Исус и Самарјанката

4 Штом Исус дозна дека фарисеите слушнале оти Тој придобива и крштава повеќе ученици од Јован Крстител, ² (иако самиот Исус не крштаваше, туку Неговите ученици), ³ Тој ја напушти Јудеја и се врати во Галилеја. ⁴ Мораше да помине низ Самарија^[a]. ⁵ Така Тој дојде до самарискиот град Сихар, близу до местото кое Јаков му го беше дал на својот син Јосиф^[b]. ⁶ Таму беше бунарот на Јаков. Исус седна крај бунарот, зашто беше уморен од патувањето. Беше околу пладне^[c].

⁷ Една жена од Самарјанците дојде, за да си нацрпи вода. „Дај ми малку вода да се напијам!“ - и рече Исус. ⁸ (Неговите ученици беа отидени во градот за да купат храна.)

⁹ Тогаш Самарјанката Му рече: „Ти си Евреин, а јас сум Самарјанка; како можеш да бараш вода од мене!?“ (Имено, Евреите не сакаа да општат^[d] со Самарјанците.)

¹⁰ Исус и одговори: „Кога би знаела што дава Бог, и Кој е Овој што ти бара вода, ти би побарала од Него и Тој би ти дал животодавна вода!“

¹¹ Жената му рече: „Господине, немаш кофа за црпење, а бунарот е длабок. Од каде ќе нацрпиш животодавна^[e] вода? ¹² Овој бунар ни е од нашиот прататко Јаков, кој од него пиеше, а исто така и неговите синови и нивниот добиток; зар си ти поголем од Јаков!?“

Исус е животодавната вода

¹³ Исус и одговори: „Секој што пие од оваа вода одново ќе ожедни. ¹⁴ А оној што пие од водата што Јас ќе му ја дадам никогаш нема да ожедни. Водата што Јас ќе му ја дадам ќе стане во него извор на животодавна вода и ќе му донесе вечен живот.“

¹⁵ „Господине“ - му рече жената - „дај ми ја таа вода за повеќе да не ожеднувам, ниту пак да доаѓам овде да црпам вода!“

¹⁶ „Оди, викни го мажот ти, па дојдете овде!“ - и рече Тој.

¹⁷ „Немам маж“ - Му одговори таа. Исус и рече: „Во право си кога велиш ,Немам маж‘, ¹⁸ зашто пет мажи си имала досега, а и овој што сега го имаш не ти е законски маж! Вистина е тоа што го рече.“

¹⁹ Жената Му рече: „Господине, гледам дека си пророк! ²⁰ Кажи ми, зошто вие Евреите велите дека Ерусалим е единственото место каде што треба да му се поклонуваме на Бог, додека ние Самарјанците сметаме дека тоа е гората Геризим, каде што се поклонуваа и нашите предци?“

²¹ Исус и рече: „Верувај ми, жено, дека доаѓа време кога нема да биде важно дали Му се поклонувате на небесниот Татко во Ерусалим или на оваа гора. ²² Вие Самарјанците не Го познавате Оној на Кој Му се поклонувате. А ние Евреите знаеме на Кого Му се поклонуваме, бидејќи спасението^[f] доаѓа преку Евреите. ²³ Но доаѓа време, и веќе е дојдено, кога вистинските поклоници ќе бидат воведени во вистината од Божјиот Дух и ќе Му се поклонуваат на небесниот Татко онака како што тоа го сака небесниот Татко. ²⁴ Бог е Дух и оние што Му се поклонуваат мораат да го прават тоа сходно со вистината која им ја открива Божјиот Дух.“

²⁵ Жената му рече: „Знам дека треба да дојде Месијата, Помазаникот^[g]. Кога ќе дојде, Тој ќе ни објасни се.“

²⁶ „Тоа Сум Јас - Овој што сега разговара со тебе!“ - и рече Исус.

