विलापगीत 3

Marathi Bible: Easy-to-Read Version

²⁵ परमेश्वराची वाट पाहणाऱ्यांवर
    व त्याला शोधणाऱ्यांवर तो कृपा करतो.
²⁶ परमेश्वराने आपले रक्षण करावे
    म्हणून मुकाट्याने वाट पाहणे केव्हाही चांगले.
²⁷ परमेश्वराचे जोखड वाहणे केव्हाही बरेच.
    ते तरूणपणापासून वाहणे तर फारच चांगले.
²⁸ परमेश्वर त्याचे जोखड मानेवर ठेवत असताना
    माणसाने मुकाट्याने एकटे बसावे.
²⁹ माणसाने परमेश्वरापुढे नतमस्तक व्हावे.
    कोणी सांगावे, अजूनही आशा असेल.
³⁰ जो मणुष्य मारत असेल त्याला खुशाल गालात मारू द्यावे
    व तो अपमान सहन करूण घ्यावा.
³¹ परमेश्वर लोकांकडे कायमची पाठ फिरवित नाही,
    हे माणसाने लक्षात ठेवावे.
³² परमेश्वर जेव्हा शिक्षा करतो,
    तेव्हा तो दया पण दाखवितो.
हा त्याचा दयाळूपणा त्याच्या जवळील
    महान प्रेम व थोर करुणा ह्यामुळे आहे.

³³ लोकांना शिक्षा करण्याची देवाची इच्छा नसते.
    लोकांना दु:ख द्यायला त्याला आवडत नाही.
³⁴ परमेश्वराला ह्या गोष्टी पसंत नाहीत.
    पृथ्वीवरील सर्व बंदिवानांना कोणीतरी पायाखाली तुडविणे, त्याला आवडत नाही.
³⁵ एका माणसाने दुसऱ्याशी अन्यायाने वागणे त्याला पसंत नाही.
    पण काही लोक अशा वाईट गोष्टी सर्वश्रेष्ठ ईश्वारासमक्ष करतात.
³⁶ एका व्यक्तिने दुसऱ्या व्यक्तिला फसविणे परमेश्वराला आवडत नाही.
    ह्या अशा गोष्टी परमेश्वराला अजिबात पसंत नाहीत.
³⁷ परमेश्वराच्या आज्ञेशिवाय, कोणी काहीही बोलावे
    आणि ते घडून यावे असे होऊ शकत नाही.
³⁸ सर्वश्रेष्ठ देवच इष्ट
    वा अनिष्ट घडण्याची आज्ञा देतो.
³⁹ एखाद्याच्या पापांबद्दल परमेश्वराने
    त्याला शिक्षा केल्यास तो माणूस तक्रार करू शकत नाही.
⁴⁰ आपण आपली कर्मे पाहू या
    आणि तपासू या व नंतर परमेश्वराकडे परत जाऊ या.

⁴¹ स्वर्गातील परमेश्वराकडे
    आपण आपले हृदय व हात उंचावू या.
⁴² आपण त्याला म्हणू या, “आम्ही पाप केले, आम्ही हट्टीपणा केला.
    म्हणूनच तू आम्हाला क्षमा केली नाहीस.
⁴³ तू क्रोधाविष्ट झालास आमचा पाठलाग केलास
    आणि दया न दाखविता आम्हाला ठार केलेस.
⁴⁴ कोणतीही प्रार्थना तुझ्यापर्यंत पोहोचू नये म्हणून
    तू स्वतःला अभ्रांनी वेढून घेतलेस.
⁴⁵ दुसऱ्या राष्ट्रांसमोर तू आम्हाला कचरा
    व धूळ ह्यासारखे केलेस.
⁴⁶ आमचे सर्व शत्रू
    आम्हाला रागाने बोलतात.
⁴⁷ आम्ही घाबरलो आहोत.
    आम्ही गर्तेत पडलो आहोत.
आम्ही अतिशय जखमी झालो आहोत.
    आम्ही मोडून पडलो आहोत.”
⁴⁸ माझ्या लोकांचा झालेला नाश पाहून मी रडते.
    माझ्या डोळयांना धारा लागल्या आहेत.
⁴⁹ माझे डोळे गळतच राहतील,
    मी रडतच राहीन.
⁵⁰ परमेश्वरा, तू आपली नजर खाली
    वळवून आमच्याकडे पाही पर्यंत मी रडतच राहीन.
तू स्वर्गातून आमच्याकडे लक्ष
    देईपर्यंत मी शोक करीन.
⁵¹ माझ्या नगरातील सर्व मुलींची स्थिती पाहून
    माझे डोळे मला दु:खी करतात.
⁵² निष्कारण शत्रू बनलेल्या लोकांनी
    पाखरासारखी माझी शिकार केली आहे.
⁵³ मी जिवंत असताना त्यांनी मला खड्ड्यात लोटले
    आणि माझ्यावर दगड टाकले.
⁵⁴ माझ्या डोक्यावरुन पाणी गेले.
    मी मनाशी म्हणालो, “आता सर्व संपले.”
⁵⁵ परमेश्रा मी तुझ्या नांवाने हाक मारली परमेश्वरा,
    खड्ड्यातून तुझ्या नांवाचा धावा केला.
⁵⁶ तू माझा आवाज ऐकलास.
    तू तुझ्या कानावर हात ठेवले नाहीस.
    माझी सुटका करण्याचे तू नाकारले नाहीस.
⁵⁷ मी धावा करताच तू आलास.
    तू मला म्हणालास, “घाबरू नकोस.”
⁵⁸ परमेश्वरा, तू माझे रक्षण केलेस
    तू मला पुनर्जीवन दिलेस.
⁵⁹ परमेश्वरा, तू माझा त्रास पाहिला आहेस.
    आता मला न्याय दे.
⁶⁰ माझ्या शत्रूंनी मला कसे दुखविले
    आणि माझ्याविरुद्ध कसे कट रचले ते तू पाहिले आहेस.
⁶¹ त्या शत्रूंनी केलेला माझा अपमान आणि माझ्याविरुध्द आखलेले बेत तू.
    परमेश्वरा, ऐकले आहेस.
⁶² सर्व काळ, शंत्रूचे बोलणे व
    विचार माझ्या विरुध्द आहेत.
⁶³     परमेश्वरा, बसता उठता
    ते माझी कशी खिल्ली उडवितातत ते पाहा.
⁶⁴ परमेश्वरा, त्यांना योग्य ते फळ दे.
    त्यांच्या कार्मांची परत फेड कर.
⁶⁵ त्यांचे मन कठोर कर.
    नंतर त्यांना शाप दे.
⁶⁶ क्रोधाने त्यांचा पाठलाग कर व त्यांचा नाश कर.
    ह्या आकाशाखाली, परमेश्वरा, त्यांचा नाश कर.