⁴ มีแม่น้ำซึ่งสายน้ำได้นำความยินดีมาสู่เมืองของพระเจ้า^[b]
    เป็นกระโจมที่พำนักขององค์ผู้สูงสุด
⁵ พระเจ้าพำนักอยู่ท่ามกลางเมืองนั้น เมืองย่อมไม่ถูกทำลาย
    พระเจ้าจะช่วยเหลือเมืองในยามอรุณรุ่ง
⁶ บรรดาประชาชาติทำให้อลหม่าน อาณาจักรต่างๆ ก็ครั่นคร้าม
    พระองค์ส่งเสียง แผ่นดินก็หลอมละลาย

⁷ พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาสถิตกับเรา
    พระเจ้าของยาโคบเป็นหลักยึดอันมั่นคงของเรา เซล่าห์

⁸ มาเถิด มาดูผลงานของพระผู้เป็นเจ้า
    ดูความหายนะที่พระองค์ได้กระทำต่อโลก
⁹ พระองค์ทำให้สงครามยุติลงทั่วทั้งแผ่นดินโลก
    พระองค์หักคันธนูและทำหลาวให้แตกกระจาย
    พระองค์เอาไฟเผารถศึก
¹⁰ “จงนิ่งสงบไว้ และรู้ไว้ว่า เราคือพระเจ้า
    เราได้รับการยกย่องในบรรดาประชาชาติ
    เราได้รับการยกย่องในแผ่นดินโลก”

¹¹ พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาสถิตกับเรา
    พระเจ้าของยาโคบเป็นหลักยึดอันมั่นคงของเรา เซล่าห์