⁴ “พระผู้เป็นเจ้า ให้ข้าพเจ้าล่วงรู้ถึงบั้นปลายชีวิตเถิด
    และมีชีวิตอยู่นานเพียงไร
    ให้ข้าพเจ้าทราบว่าชีวิตข้าพเจ้าผ่านไปรวดเร็วเพียงไร
⁵ ดูเถิด พระองค์ให้ข้าพเจ้ามีชีวิตอยู่เพียงระยะสั้นๆ
    และในสายตาของพระองค์ ช่วงชีวิตข้าพเจ้าเป็นเพียงชั่วครู่ชั่วยาม
แน่ละ ชีวิตของมนุษย์ทุกคนยืนยาวเพียงแค่ลมหายใจเท่านั้น เซล่าห์

⁶ แน่นอนทีเดียว คนที่ไปโน่นมานี่เป็นเช่นเดียวกับเงา
    เขาดิ้นรนโดยเปล่าประโยชน์อย่างแน่นอน
    คนสะสมความมั่งมีไว้ แต่ไม่รู้ว่าใครจะเป็นผู้ที่กอบโกยในภายหลัง

⁷ โอ พระผู้เป็นเจ้า มาบัดนี้ ข้าพเจ้าหวังอะไรเล่า
    ความหวังของข้าพเจ้ามีในพระองค์
⁸ โปรดช่วยข้าพเจ้าให้รอดพ้นจากบาปทั้งปวงของข้าพเจ้า
    อย่าให้ข้าพเจ้าเป็นที่ดูหมิ่นของคนโง่เขลา
⁹ ข้าพเจ้านิ่งเงียบ ข้าพเจ้าไม่ปริปากพูด
    เพราะพระองค์ทำให้เป็นเช่นนี้
¹⁰ ให้ข้าพเจ้าได้หลุดพ้นจากภัยพิบัติที่มาจากพระองค์เถิด
    ข้าพเจ้าหมดกำลังเพราะพลังแรงจากมือของพระองค์
¹¹ พระองค์ทำโทษมนุษย์เพราะบาปของเขาเป็นการตักเตือน
    พระองค์เผาผลาญสิ่งที่เขารักหวงแหนประหนึ่งแมลงกัดกิน
    แน่ละ ชีวิตของมนุษย์ทุกคนเป็นเพียงแค่ลมหายใจเท่านั้น เซล่าห์

¹² โอ พระผู้เป็นเจ้า ฟังคำอธิษฐานของข้าพเจ้าเถิด
    เงี่ยหูฟังเสียงร้องของข้าพเจ้า
    และอย่าเมินเฉยกับน้ำตาของข้าพเจ้า
ด้วยว่าข้าพเจ้าเป็นผู้มาเยี่ยมเพียงชั่วครู่ชั่วยาม
    ผู้อาศัยชั่วคราวเหมือนบรรพบุรุษทั้งปวงของข้าพเจ้า
¹³ อย่าเอาเรื่องกับข้าพเจ้าเลย ข้าพเจ้าจะได้ทราบว่าความสุขคืออะไร
    ก่อนข้าพเจ้าจะจากไปและหามีชีวิตอีกไม่”