าอยากจะทิ้งทางแห่งปัญญาไป
    ก็หยุดฟังคำตักเตือนสิ
28 พยานที่ไร้ค่าก็เยาะเย้ยความยุติธรรม
    ปากของคนชั่วก็เอร็ดอร่อยกับความชั่ว
29 การลงโทษก็เตรียมไว้สำหรับคนหยิ่งจองหอง
    การโบยตีก็เตรียมไว้สำหรับหลังของคนโง่

Footnotes

  1. 19:22 ความโลภเป็นเรื่องน่าอับอาย หรือแปลได้อีกอย่างหนึ่งว่า “คนอยากได้เพื่อนที่เขาไว้วางใจได้”
  2. 19:26 นำความอับอายและความอัปยศมาสู่ตนเอง หรือแปลได้อีกอย่างหนึ่งว่า “เป็นลูกที่นำความอับอายและความอัปยศมาสู่พ่อแม่”