யோபு 13

Tamil Bible: Easy-to-Read Version

13 யோபு, “நான் இவற்றையெல்லாம் முன்னரே பார்த்திருக்கிறேன்.
    நீங்கள் கூறுகின்றவற்றையெல்லாம் நான் ஏற்கெனவே கேட்டிருக்கிறேன்.
    அவற்றையெல்லாம் நான் புரிந்துகொள்கிறேன்.
² உங்களுக்கு தெரிந்தவற்றை நான் அறிவேன்.
    நானும் உங்களைப் போலவே புத்திசாலி.
³ ஆனால் நான் உங்களோடு வாதாட விரும்பவில்லை.
    சர்வ வல்லமையுள்ள தேவனோடு நான் பேச விரும்புகிறேன்.
    என் தொல்லைகளைப்பற்றி நான் தேவனோடு வாதாட விரும்புகிறேன்.
⁴ ஆனால் நீங்கள் மூவரும் உங்கள் அறியாமையைப் பொய்களால் மறைக்க முயல்கிறீர்கள்.
    ஒருவரையும் குணப்படுத்த முடியாத தகுதியற்ற மருத்துவர்களைப்போல் இருக்கிறீர்கள்.
⁵ நீங்கள் அமைதியாயிருக்க வேண்டும் என விரும்புகிறேன்.
    நீங்கள் செய்யத்தக்க மிகுந்த ஞானமுள்ள காரியம் அதுவேயாகும்.

⁶ “இப்போது என் விவாதத்திற்கும் செவிகொடுங்கள்.
    நான் சொல்லவேண்டியவற்றிற்குச் செவிகொடுங்கள்.
⁷ நீங்கள் தேவனுக்காகப் பொய் கூறுவீர்களா?
    நீங்கள் கூறும் பொய்களை, நீங்கள் கூறவேண்டுமென்று தேவன் விரும்பியதாக நீங்கள் உண்மையாகவே நம்புகிறீர்களா?
⁸ எனக்கெதிராக தேவனை ஆதரித்துப் பேச முயன்றுகொண்டிருக்கிறீர்களா?
    தேவனுக்காக வழக்குகள் கொண்டுவர முடியுமா?
⁹ உங்களை தேவன் கூர்ந்து ஆராய்ந்தால், நீங்கள் சரியானவர்கள் என காண்பிப்பாரா?
    நீங்கள் ஜனங்களை மூடராக்குவது போல் தேவனை முட்டாளாக்க முடியும் என உண்மையாகவே எண்ணுகிறீர்களா?
¹⁰ ஒரு மனிதன் முக்கியமானவன் என்பதால் மட்டும் நீதிமன்றத்தில் இரகசியமாக அவன் பக்கம் சாய முடிவுசெய்தால்,
    தேவன் உங்களை விசாரணை செய்வார் என்பதை நீங்கள் அறிவீர்கள்.
¹¹ தேவனுடைய மகத்துவம் (முக்கியத்துவம்) உங்களை அச்சுறுத்துகிறது.
    நீங்கள் அவரைக் கண்டு பயப்படுகிறீர்கள்.
¹² உங்கள் வாக்குவாதங்கள் சாம்பலைப் போல் எந்தப் பயனுமற்றவை.
    உங்கள் பதில்கள் சேற்றுக்குவியல்கள் போலப் பயனற்றவை.

¹³ “அமைதியாயிருங்கள், என்னைப் பேச விடுங்கள்!
    பிறகு எனக்கு நேரிடும் அனைத்தையும் நான் ஏற்றுக்கொள்கிறேன்.
¹⁴ நான் என்னை ஆபத்திற்குட்படுத்தி
    என் உயிரை என் கைகளில் எடுப்பேன்.
¹⁵ தேவன் என்னைக் கொன்றாலும் நான் அவரைத் தொடர்ந்து நம்புவேன்.
    அவருக்கு முன்பாக என் பொருட்டு வாதாடுவேன்.
¹⁶ தேவன் என்னை வாழவிட்டால்,அது நான் அவரிடம் துணிந்து பேசியதன் விளைவாகும்.
    தீயவன் ஒருவனும் தேவனை முகத்துக்கு முகம் பார்க்கத் துணிவதில்லை.
¹⁷ நான் சொல்கின்றவற்றிற்குக் கவனமாகச் செவி கொடுங்கள்.
    நான் விவரித்துத் கூற அனுமதியுங்கள்.
¹⁸ நான் எனக்காக வாதாட தயாராயிருக்கிறேன்.
    எனது வாதங்களைக் கவனமாகச் சொல்வேன்.
    நான் குற்றமற்றவன் என்று தீர்க்கப்படுவேனென்று அறிவேன்.
¹⁹ நான் தவறென யாரேனும் நிரூபித்தால்
    உடனே நான் வாய் பேசாதிருப்பேன் (அமைதியாக இருப்பேன்)

²⁰ “தேவனே, எனக்கு இரண்டு காரியங்களைத் தாரும்,
    அப்போது உம்மிடமிருந்து ஒளிந்திருக்கமாட்டேன்.
²¹ என்னைத் தண்டிப்பதை நிறுத்தும்,
    பயங்கரங்களால் என்னை அச்சுறுத்துவதை நிறுத்தும்.
²² பின்பு என்னைக் கூப்பிடும், நான் பதில் தருவேன்.
    அல்லது என்னைப் பேசவிடும், நீர் எனக்குப் பதில் தாரும்.
²³ நான் எத்தனை பாவங்கள் செய்துள்ளேன்?
    நான் என்ன தவறு செய்தேன்?
    என் பாவங்களையும் எனது தவறுகளையும் எனக்குக் காட்டும்.
²⁴ தேவனே, ஏன் என்னைவிட்டு விலகுகிறீர்?
    ஏன் உமது பகைவனைப்போல் என்னை நடத்துகிறீர்?
²⁵ என்னை அச்சுறுத்த முயன்றுக்கொண்டிருக்கிறீரா?
    நான் காற்றில் பறக்கும் ஒரு இலைமட்டுமேயாவேன்.
    ஒரு சிறிய காய்ந்த வைக்கோல் துண்டினை நீர் தாக்குகிறீர்.
²⁶ தேவனே, எனக்கெதிராகக் கசப்பானவற்றைக் கூறுகிறீர்.
    நான் இளமையில் செய்த பாவங்களுக்காக என்னை துன்புறச் செய்கிறீரா?
²⁷ என் பாதங்களில் நீர் விலங்குகளை இட்டீர்.
    நான் எடுக்கும் ஒவ்வோர் அடியையும் நீர் கண்ணோக்குகிறீர்.
    எனது ஒவ்வோர் அசைவையும் நீர் கண்ணோக்குகிறீர்.
²⁸ அரித்துப்போகின்ற மரத்தைப்போலவும்,
    அந்த பூச்சிகளால் அரிக்கப்படும் துணியைப் போலவும் நான் சோர்ந்து அழிந்துப்போகிறேன்” என்றான்.