การสำรวจสำมะโนประชากร

1 ในวันที่หนึ่งของเดือนที่สอง ปีที่สอง หลังจากพวกเขาออกจากแผ่นดินอียิปต์แล้ว พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสส ณ กระโจมที่นัดหมายในถิ่นทุรกันดารซีนายว่า ² “จงจดทะเบียนสำมะโนประชากรของชาวอิสราเอลทั้งมวล ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของตน นับจำนวนรายชื่อผู้ชายทุกคน ³ เจ้ากับอาโรนจงนับผู้ชายทุกคนในอิสราเอลที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไป ที่สามารถสู้รบได้โดยจัดเป็นกองทัพ ⁴ แต่ละเผ่าจะส่งชาย 1 คนให้มาอยู่กับเจ้า แต่ละคนเป็นผู้นำครอบครัวของตน ⁵ ชื่อของบรรดาชายที่จะยืนหยัดอยู่กับเจ้าคือ เอลีซูร์บุตรเชเดเออร์จากเผ่ารูเบน ⁶ เชลูมิเอลบุตรศูริชัดดัยจากเผ่าสิเมโอน ⁷ นาโชนบุตรอัมมีนาดับจากเผ่ายูดาห์ ⁸ เนธันเอลบุตรศุอาร์จากเผ่าอิสสาคาร์ ⁹ เอลีอับบุตรเฮโลนจากเผ่าเศบูลุน ¹⁰ จากบรรดาบุตรของโยเซฟ เอลีชามาบุตรอัมมีฮูดจากเผ่าเอฟราอิม และกามาลิเอลบุตรเปดาห์ซูร์จากเผ่ามนัสเสห์ ¹¹ อาบีดันบุตรกิเดโอนีจากเผ่าเบนยามิน ¹² อาหิเยเซอร์บุตรอัมมีชัดดัยจากเผ่าดาน ¹³ ปากีเอลบุตรโอครานจากเผ่าอาเชอร์ ¹⁴ เอลียาสาฟบุตรเดอูเอลจากเผ่ากาด ¹⁵ อาหิราบุตรเอนันจากเผ่านัฟทาลี ¹⁶ ชายเหล่านี้คือกลุ่มคนที่ถูกคัดเลือกมาจากมวลชน เป็นหัวหน้าเผ่าของบรรพบุรุษของเขา พวกเขาเป็นผู้นำของตระกูลชาวอิสราเอล”

¹⁷ โมเสสและอาโรนนำชายเหล่านี้ที่ถูกคัดชื่อมา ¹⁸ และในวันที่หนึ่งของเดือนที่สอง พวกท่านเรียกประชุมผู้คนทั้งมวล แล้วลงทะเบียนผู้ชายที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไป ตามลำดับเชื้อสาย ตระกูล และลำดับครอบครัวของตน ตามรายชื่อของแต่ละคน ¹⁹ โมเสสจึงนับจำนวนคนในถิ่นทุรกันดารซีนาย ตามที่พระผู้เป็นเจ้าบัญชาท่านไว้ดังนี้คือ

²⁰ จากบรรดาบุตรของรูเบนผู้เป็นบุตรหัวปีของอิสราเอล ผู้ชายทุกคนที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไปซึ่งออกรบได้ ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา เรียงเป็นรายบุคคล ²¹ นับจำนวนจากเผ่ารูเบนได้ 46,500 คน

²² จากบรรดาบุตรของสิเมโอน ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา นับจำนวนชายตามรายชื่อของแต่ละคน ชายทุกคนที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ²³ นับจำนวนจากเผ่าสิเมโอนได้ 59,300 คน

²⁴ จากบรรดาบุตรของกาด ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของแต่ละคน ชายทุกคนที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ²⁵ นับจำนวนจากเผ่ากาดได้ 45,650 คน

²⁶ จากบรรดาบุตรของยูดาห์ ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ²⁷ นับจำนวนจากเผ่ายูดาห์ได้ 74,600 คน

