Смртта на Јован Крстител

(Мк. 6:14-29; Лк. 9:7-9) 14 Во тоа време, вестите за Исус допреа и до Ирод - царот^[a] на покраината Галилеја, ² кој им велеше на своите службеници: „Тоа мора да е Јован Крстител кој воскреснал од мртвите и затоа има моќ да прави вакви чуда!“ ³ Бидејќи Ирод го беше уапсил Јована, и во пранги го беше фрлил в затвор, за да и удоволи на Иродијада - жената на Филип, кој му беше брат на Ирод. ⁴ Јован постојано му велеше на Ирод: „Ти немаш право да ја присвојуваш жената на брат ти!“ ⁵ Ирод сакаше да го убие, но се плашеше од народот, зашто сите го сметаа Јован Крстител за пророк. ⁶ Но, на роденденот на Ирод, ќерката на Иродијада танцуваше пред сите и толку му угоди на Ирод, ⁷ што тој со заклетва и вети дека ќе и даде се што ќе побара. ⁸ По совет на мајка си, таа му рече: „Донеси ми ја овде, на послужавник, главата на Јован Крстител!“ ⁹ Царот зажали за своето ветување, но поради својата заклетва и поради гостите, тој заповеда желбата да и биде исполнета. ¹⁰ Испрати луѓе кои во затворот му ја отсекоа главата на Јован, ¹¹ и ја донесоа на послужавник кај девојката, а таа ја однесе кај мајка си. ¹² Потоа дојдоа Јовановите ученици, го зедоа неговото тело и го погребаа, а потоа Му јавија и на Исус.

Исус нахранува над 5.000 души

(Мк. 6:30-44; Лк. 9:10-17; Јвн. 6:1-14) ¹³ Кога Исус слушна за погубувањето на Јован Крстител, си замина оттаму со бротче и дојде насамо на едно пусто место. Но народот од градовите дозна за тоа и се упати пеш дотаму. ¹⁴ А Тој, излегувајќи од бротчето, виде голема толпа народ. Душата Му се исполни со сочувство и ги исцелуваше болните меѓу нив.

¹⁵ На квечерина кај Исус дојдоа Неговите ученици и Му рекоа: „Доцна е веќе, а местово е пусто. Пушти ги луѓето да се вратат по селата и да си купат храна!“

¹⁶ А Исус им рече:„Нема потреба да одат; дајте им вие нешто да јадат.“ ¹⁷ Тие Му одговорија: „Ние имаме овде само пет леба и две риби!“ ¹⁸ „Донесете ми ги!“ - им рече Исус. ¹⁹ Тогаш им рече на луѓето да поседнат по тревата, а Тој ги зеде петте леба и двете риби, и со поглед кон небото ги благослови и ги раскрши. Потоа им ги даде на учениците, а тие им ги разделија на луѓето. ²⁰ Сите јадеа и се наситија, а собраа и дванаесет кошници полни со парчиња што преостанаа. ²¹ Тие што јадеа беа на број околу пет илјади мажи, а имаше и жени и деца.

Исус оди по површината на водата

(Мк. 6:45-52; Јвн. 6:15-21) ²² Веднаш потоа Исус ги натера Своите ученици да се качат на бротче и да испловат пред Него кон спротивната страна на езерото, додека Тој не го отпушти народот. ²³ Штом го отпушти народот, Тој се искачи на гората да се моли насамо. Веќе беше ноќ, а Тој се уште беше таму сам. ²⁴ А бротчето се наоѓаше сред езеро, под удар на силни бранови, зашто дуваше силен ветар во спротивна насока. ²⁵ Некаде меѓу^[b] три и шест часот наутро Исус се упати кон нив, чекорејќи по водата. ²⁶ Кога Го забележаа како чекори по водата, учениците се исплашија и извикаа: „Ова е дух!“ И почнаа да пискаат. ²⁷ Но Исус веднаш им проговори и им рече: „Не плашете се, тоа сум Јас; смирете се!“ ²⁸ Во одговор, Петар Му рече: „Господе, ако си навистина Ти, направи да дојдам до Тебе газејќи врз водата!“ ²⁹ „Дојди!“ - му рече Исус. Тогаш Петар се спушти од бродот и се упати кон Исус одејќи по водата. ³⁰ Но кога ги виде високите бранови, се исплаши и почна да пропаѓа во водата и да вика: „Господе, спасувај!“ ³¹ Исус веднаш му подаде рака, го прифати и му рече: „ Колку малку вера имаш! Зошто се посомнева?“ ³² Штом влегоа во бротчето, ветрот престана. ³³ Учениците кои беа во бродот паднаа ничкум пред Него и Му рекоа: „Ти Си навистина Божјиот Син!“

Исус исцелува во Генисаретскиот крај

(Мк. 6:53-56) ³⁴ Кога допловија на другата страна дојдоа на Генисаретска земја. ³⁵ Таму луѓето ги препознаа и разгласија по целата околина, па Му ги доведуваа сите болни, ³⁶ кои Го молеа да им дозволи да се допрат барем до работ на Неговата облека; и секој што ќе се допреше, оздравуваше.