ईयोब 21

Marathi Bible: Easy-to-Read Version

² “मी काय म्हणतो ते ऐक.
    माझे सांत्वन करण्याची ती तुझी पध्दत असू दे.
³ मी बोलेन तेव्हा तू थोडा धीर धर.
    माझे बोलणे संपल्यावर तू माझी थट्टा करु शकतोस.

⁴ “मी लोकांविरुध्द तक्रार करीत नाही.
    मी अधीर झालो आहे त्याला काही कारण आहे.
⁵ माझ्याकडे बघितल्यावर तुला धक्का बसेल.
    तुझे हात तोंडावर ठेव आणि माझ्याकडे अचंब्याने बघत रहा.
⁶ माझ्यावर आलेल्या प्रसंगांचा विचार करायला लागलो म्हणजे मला भीती वाटते
    आणि माझ्या शरीराचा थरकाप होतो.
⁷ दुष्ट माणसांना जास्त आयुष्य का असते?
    ते वृध्द आणि यशस्वी का होतात?
⁸ दुष्ट माणसे आपली मुले बाळे मोठी होत असलेली बघतात.
    आपली नातवंडे बघायला ती जिवंत राहतात.
⁹ त्यांची घरे सुरक्षित असतात आणि त्यांना भय नसते.
    दुष्टांना शिक्षा करण्यासाठी देव आपली छडी वापरीत नाही.
¹⁰ त्यांचे बैल प्रजोत्पादनात असफल होत नाही.
    त्यांच्या गायींना वासरे होतात आणि वासरे जन्मतःच मृत्युमुखी पडत नाहीत.
¹¹ दुष्ट लोक आपल्या मुलांना कोकरा प्रमाणे बाहेर खेळायला पाठवतात.
    त्यांची मुले सभोवती नाचत असतात.
¹² ते तंतुवाद्याच्या आणि वीणेच्या आवाजावर गातात आणि नाचतात.
¹³ दुष्ट लोक त्यांच्या आयुष्यात यशाचे सुख अनुभवतात.
    नंतर ते मरतात आणि दु:खी न होता थडग्यात जातात.
¹⁴ परंतु दुष्ट लोक ‘आम्हाला एकटे सोड.
    तू आम्हाला जे करायला सांगतोस त्याची आम्हाला पर्वा नाही’ असे देवाला सांगतात.
¹⁵ आणि दुष्ट लोक म्हणतात, ‘सर्वशक्तिमान देव कोण आहे?
    आम्हाला त्याची चाकरी करण्याची गरज नाही.
    त्याची प्रार्थना करण्यात काही अर्थ नाही.’

¹⁶ “दुष्ट लोकांचा त्यांच्या यशात स्वतःचा काही वाटा नसतो हे खरे आहे.
    मी त्यांच्या उपदेशाप्रमाणे वागू शकत नाही.
¹⁷ परंतु देव दुष्ट माणसांचा प्रकाश किती वेळा मालवू शकतो?
    किती वेळा त्यांच्यावर संकटे कोसळतात?
    देव त्यांच्यावर रागावून त्यांना शिक्षा करतो का?
¹⁸ देव दुष्ट लोकांना वाऱ्यावर गवत
    किंवा धान्याची टरफले उडवून देतो का?
¹⁹ पण तू म्हणतोस ‘देव वडिलांच्या पापाबद्दल मुलाला शिक्षा करतो.’
    नाही देवाने दुष्टालाच शिक्षा करायला हवी.
    तेव्हाच त्या दुष्टाला कळेल की त्याला त्याच्या पापाची शिक्षा मिळत आहे.
²⁰ पापी माणसाला शिक्षा भोगू दे.
    त्याला सर्वशक्तिमान देवाच्या रागाचा अनुभव घेऊ दे.
²¹ दुष्टाचे आयुष्य संपल्यावर तो मरतो.
    तो मागे राहिलेल्या कुटुंबाची पर्वा करीत नाही.

²² “देवाला कुणीही ज्ञान शिकवू शकत नाही.
    देव मोठ्या पदावर असलेल्या लोकांचाही न्यायनिवाडा करतो.
²³ एखादा माणूस संपूर्ण आणि यशस्वी जीवन जगल्यानंतर मरतो.
    त्याने अत्यंत सुरक्षित आणि स्वास्थ्यपूर्ण जीवन जगलेले असते.
²⁴ त्याचे शरीर चांगले पोसलेले होते
    आणि त्याची हाडे मजबूत होती.
²⁵ परंतु दुसरा माणूस अत्यंत हालाखीचे जीवन जगतो व मरतो.
    त्यांचे अंतःकरण कडवट झालेले असते.
    त्याने काहीही चांगले भोगलेले नसते.
²⁶ शेवटी हे दोघेही बरोबरच मातीत जातील.
    किडे त्यांना झाकून टाकतील.

²⁷ “पण तू कसला विचार करीत आहेस ते मला माहीत आहे.
    कोणत्या डावपेचांनी मला दु:ख द्यायची तुझी इच्छा आहे हे मला माहीत आहे.
²⁸ तू कदाचित् म्हणशील ‘मला चांगल्या माणसाचे घर दाखव.
    आता मला दुष्ट माणसे कोठे राहतात ते दाखव.’

²⁹ “तू प्रवाशांबरोबरच बोलला असशील
    आणि तू त्यांच्याच गोष्टी खऱ्या धरुन चालशील.
³⁰ संकटे कोसळतात तेव्हा दुष्ट माणसे त्यातून वाचतात.
    देवाच्या क्रोधातून ते सहीसलामत सुटतात.
³¹ दुष्टांनी केलेल्या वाईट कृत्यांबद्दल त्यांना कुणी शिक्षा करत नाही.
    त्यांच्या तोंडावर कुणी त्याबद्दल टीका करीत नाही.
³² दुष्ट माणूस स्मशानात गेल्यावर
    तेथील रक्षक त्याच्या थडग्याची देखभाल करतो.
³³ म्हणून दरीतली माती देखील दुष्ट माणसाठी सुखावह असेल.
    व त्याच्या अंत्ययात्रेत हजारो लोक सामील होतील.

³⁴ “म्हणून तुमच्या पोकळ शब्दांनी तुम्ही माझे सांत्वन करु शकणार नाही.
    तुमची उत्तरे माझ्या उपयोगाची नाहीत.”