⁵ พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศว่า “เราเป็นศัตรูกับเจ้า
เราจะถลกกระโปรงของเจ้าคลุมหน้าเจ้า
เราจะเผยความเปลือยเปล่าของเจ้าให้ประชาชาติต่างๆ เห็น
และให้อาณาจักรต่างๆ เห็นความน่าอับอายของเจ้า
⁶ เราจะสาดของโสโครกใส่เจ้า
เราจะเหยียดหยาม
และประจานเจ้า
⁷ คนทั้งปวงที่เห็นเจ้าจะหนีจากเจ้า และกล่าวว่า
‘นีนะเวห์พังยับเยิน ใครจะอาลัยอาวรณ์เธอ?’
จะหาใครที่ไหนมาปลอบโยนเจ้า?”

⁸ เจ้าวิเศษกว่าเธเบส
ซึ่งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำไนล์
และมีน้ำล้อมรอบหรือ?
แม่น้ำเป็นปราการของนาง
น้ำเป็นกำแพงของนาง
⁹ คูช^[a]และอียิปต์เป็นกำลังอันไม่จำกัดให้นาง
พูตและลิเบียก็เป็นพันธมิตรของนางด้วย
¹⁰ ถึงกระนั้นนางก็ต้องตกเป็นเมืองขึ้น
ถูกกวาดไปเป็นเชลย
ลูกเล็กเด็กแดงถูกจับฟาดแหลกลาญ
ที่หัวถนนทุกสาย
เขาจับสลากแบ่งชนชั้นสูงของนาง
และคนใหญ่คนโตทั้งหมดของนางถูกล่ามโซ่ไว้
¹¹ เจ้าก็จะเมามายไปด้วย
เจ้าจะเข้าไปหลบซ่อน
และแสวงหาที่ลี้ภัยจากศัตรู

¹² ป้อมปราการทั้งสิ้นของเจ้าเหมือนต้นมะเดื่อ
ซึ่งผลเริ่มสุก
เมื่อถูกเขย่า
ผลมะเดื่อก็ร่วงเข้าปากคนกิน
¹³ ดูกองทหารของเจ้าสิ
พวกเขาล้วนเป็นผู้หญิง!
ประตูเมืองทั้งหลายของดินแดนของเจ้า
เปิดกว้างรับศัตรูของเจ้า
ไฟได้เผาดาลประตูทั้งหลายแล้ว

¹⁴ จงขนน้ำเตรียมไว้เพราะจะถูกล้อมเมือง
จงเสริมเครื่องป้องกันเมือง!
นวดดินเหนียว
ย่ำปูน
และซ่อมแซมสิ่งที่สร้างด้วยอิฐ!
¹⁵ ที่นั่นไฟจะเผาผลาญเจ้า
ดาบจะห้ำหั่นเจ้า
และจะกินเจ้าเหมือนตั๊กแตน
จงเพิ่มจำนวนคนให้มากเหมือนตั๊กแตน
ทวีจำนวนขึ้นเหมือนฝูงตั๊กแตน!
¹⁶ เจ้าเพิ่มจำนวนพ่อค้าวาณิช
จนมากกว่าดาวบนท้องฟ้า
แต่พวกเขาก็เหมือนตั๊กแตนที่กัดกินจนดินแดนโล่งเตียน
แล้วบินไป
¹⁷ ยามของเจ้าเหมือนตั๊กแตน
ข้าราชการของเจ้าเหมือนฝูงตั๊กแตน
ซึ่งเกาะอยู่ที่กำแพงในวันอากาศเย็น
แต่เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้นก็บินไปหมด
ไม่มีใครรู้ว่ามันบินไปไหน

¹⁸ กษัตริย์อัสซีเรียเอ๋ย บรรดาคนเลี้ยงแกะ^[b]ของเจ้าหลับใหล
พวกเจ้านายเอนกายลงพักผ่อน
ประชาชนของเจ้าถูกทำให้กระจัดกระจายไปตามภูเขาต่างๆ
ไม่มีใครรวบรวมกลับมา
¹⁹ ไม่มีอะไรเยียวยาบาดแผลของเจ้าได้
อาการบาดเจ็บของเจ้าก็สาหัสถึงตาย
ทุกคนที่ได้ยินข่าวเกี่ยวกับเจ้า
ก็ตบมือดีใจที่เจ้าล่มสลาย
เพราะใครเล่าไม่รู้สึก
ถึงความทารุณที่ไม่สิ้นสุดของเจ้า