วาระสุดท้าย

12 “ครั้งนั้นเทพบดีมีคาเอลผู้พิทักษ์ประชากรของท่านจะมา จะเกิดช่วงทุกข์ลำเค็ญอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนตั้งแต่มีประชาชาติขึ้น แต่ในครั้งนั้นประชากรของท่านคือทุกคนที่มีชื่ออยู่ในหนังสือนั้นจะได้รับการช่วยกู้ คนเป็นอันมากที่ตายไปแล้วจะฟื้นขึ้น บางคนก็เข้าสู่ชีวิตนิรันดร์ บางคนก็เข้าสู่ความอับอายและถูกดูหมิ่นเหยียดหยามตลอดกาล บรรดาผู้มีปัญญา[a]จะส่องแสงเหมือนความสว่างแห่งฟ้าสวรรค์ และบรรดาผู้ที่นำคนเป็นอันมากมาสู่ความชอบธรรมจะส่องสว่างดั่งดวงดาวชั่วนิรันดร์ ส่วนท่าน ดาเนียลเอ๋ย จงม้วนและประทับตราถ้อยคำแห่งหนังสือม้วนนี้ไว้จนถึงวาระสุดท้าย คนเป็นอันมากจะไปที่นี่ที่นั่นเพื่อเพิ่มพูนความรู้”

แล้วข้าพเจ้าดาเนียลมองไปเห็นชายสองคนยืนอยู่คนละฟากแม่น้ำ คนหนึ่งกล่าวกับผู้สวมเสื้อผ้าลินินซึ่งอยู่เหนือแม่น้ำว่า “อีกนานเท่าใดเหตุการณ์น่าประหลาดทั้งปวงนี้จึงจะสำเร็จครบถ้วน?”

ชายผู้สวมเสื้อผ้าลินินซึ่งอยู่เหนือแม่น้ำก็ชูมือทั้งสองข้างขึ้นสู่ฟ้าสวรรค์และข้าพเจ้าได้ยินเขาปฏิญาณอ้างพระองค์ผู้ทรงพระชนม์อยู่เป็นนิตย์ว่า “จะเป็นหนึ่งวาระ หลายวาระ และครึ่งวาระ[b]เมื่ออำนาจของประชากรของพระเจ้าหมดสิ้นลง ในที่สุดสิ่งทั้งปวงนี้ก็จะสำเร็จสมบูรณ์”

ข้าพเจ้าได้ยินแต่ไม่เข้าใจจึงถามว่า “ท่านเจ้าข้า ทั้งหมดนี้จะลงเอยอย่างไร?”

เขาผู้นั้นตอบว่า “ดาเนียลเอ๋ย จงไปตามทางของท่านเถิด เพราะถ้อยคำเหล่านี้ถูกเก็บงำและประทับตราไว้จวบจนวาระสุดท้าย 10 คนเป็นอันมากจะถูกถลุงและได้รับการชำระให้บริสุทธิ์ปราศจากตำหนิ ส่วนคนชั่วยังคงทำชั่วต่อไป ไม่มีคนชั่วคนใดจะเข้าใจแต่ผู้มีปัญญาจะเข้าใจ

11 “ตั้งแต่ยกเลิกการถวายเครื่องบูชาประจำวันจนถึงวาระที่สิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนอันเป็นต้นเหตุของวิบัติถูกตั้งขึ้นเป็นเวลา 1,290 วัน 12 ผู้ที่รอคอยและอยู่จนครบ 1,335 วันก็เป็นสุข

13 “ส่วนท่านจงไปตามทางของท่านจวบจนวาระสุดท้าย ท่านจะพักสงบและเมื่อสิ้นยุคท่านจะเป็นขึ้นมาเพื่อรับมรดกส่วนของท่าน”