²⁸ จากบรรดาบุตรของอิสสาคาร์ ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ²⁹ นับจำนวนจากเผ่าอิสสาคาร์ได้ 54,400 คน

³⁰ จากบรรดาบุตรของเศบูลุน ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ³¹ นับจำนวนจากเผ่าเศบูลุนได้ 57,400 คน

³² จากบรรดาบุตรของโยเซฟ จากบรรดาบุตรของเผ่าเอฟราอิม ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ³³ นับจำนวนจากเผ่าเอฟราอิมได้ 40,500 คน

³⁴ จากบรรดาบุตรของมนัสเสห์ ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ³⁵ นับจำนวนจากเผ่ามนัสเสห์ได้ 32,200 คน

³⁶ จากบรรดาบุตรของเบนยามิน ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ³⁷ นับจำนวนจากเผ่าเบนยามินได้ 35,400 คน

³⁸ จากบรรดาบุตรของดาน ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ³⁹ นับจำนวนจากเผ่าดานได้ 62,700 คน

⁴⁰ จากบรรดาบุตรของอาเชอร์ ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ⁴¹ นับจำนวนจากเผ่าอาเชอร์ได้ 41,500 คน

⁴² จากบรรดาบุตรของนัฟทาลี ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ⁴³ นับจำนวนจากเผ่านัฟทาลีได้ 53,400 คน

⁴⁴ นี่คือกลุ่มคนที่โมเสสและอาโรนและผู้นำของอิสราเอล 12 คนนับจำนวนได้ ผู้นำแต่ละคนเป็นผู้แทนของครอบครัวของตน ⁴⁵ ดังนั้นจึงนับจำนวนคนที่เป็นชาวอิสราเอลในตระกูลของพวกเขาที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบเพื่ออิสราเอลได้ ⁴⁶ รวมเป็นจำนวน 603,550 คน

⁴⁷ อย่างไรก็ตาม ทั้งนี้ไม่ได้รวมเอาพวกเลวีไว้ในจำนวนที่นับจากเผ่าของครอบครัวของเขา ⁴⁸ เพราะพระผู้เป็นเจ้าได้กล่าวกับโมเสสว่า ⁴⁹ “เผ่าเลวีเท่านั้นที่เจ้าไม่ต้องนับ และไม่ต้องคัดจำนวนร่วมกับชาวอิสราเอล ⁵⁰ แต่เจ้าจงกำหนดให้ชาวเลวีดูแลกระโจมที่พำนักแห่งพันธสัญญาและเครื่องใช้ทั้งหมด รวมถึงข้าวของที่เกี่ยวข้องกับกระโจม พวกเขาจะต้องขนกระโจมที่พำนักและเครื่องใช้ทั้งหมด และจะต้องดูแลรักษา พวกเขาต้องไปตั้งค่ายในบริเวณรอบๆ กระโจมที่พำนักด้วย ⁵¹ ฉะนั้นเมื่อมีการย้ายกระโจมที่พำนัก พวกเลวีจะต้องรื้อ และเป็นพวกเลวีที่ต้องตั้งกระโจมที่พำนัก แต่ถ้าผู้อื่นเข้ามาใกล้ก็จะต้องรับโทษถึงตาย ⁵² และให้ชาวอิสราเอลทั้งปวงไปตั้งค่าย โดยให้แต่ละคนอยู่ตามค่ายและตามธงของตน ตามแต่กองทัพของพวกเขา ⁵³ แต่พวกเลวีจะไปตั้งค่ายอยู่รอบๆ กระโจมที่พำนักแห่งพันธสัญญา เพื่อโทษทัณฑ์จะไม่ตกอยู่กับบุตรของชาวอิสราเอลทั้งมวล ฉะนั้นพวกเลวีจึงมีหน้าที่ดูแลกระโจมที่พำนักแห่งพันธสัญญา” ⁵⁴ ชาวอิสราเอลก็กระทำตามทุกสิ่งที่พระผู้เป็นเจ้าได้บัญชาโมเสส