²⁷ Во тој момент пристигнаа Неговите ученици и се зачудија што Исус разговара со жена, но никој не и рече: „Што сакаш?“, ниту пак некој Му рече на Исус: „Зошто зборуваш со неа?“

²⁸ А жената ја остави својата стомна, отрча во градот и почна да му зборува на народот: ²⁹ „Дојдете да видите еден човек кој ми кажа се што сум направила! Да не е Тој Месијата?“ ³⁰ Луѓето излегоа од градот и тргнаа кон Исус.

³¹ Во меѓувреме, Исусовите ученици Го нудеа: „Раби, земи јади нешто!“

³² Но Тој им рече: „Јас имам храна за која вие не знаете.“

³³ Учениците почнаа да се прашуваат меѓу себе: „Зар некој Му донесол нешто за јадење?“

³⁴ Тогаш Исус им објасни: „Храна за Мене е да ја вршам Божјата волја. Тој ме испрати за да го довршам делото што ми го довери. ³⁵ Зар вие не велите дека уште четири месеци, па ќе дојде времето за жетва!? А Јас ви велам: подигнете го погледот и видете ги полињата - тие се веќе втасани^[h] за жетва! ³⁶ Жетварите веќе добиваат плата за својот труд, а плодот што го собираат се луѓето кои преку нив дошле до вечен живот. Така и сејачите и жетварите заедно се радуваат. ³⁷ Зашто поговорката: ‚Еден сее, а друг жнее‘ е вистинита. ³⁸ Јас ве испратив да жнеете таму каде што не сте вложиле труд да сеете. Други вложија голем труд, а вие ќе жнеете врз основа на нивната работа.“

³⁹ Многу Самарјанци од тој град поверуваа во Исус врз основа на сведочењето на жената, која им говореше: „Ми кажа се што сум сторила!“ ⁴⁰ Затоа, Самарјанците дојдоа кај Исус и Го замолија да остане кај нив, и Тој остана таму два дена. ⁴¹ И уште многумина поверуваа слушајќи ги Неговите проповеди, ⁴² па и велеа на жената: „Сега не веруваме само поради твоите зборови, туку заради тоа што самите Го слушавме Исуса и се уверивме дека Тој навистина е Спасителот на светот!“

Исус го исцелува синот на царскиот службеник

⁴³ А по тие два дни Исус си замина оттаму за Галилеја. ⁴⁴ Претходно Исус беше изјавил дека пророците ги почитуваат насекаде, освен во нивниот роден крај. ⁴⁵ Кога дојде во Галилеја, Галилејците Го примија, бидејќи беа виделе се што Тој беше направил за време на празникот Пасха во Ерусалим, зашто и самите беа присутни таму.

⁴⁶ Тогаш Исус повторно отиде во Галилејска Кана, каде што ја беше претворил водата во вино. Таму имаше еден царски службеник, чиј син лежеше болен во градот Кафарнаум. ⁴⁷ Штом слушна дека Исус дошол од Јудеја во Галилеја, службеникот отиде кај Него и Го молеше да дојде и да го исцели неговиот син, кој беше на умирање.

⁴⁸ На тоа, Исус рече: „Никогаш не верувате, доколку не видите натприродни докази и чуда!“

⁴⁹ „Господине!“ - Му рече царскиот службеник - „Дојди додека не ми умрело детето!“

⁵⁰ „Оди си, твојот син ќе живее!“ - му рече Исус. Човекот им поверува на зборовите што му ги кажа Исус и си замина. ⁵¹ Додека си одеше дома го пречекаа неговите слуги и му кажаа дека детето е живо и дека се чувствува подобро. ⁵² Тогаш тој ги распраша, кога му станало подобро на детето. „Вчера, во еден^[i] часот попладне му помина треската“ - му одговорија тие.

⁵³ Тогаш таткото сфати дека токму во тоа време Исус му рече: „Твојот син ќе живее.“ Така тој и целото негово семејство поверуваа во Исус.

⁵⁴ Ова беше второто чудо што Исус го направи во Галилеја, по враќањето од Јудеја.