Footnotes

  1. 12:3 หรือผู้ให้ปัญญา
  2. 12:7 หรือหนึ่งปี สองปี และครึ่งปี

ระยะเวลาสุดท้าย

12 ในเวลานั้น มีคาเอลทูตสวรรค์ผู้ยิ่งใหญ่ผู้ปกป้องชนชาติของดาเนียลจะลุกขึ้น และจะเป็นเวลาแห่งความทุกข์ยากลำบากอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน ตั้งแต่แรกที่มีประชาชาติจนถึงเวลานี้ แต่ในเวลานั้น ชนชาติของดาเนียลที่มีนามบันทึกไว้แล้วในหนังสือจะรอดชีวิต ผู้คนจำนวนมากมายที่นอนในผงธุลีจะตื่นขึ้น บางคนจะได้รับชีวิตอันเป็นนิรันดร์ บางคนจะอับอายและถูกดูหมิ่นไปจนชั่วนิรันดร์ และรัศมีของบรรดาผู้ที่กอปรด้วยสติปัญญาจะสาดส่องดั่งความสว่างของฟ้าสวรรค์ และบรรดาผู้ที่นำคนจำนวนมากให้ถึงซึ่งความชอบธรรม จะสาดส่องดั่งดวงดาวไปชั่วนิรันดร์กาล แต่ดาเนียล ท่านจงปิดเรื่องเป็นความลับและผนึกตราหนังสือไว้ จนถึงระยะเวลาสุดท้าย คนจำนวนมากจะวิ่งไปมา และความรู้จะเพิ่มยิ่งขึ้น”

ครั้นแล้ว ข้าพเจ้าดาเนียลก็มองดู ข้าพเจ้าเห็นอีก 2 ท่านยืนอยู่ ท่านหนึ่งยืนอยู่บนฝั่งนี้ของแม่น้ำ ส่วนอีกท่านยืนอยู่บนฝั่งนั้นของแม่น้ำ และข้าพเจ้าถามชายผู้สวมผ้าป่าน ซึ่งอยู่เหนือต้นน้ำว่า “จะนานแค่ไหนจนกว่าจะถึงระยะเวลาสุดท้ายของสิ่งวิเศษเหล่านี้” ชายที่สวมผ้าป่านที่อยู่เหนือต้นน้ำยกมือขวาและมือซ้ายขึ้นสู่สวรรค์ ข้าพเจ้าได้ยินท่านกล่าวปฏิญาณโดยอ้างพระนามของพระองค์ผู้ดำรงชีวิตชั่วนิรันดร์กาลว่า “จะเป็นเวลา 1 วาระ 2 วาระ และครึ่งวาระ[a] เมื่อการกดขี่ข่มเหงที่มีต่อชนชาติบริสุทธิ์สิ้นสุดลง และสิ่งเหล่านี้ก็จะสัมฤทธิผล” ข้าพเจ้าได้ยิน แต่ไม่เข้าใจจึงถามว่า “โอ นายท่านของข้าพเจ้า ผลจะออกมาเป็นอย่างไร” ท่านตอบว่า “ดาเนียลเอ๋ย ท่านไม่ต้องกังวล เพราะเรื่องถูกปิดผนึกจนจะถึงระยะเวลาสุดท้าย 10 หลายคนจะชำระตัวให้บริสุทธิ์ และทำตนให้ขาวสะอาด และถูกหลอมอย่างโลหะ แต่คนชั่วร้ายจะประพฤติชั่ว และไม่มีผู้ใดในหมู่คนชั่วจะเข้าใจ แต่บรรดาผู้ที่กอปรด้วยสติปัญญาจะเข้าใจ 11 และนับจากเวลาที่เลิกล้างการถวายเครื่องสักการะประจำวัน และจัดตั้งสิ่งที่น่าชังซึ่งทำให้เกิดความวิบัติ เวลา 1,290 วันจะผ่านพ้นไป 12 บรรดาผู้ที่คงความภักดีจนกระทั่ง 1,335 วันผ่านพ้นไปก็เป็นสุข[b] 13 แต่ท่านไม่ต้องกังวลจนถึงระยะเวลาสุดท้าย และท่านจะได้หยุดพัก และจะลุกขึ้นรับส่วนแบ่งของท่านเมื่อวันสิ้นสุดลง”

Footnotes

  1. 12:7 วิวรณ์ 12:14
  2. 12:12 อันทิโอคอส-เอภิฟาเนสกดขี่ข่มเหงชาวยิวเป็นเวลาสามปีครึ่งคือ ระหว่าง 164-168 ปีก่อน ค.ศ. ชาวบาบิโลนใช้ปฏิทินตามความสว่างของดวงจันทร์หรือดวงดาวตามระยะข้างขึ้นหรือข้างแรม ชาวยิวบางคนใช้ปฏิทินตามที่โลกโคจรรอบดวงอาทิตย์ ชาวกรีกใช้ปฏิทินทั้งสองแบบ แต่ยังมีการโต้แย้งไม่น้อยในหมู่ชาวยิวว่า จะใช้ปฏิทินแบบใด